Εντείνονται οι πιέσεις για την ανέγερση του ναού του Αγ. Νικολάου

Νέα Υόρκη

Αυξάνονται οι αντιδράσεις και οι πιέσεις προς τις αρχές της Νέας Υόρκης για την ανέγερση της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου, η οποία είχε καταστραφεί κατά τα τρομοκρατικά χτυπήματα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001.

Μετά τον πρώην κυβερνήτη της πολιτείας της Νέας Υόρκης, Τζορτζ Πατάκι, και άλλων πολιτικών παραγόντων, ο σημερινός δήμαρχος της πόλης, Μάικλ Μπλούμπεργκ, εξέφρασε την πλήρη υποστήριξή του στην ανέγερση του ναού.

Κατά τη διάρκεια ραδιοφωνικής εκπομπής, ο κ. Μπλούμπεργκ αναφέρθηκε στη συνεργασία του με τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Δημήτριο, επισημαίνοντας ότι η Ελληνορθόδοξη Αρχιεπισκοπή και η Λιμενική Αρχή, που έχει την ευθύνη για την ανοικοδόμηση στο «Σημείο Μηδέν», φάνηκε πως είχαν φτάσει το 2008 κοντά στους όρους για το χτίσιμο του ναού, αλλά οι συζητήσεις δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ, γιατί δεν επιτεύχθηκε τελική συμφωνία για το μέγεθος και την τοποθεσία του ναού.

Εξάλλου, ο πρωτοσύγκελλος της Αρχιεπισκοπής, επίσκοπος Φασιανής, Αντώνιος, σε συνέντευξή του στην ομογενειακή εφημερίδα «Εθνικός Κήρυξ» άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο για προσφυγή της Αρχιεπισκοπής στη Δικαιοσύνη, προκειμένου να κατοχυρώσει το αναφαίρετο δικαίωμα ανοικοδόμησης της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου.

Το "Πρωτόκολλο Πολιτικής Εθνικής Ασφάλειας" και ο Ρόλος του στην Άσκηση της Τουρκικής Εξωτερικής Πολιτικής

Του Σάββα Καλεντερίδη*

Ιστορικό

Το σύστημα εξουσίας στην Τουρκία, αυτό που ονομάζεται βαθύ κράτος, για να αποφύγει πιθανές «αστοχίες» των χειριστών της πολιτικής, για πρώτη φορά τα μέσα της δεκαετίας του '60, προχώρησε στη σύνταξη του "Πρωτοκόλλου Πολιτικής Εθνικής Ασφάλειας» (Milli Guvenlik Siyaset Belgesi) της Τουρκικής Δημοκρατίας, αυτό που είναι γνωστό στη γειτονική χώρα ως «Ερυθρά Βίβλος» (Kirmizi Kitap).

Το πρωτόκολλο του 1960 παρέμενε αναλλοίωτο επί μια 20ετία, μέχρι που η αλλαγή των γεωπολιτικών, των εσωτερικών πολιτικών συνθηκών και η επιβολή της χούντας του Εβρέν οδήγησε στην πρώτη του αλλαγή. Η κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ και οι γεωπολιτικές αλλαγές που δρομολογήθηκαν οδήγησαν στη σύνταξη του τρίτου πρωτοκόλλου (1992), ενώ οι ταραγμένες συνθήκες που επικρατούσαν στο Αιγαίο οδήγησαν στη σύνταξη του τέταρτου πρωτοκόλλου, το Νοέμβρη του 1997. Το 2005 εγκρίθηκε από το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας το πέμπτο (;) πρωτόκολλο, το οποίο επικυρώθηκε με απόλυτη μυστικότητα από το υπουργικό συμβούλιο και τέθηκε σε ισχύ στις αρχές του 2006.


Τι είναι το μυστικό «Πρωτόκολλο Πολιτικής Εθνικής Ασφαλείας»

Η ερυθρά βίβλος είναι ένα επίσημο έγγραφο του τουρκικού κράτους, που καθορίζει ρητά τις βασικές γραμμές της πολιτικής εθνικής ασφάλειας της Τουρκίας και υποχρεώνει την εκάστοτε κυβέρνηση να ακολουθεί πολιτικές που στηρίζονται απαρέγκλιτα στις γραμμές του πρωτοκόλλου.

Συντάσσεται από τη γραμματεία του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας (ΣΕΑ), εγκρίνεται και υπογράφεται από τα μέλη του ΣΕΑ και από το υπουργικό συμβούλιο. Στη συνέχεια, υπογράφεται ανάλογα από εκείνα τα όργανα του κράτους και της κυβέρνησης που έχουν αρμοδιότητα υπογραφής διεθνών και διμερών συμβάσεων και συμφωνιών, νόμων, διαταγμάτων και λοιπών διοικητικών αποφάσεων. Όλοι όσοι υπογράφουν το πρωτόκολλο αυτό, δεσμεύονται και δεν έχουν δικαίωμα να πάρουν αποφάσεις ή να υπογράψουν διεθνείς συμβάσεις ή συμφωνίες, νόμους, διατάγματα κλπ, τα οποία να έρχονται σε αντίθεση με όλα όσα αναφέρονται σε αυτό.

Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται η συνέχεια στην πολιτική και ιδιαίτερα στην εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, κυρίως στα κρίσιμα ζητήματα που απασχολούν την Τουρκική Δημοκρατία.

Δηλαδή, ο ΤΥΠΕΞ, ανεξάρτητα από τις εξωτερικές ή άλλες πιέσεις που ενδεχομένως δεχθεί σε μια διαπραγμάτευση, δεν έχει δικαίωμα να υποχωρήσει και να δεσμεύσει τη χώρα του, έστω και αν πάρει προφορική ή γραπτή εντολή από τον πρωθυπουργό ή από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αν αυτή έρχεται σε αντίθεση με όσα αναφέρονται στο ως άνω πρωτόκολλο.

Η Ερυθρά Βίβλος και το εθνικό σχέδιο της Τουρκίας

Το μυστικό Πρωτόκολλο Πολιτικής Εθνικής Ασφάλειας, που χαρακτηρίζεται από τους ίδιους τους Τούρκους και ως «Μυστικό Σύνταγμα» λειτουργεί στην ουσία και σαν Εθνικό Σχέδιο για την Τουρκία, το οποίο είναι υποχρεωμένες να στηρίξουν και να υποστηρίξουν όλες οι δυνάμεις του τόπου.

Έτσι, όταν ο Τούρκος πρωθυπουργός, ο ΥΠΕΞ ή οποιοσδήποτε άλλος εκπροσωπεί την Τουρκία, προσέρχεται σε διμερείς ή πολυμερείς διαπραγματεύσεις, έχει ξεκάθαρους και συνήθως καλοδουλεμένους στόχους, τους οποίους είναι υποχρεωμένος να στηρίξει χωρίς παρεκκλίσεις, ενώ ταυτόχρονα δεν έχει δικαίωμα να διαπραγματευθεί και φυσικά ούτε να υποχωρήσει σε θέματα που περιέχονται στο πρωτόκολλο.

Από την άλλη πλευρά, όσοι έχουν την τύχη ή την ατυχία να διαπραγματεύονται με την Τουρκία, όπως για παράδειγμα η Ελλάδα και η Κύπρος, βρίσκονται πάντα ή σχεδόν πάντα στη δυσάρεστη θέση να υποχωρούν, αφού η άτεγκτη στάση της Τουρκίας προκαλεί ένταση και κρίση, η οποία έντεχνα αφήνεται να εννοηθεί ότι μπορεί να εξελιχθεί ακόμα και σε ένοπλη σύγκρουση, κάτι που, όπως είναι φυσικό, προσπαθεί να αποφύγει πάση θυσία η άλλη χώρα, αφού συνήθως είναι απροετοίμαστη για μια τέτοια ακραία εξέλιξη. Αρκεί κανείς να ρίξει μια ματιά στο χρονικό και την εξέλιξη των Ε-Τ σχέσεων τα τελευταία χρόνια και να κρίνει αν τα όσα αναφέρονται παραπάνω ανταποκρίνονται ή όχι στην πραγματικότητα.

Τί προβλέπει η Ερυθρά Βίβλος για Αιγαίο και Κύπρο

Όσον αφορά το περιεχόμενο των πρωτοκόλλων σε σχέση με τη χώρα μας, αυτό του 1992 δέσμευε και υποχρέωνε την όποια τουρκική κυβέρνηση να κάνει ό,τι ήταν δυνατό, ακόμη και πόλεμο, για να αποτρέψει οποιαδήποτε αλλαγή του STATUS στο Αιγαίο, δηλαδή την επέκταση των Χ.Υ. από πλευράς της χώρας μας από τα 6 στα 12 Ν.Μ.

Με βάση αυτό, οι τουρκικές κυβερνήσεις άσκησαν κάθε μορφής πιέσεις, με αποκορύφωμα τις πιέσεις που ασκήθηκαν στη χώρα μας και μέσω Ουάσιγκτον, το Νοέμβρη το 1994, περίοδο που τέθηκε σε ισχύ η διεθνής συνθήκη για το δίκαιο της θάλασσας. Τότε η Τουρκία πέρασε από το Κοινοβούλιό της και επικύρωσε την απειλή πολέμου κατά της χώρας μας. Οι πιέσεις είχαν ως αποτέλεσμα τη δήλωση από πλευράς της χώρας μας, η οποία έλεγε ότι 'η Ελλάδα διατηρεί το δικαίωμα της επέκτασης, το οποίο όμως θα κάνει χρήσει όταν αυτό κριθεί σκόπιμο και αναγκαίο', δήλωση που στην ουσία ισοδυναμούσε με σαφή υποχώρηση, υπό το κλίμα των συνθηκών της εποχής.

Από τη στιγμή που η Ελλάδα δεν έκανε χρήση του δικαιώματος της επέκτασης των χωρικών της υδάτων με την ισχύ της διεθνούς συνθήκης για το δίκαιο των θαλασσών (1994), η Τουρκία θεώρησε ότι πέτυχε τον εθνικό αντικειμενικό σκοπό, όπως αυτός είχε καθοριστεί και αναγραφεί στην ερυθρά βίβλο, που ήταν η διατήρηση του STATUS στο Αιγαίο.

Αμέσως μετά την εξέλιξη αυτή, άρχισε να επεξεργάζεται πολιτικές ανατροπής του, όπως φάνηκε για πρώτη κατ΄ ουσίαν φορά στα Ίμια, τον Ιανουάριο του 1996. Οι πολιτικές αυτές επισημοποιήθηκαν και θεσμοθετήθηκαν στην ερυθρά βίβλο ή μυστικό σύνταγμα που εγκρίθηκε το Νοέμβρη του 1997, οπότε η Τουρκία έθεσε τους εξής εθνικούς αντικειμενικούς σκοπούς:

Πρώτον, την ανατροπή του STATUS στο Αιγαίο υπέρ της Τουρκίας με διαπραγματεύσεις και αν αυτές δεν αποδώσουν ακόμα και με τη χρήση βίας και

Δεύτερον, τη διατήρηση του STATUS στην Κύπρο, δηλαδή της κατοχής του 40% της Μεγαλονήσου.

Η πρώτες αλλαγές επί κυβέρνησης Ερντογάν

Οι πρώτες αλλαγές επί κυβερνήσεων Ερντογάν άρχισαν να κυοφορούνται το 2005 και τέθηκαν σε ισχύ το 2006. Το πρώτο ανανεωμένο Πρωτόκολλο Εθνικής Ασφάλειας των κυβερνήσεων Ερντογάν, που απαρτίζεται από τρία βασικά μέρη, έχει ως εξής:

Σο πρώτο μέρος περιέχονται οι 'Βασικές Αρχές' της Πολιτικής Εθνικής Ασφάλειας. Στο μέρος αυτό τονίζεται ότι ο βασικός στόχος του εγχειριδίου είναι η καθορισμός του πλαισίου της πολιτικής εθνικής ασφάλειας της Τουρκίας. Υπό την έννοια αυτή το Πρωτόκολλο έχει ως σκοπό να ορίσει :

* Την εξασφάλιση της Εθνικής Ασφάλειας της Τουρκικής Δημοκρατίας

* Τα απαραίτητα βήματα που πρέπει να γίνουν στον τομέα αυτό

* Τις βασικές αρχές της πολιτικής εθνικής ασφάλειας σε θέματα εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής.Ως νομιμοποιητικό έρεισμα του Πρωτοκόλλου Πολιτικής Εθνικής Ασφάλειας (ΠΠΕΑ), αναφέρεται το 118ο άρθρο του Συντάγματος της Τουρκίας και ο νόμος 2945, περί Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας (ΣΕΑ) και Γενικής Γραμματείας του ΣΕΑ.

Στη συνέχεια, αφού γίνεται μια παρουσίαση των θεμάτων ασφάλειας που αφορούν την Τουρκία, αναφέρεται ότι η περίοδος προσαρμογής της Τουρκίας στα της Ε.Ε. είναι δυνατόν να αυξήσουν τον κίνδυνο σε κάποια από τα προβλήματα εξωτερικής και εσωτερικής ασφάλειας που αντιμετωπίζει η Τουρκία και σε κάποια να τον μειώσουν.

Εσωτερική ασφάλεια: Ενιαία δομή του κράτους και Κοσμικότητα

Στο μέρος που αφορά την εσωτερική-εξωτερική ασφάλεια, αναφέρεται ότι η βασική πολιτική της Τουρκίας στηρίζεται στη ρήση του Κεμάλ «Ειρήνη στην πατρίδα ειρήνη στον κόσμο». Δίπλα σ' αυτό τονίζεται ότι θα πρέπει να επιδιώκεται να μετατραπεί η Τουρκία σε μια χώρα που θα ενσωματώνει τον σύγχρονο πολιτισμό.

Όσον αφορά στην εσωτερική ασφάλεια τονίζονται τα εξής:

* Θα πρέπει να προστατευθεί η ενότητα της Τουρκίας και να διαφυλαχθούν-διευρυνθούν οι αρχές-στόχοι του δημοκρατικού, κοσμικού κράτους δικαίου.

* Ο βασικός δρόμος για τη διαφύλαξη της ενότητας της Τουρκίας είναι η επιβίωση του εθνικισμού του Ατατούρκ.

* Για να συνεχίσει να παραμένει η Τουρκία μια ισχυρή χώρα, παράλληλα με τις παραπάνω αρχές-στόχους, θα πρέπει να έχει ως στόχο την αύξηση της ευημερίας και τη δίκαιη διάχυσή της σε όλα τα τμήματα της κοινωνίας.

* Τα βασικά στοιχεία που απειλούν την ασφάλεια της Τουρκίας είναι το ριζοσπαστικό Ισλάμ, οι διαμελιστικές κινήσεις και τα ακροαριστερά κινήματα. Η Τουρκία, όσο αγωνίζεται να εξουδετερώσει τα στοιχεία αυτά, δεν θα πρέπει να παραιτηθεί και να παραβιάσει τις πανανθρώπινες αξίες.

* Οι σχέσεις με τις μαζικές οργανώσεις, που υπηρετούν αξίες ίδιες με αυτές που αποτελούν τις βασικές ιδρυτικές αρχές της Τουρκικής Δημοκρατίας, έχουν μεγάλη σημασία για την Τουρκία.

* Θα γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες για να αποτραπεί η δημιουργία και απόκτηση κοινωνικών ερεισμάτων από οργανώσεις και ιδεολογίες που αποτελούν βασική απειλή για την ενότητα της Τουρκίας, και για το σκοπό αυτό απαιτείται να γίνουν οι απαραίτητες δράσεις σε επίπεδο κοινωνίας. Στον τομέα αυτό θα πρέπει να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες ώστε να αποτραπεί η δράση των ιεραποστολικών οργανώσεων στην Τουρκία.

* Στην Τουρκία δεν είναι δυνατόν να γίνει διδαχή άλλης γλώσσας εκτός από την Τουρκική. Αυτό αποτελεί βασική αρχή.

* Η ελευθερία του τύπου εξασφαλίστηκε με σχετικό άρθρο στο Σύνταγμα. Αυτή θα πρέπει να διαφυλαχθεί με κάθε τρόπο.

* Η Συνθήκη της Λοζάννης αποτελεί βασικό έρεισμα σε πολλά θέματα που αφορούν την ύπαρξη της Τουρκίας. Στο θέμα των Μειονοτήτων η Τουρκία θα πρέπει να λάβει υπ' όψιν της τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από τη Συνθήκη της Λοζάννης και από τη συμφωνία που υπέγραψαν οι κυβερνήσεις της Τουρκίας και της Βουλγαρίας στις 18 Οκτωβρίου 1925.


Ένα κράτος, ένα έθνος, μια σημαία, μια γλώσσα

Όσον αφορά τα άλλα βασικά θέματα που αφορούν την εσωτερική ασφάλεια της Τουρκίας, αναφέρονται τα εξής:

* Η Τουρκική Δημοκρατία δεν ιδρύθηκε σε εθνική βάση. Οι βασικές αρχές πάνω στις οποίες στηρίχτηκε η ίδρυσή της είναι ένα κράτος, ένα έθνος, μια σημαία, μια γλώσσα. Η ρήση του Ατατούρκ που λέει ότι «Ο λαός της Τουρκίας που ίδρυσε την Τουρκική Δημοκρατία, καλείται Τουρκικό έθνος» είναι βασική αρχή. Όλοι όσοι είναι υπήκοοι της Τουρκικής Δημοκρατίας, είναι βασικά στοιχεία της χώρας.

* Η ρήση του Ατατούρκ που λέει ότι «Έθνος είναι ένα πολιτική και κοινωνικό σύνολο που αποτελείται από πολίτες που συνδέονται μεταξύ τους με τη γλώσσα, τον πολιτισμό και την ενότητα της χώρας», συνεχίζει να ισχύει μέχρι σήμερα και είναι μια προσέγγιση που δίνει απαντήσεις στις αναγκαιότητες της εποχής μας. Υπό την έννοια αυτή, οι τοπικές γλώσσες και πολιτισμοί θα πρέπει να προσεγγίζονται στη λογική των ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων. Είναι σημαντικό αυτές οι ελευθερίες να μην χρησιμοποιούνται για κακό σκοπό. Θα πρέπει να εξασφαλιστεί να μη χρησιμοποιούνται τα στοιχεία αυτά από τα μέλη της διαμελιστικής οργάνωσης.

* Οι δραστηριότητες των ισλαμιστικών οργανώσεων συνεχίζονται σε εξωτερικό και το εσωτερικό. Όσο γίνεται αγώνας για την εξουδετέρωσή τους, θα πρέπει να λαμβάνονται υπ' όψιν και να μην πλήττονται οι θρησκευτικές ευαισθησίες του λαού. Υπό την έννοια αυτή, δεν θα πρέπει να δίνεται η δυνατότητα να δρουν εκείνοι που θέλουν να εκμεταλλευτούν τις θρησκευτικές ευαισθησίες του λαού.

* Είναι απαραίτητο να εφαρμόζονται απαρέγκλιτα οι Νόμοι του Εκσυγχρονισμού στους οποίους γίνεται αναφορά στο Σύνταγμα. Η θρησκευτική εκπαίδευση θα πρέπει να συνεχίσει ένα θέμα που παρέχεται μόνο από το κράτος.

* Θα πρέπει να παρεμποδιστούν οι ένοπλες δραστηριότητες και οι προσπάθειες που καταβάλλουν οι ακροαριστερές οργανώσεις για τη δημιουργία ταξικής συνείδησης στην κοινωνία. Είναι αξιοσημείωτο ότι οι οργανώσεις αυτές χρησιμοποιούν κυρίως άτομα από το φοιτητικό χώρο.

Ειδικό ενδιαφέρον στις ευαίσθητες περιοχές

Στο ΠΠΕΑ υπάρχει ειδικό κεφάλαιο στις ευαίσθητες περιοχές της Τουρκίας. Οι περιοχές αυτές αναφέρθηκαν μια προς μια καθώς και οι ενέργειες που θα πρέπει να γίνουν από πλευράς του κράτους.

Στην πρώτη σειρά είναι η περιοχή του νομού Αντιοχείας (Χατάι), όπου αναφέρεται ότι παρά τη βελτίωση των σχέσεων μεταξύ Τουρκίας-Συρίας το τελευταίο διάστημα, η Συρία δεν έχει ακυρώσει εντελώς την πολιτική που είχε για τη συγκεκριμένη περιοχή.

Στη συνέχεια ακολουθεί η περιοχή του Πόντου (Karadeniz) και γίνεται αναφορά στις δραστηριότητες για την αναβίωση της Ποντιακής Ιδέας στην περιοχή. Αναφέρεται ότι στην περιοχή αυτή γίνεται μια πολιτική προπαγάνδα που πηγάζει από το εξωτερικό.

Μια από τις αλλαγές είναι η αναφορά που γίνεται στο θέμα της πώλησης γης σε ξένους υπηκόους. Τονίζεται ότι θα πρέπει να παρακολουθείται στενά το ζήτημα απόκτησης ακινήτων και γης από ξένους σε ευαίσθητες περιοχές.

Η Ίμβρος και η Τένεδος είναι ανάμεσα στις ευαίσθητες περιοχές. Τονίζεται ότι θα πρέπει να εφαρμοστούν ειδικές πολιτικές για την ανάπτυξη της οικονομίας των δυο αυτών νησιών.

Υπάρχει επίσης ειδική αναφορά στη δράση της Αρμενίας και των Αρμενίων σε ορισμένους νομούς κυρίως της Ανατολικής Τουρκίας.

Οι σχέσεις Τουρκίας - ΗΠΑ

Στο ΠΠΕΑ τονίζεται ότι η πολυδιάστατη πολιτική στις εξωτερικές σχέσεις της Τουρκίας είναι μια απόλυτη αναγκαιότητα, ενώ υπάρχει ειδική αναφορά στις σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ. Στο τμήμα αυτό υπογραμμίζονται τα εξής:

* Οι σχέσεις με τις ΗΠΑ είναι παραδοσιακές και πολυδιάστατες.

* Στις σχέσεις Τ-Α υπάρχει η πολιτική και οικονομική διάσταση και η διάσταση της ασφάλειας.

* Οι σχέσεις αυτές θα πρέπει να επεκταθούν στους τομείς του εμπορίου και της τεχνολογίας.

* Στις ΗΠΑ δρουν αρκετά λόμπι που κινούνται εναντίον της Τουρκίας. Υπάρχουν και λόμπι που στηρίζουν την Τουρκία. Οι δραστηριότητες των λόμπι έχουν μεγάλη σημασία, με βάση τις ιδιαιτερότητες της χώρας αυτής.

* Η δημιουργία κοινής γνώμης στις ΗΠΑ που θα αντιμετωπίζει θετικά την Τουρκία είναι σημαντική για πολλούς λόγους.

* Η σχέση της Τουρκίας με τις ΗΠΑ είναι στρατηγικής σημασίας για τις περιοχές της Κεντρικής Ασίας, των Βαλκανίων, του Νοτίου Καυκάσου και της Μέσης Ανατολής. Η συνεργασία και η αλληλεγγύη στις περιοχές αυτές είναι προς το συμφέρον της Τουρκίας.

* Οι σχέσεις Τουρκίας-ΗΠΑ είναι στρατηγικές, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι είναι εναλλακτικές μιας άλλης σχέσης, όπως για παράδειγμα με την Ε.Ε.

* Θα πρέπει να διατηρήσουμε το ρόλο μας στο ΝΑΤΟ και να αποκτήσουμε θέση στις μεταβαλλόμενες πολιτικές του ΝΑΤΟ.

Κυπριακό

* Η παρουσία του τουρκικού στρατού στην Κύπρο στηρίζεται στις συμφωνίες Λονδίνου-Ζυρίχης του 1959-1960. Η Τουρκία διατηρεί το δικαίωμα της εγγυήτριας δύναμης στο σύνολο της Κύπρου. Τα τουρκικά στρατεύματα υπάρχουν στην Κύπρο για την ασφάλεια των Τουρκοκυπρίων και η συνέχιση της παρουσίας τους εκεί είναι βασική αρχή.

* Ο πληθυσμός των Ρωμιών στο νησί είναι μεγάλος. Είναι μεγαλύτερος από αυτόν των Τουρκοκυπρίων. Με βάση τη διάσταση αυτή θα πρέπει να ενισχυθούν ηθικά και πνευματικά οι δεσμοί της τουρκοκυπριακής κοινότητας.

* Η ΤΔΒΚ θα πρέπει να διατηρηθεί και να ισχυροποιηθεί μέχρι να εξασφαλιστεί μόνιμη ειρηνική λύση στο νησί.

* Η θαλάσσια περιοχή γύρω από την Κύπρο είναι ένα ξεχωριστό θέμα. Στην περιοχή αυτή η Τουρκία και η ΤΔΒΚ έχουν νόμιμα δικαιώματα.


Οι σχέσεις με την Ελλάδα

* Η Τουρκία αποσκοπεί στην ενίσχυση των σχέσεών της με την Ελλάδα σε περιβάλλον ειρήνης.

* Είναι βέβαιο ότι υφίστανται μια σειρά από προβλήματα μεταξύ των δυο χωρών, όμως η Τουρκία δεν θα πρέπει να δώσει την άδεια/ευκαιρία στην Ελλάδα να μεταφέρει τα προβλήματα αυτά στους θεσμούς της Ε.Ε., με στόχο τα προβλήματα αυτά να πάρουν τη μορφή προβλημάτων Τουρκίας-Ε.Ε.

* Η Θάλασσα του Αιγαίου είναι πολύ σημαντική για την ασφάλεια και για την οικονομία της Τουρκίας. Υπό την άποψη αυτή, οι απόπειρες και οι κινήσεις της Ελλάδας για αύξηση των χωρικών της υδάτων από τα 6 στα 12 ν.μ. δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να διατηρηθεί η αποτροπή που επιτυγχάνεται δια της απειλής πολέμου, η οποία θα πρέπει να συνεχιστεί και να διαφυλαχτεί.

* Δεν θα πρέπει να δοθεί στην Ελλάδα η άδεια/δυνατότητα να δημιουργήσει τετελεσμένα στις νησίδες και τις βραχονησίδες του Αιγαίου.

Η πολιτική των 'μηδενικών προβλημάτων' και οι κυοφορούμενες αλλαγές στην Ερυθρά Βίβλο

Η τοποθέτηση του Νταβούτογλου σηματοδότησε μια σειρά από σημαντικές αλλαγές όχι στους στόχους, αλλά στις βασικές αρχές άσκησης της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.

Ο νέος υπουργός εξωτερικών, υιοθέτησε την πολιτική των 'μηδενικών προβλημάτων' με τις γειτονικές χώρες, χωρίς όμως να τροποποιήσει και να θίξει, σε ό,τι αφορά την Τουρκία, .τις πραγματικές αιτίες που δημιούργησαν τα προβλήματα με τις γειτονικές χώρες.

Οι κύριοι λόγοι για τους οποίους η Τουρκία προχώρησε στην κίνηση αυτή είναι δυο.

Ο ένας είναι εσωτερικός και σχετίζεται με το αγώνα που γίνεται ανάμεσα σε πολιτικούς και στρατιωτικούς για τον έλεγχο της εξουσίας. Οι προβληματικές σχέσεις που είχε η Τουρκία με όλες σχεδόν τις γειτονικές χώρες, όπως η Αρμενία, το Ιράν, το Ιράκ, η Συρία, η Κύπρος και η Ελλάδα, ανεδείκνυαν το ρόλο του στρατού, αφού τα προβλήματα ήταν προβλήματα εθνικής ασφάλειας. Με την πολιτική των 'μηδενικών προβλημάτων', ο ρόλος του στρατού αποδυναμώνεται, γεγονός που ευνοεί τους πολιτικούς και συγκεκριμένα τον Ερντογάν και το ΑΚΡ, στη διελκυστίνδα της εξουσίας που έχει με το Στρατό.

Ο δεύτερος λόγος είναι εσω/εξωτερικός και αναφερόμαστε στο Κουρδικό. Μέσα από τη διαδικασία των 'μηδενικών προβλημάτων', η Τουρκία δημιουργεί ένα κλίμα επίπλαστης ηρεμίας στις διμερείς σχέσεις με όλες τις γειτονικές της χώρες, κλίμα που περιορίζει τη δυνατότητα των Κούρδων να εξασφαλίσουν πολιτική και επιχειρησιακή στήριξη ή ανοχή από τις γειτονικές προς την Τουρκία χώρες, στήριξη/ανοχή που είναι ζωτικής σημασίας για τη συνέχιση του αγώνα τους.

Στα πλαίσια της πολιτικής αυτής, η κυβέρνηση Ερντογάν, σε συνεργασία με το Στρατό, προχωρεί στην τροποποίηση του Πρωτοκόλλου Πολιτικής Εθνικής Ασφάλειας, τροποποίηση που αναμένεται να εγκριθεί στην τακτική σύσκεψη του ΣΕΑ τον Αύγουστο, οπότε θα εγκριθούν και οι αλλαγές στην κορυφή της ιεραρχίας των ΤΕΔ.

Αλλαγές σε ό,τι αφορά το Κυπριακό και το Αιγαίο και εννοούμε τις διεκδικήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο και την 'απειλή πολέμου', δεν αναμένεται να υπάρξουν.

Για λόγους εντυπώσεων όμως, στο τμήμα Εξωτερικές Απειλές, το Ιράν και η Ελλάδα δεν θα χαρακτηρίζονται πλέον ως κύριες απειλές για την Τουρκία, εξέλιξη που αποτελεί προσαρμογή στην πολιτική 'μηδενικών προβλημάτων' που υιοθέτησε η κυβέρνηση Ερντογάν από τότε που ανέλαβε τα ηνία της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής ο Νταβούτογλου. Εν αναμονή των αλλαγών στην κορυφή των ΤΕΔ και της συνόδου του ΣΕΑ, τον Αύγουστο του ...σωτηρίου έτους 2010.

*To άρθρο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ και ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ", τεύχος Αυγούστου 2010

Εορτάζοντες την 27ην του μηνός Αυγούστου …

Σήμερα η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη των κάτωθι Αγίων και Οσίων, πολλοί εκ των οποίων, σύμφωνα με τον Συναξαριστή, μαρτύρησαν για του Χριστού την Πίστη την Αγία...

• Ο ΟΣΙΟΣ ΠΟΙΜΗΝ

• Ο ΑΓΙΟΣ ΛΙΒΕΡΙΟΣ ο Ομολογητής, Πάπας Ρώμης

• Ο ΑΓΙΟΣ ΟΣΙΟΣ επίσκοπος Κορδούης της Ισπανίας

• ΒΑΠΤΙΣΗ ΤΟΥ ΑΙΘΙΟΠΑ Ευνούχου, από τον 'Αγιο Φίλιππο

• Η ΑΓΙΑ ΑΝΘΟΥΣΑ η νέα

• Ο ΑΓΙΟΣ ΦΑΝΟΥΡΙΟΣ ο Νεοφανής, ο Μεγαλομάρτυρας

• Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΚΑΔΙΟΣ ο βασιλιάς

Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ

Αναλυτικά

Ο ΟΣΙΟΣ ΠΟΙΜΗΝ

Μαζί με τα άλλα αδέλφια του έκαναν μικρή μοναχική αδελφότητα σε μια μικρή σκήτη στην Αίγυπτο. Ηγούμενος αυτής της αδελφότητας ήταν ο Ποιμήν, που είχε όλα τα προσόντα πραγματικού ποιμένα ψυχών. Η φήμη του είχε φθάσει σε μακρινές περιοχές και πολύς κόσμος ερχόταν να τον δει και να τον συμβουλευθεί. Αυτός, όμως, δεχόταν μόνο τους μικρούς και ταπεινούς. Όσοι έρχονταν από περιέργεια, δεν τους δεχόταν, έστω και αν ήταν άρχοντες. Κάποτε ένας απ' αυτούς θύμωσε που δεν τον δέχθηκε. Και επειδή ήταν δικαστής, συνέλαβε το μοναχογιό της αδελφής του οσίου, με την ιδέα ότι τώρα θα ερχόταν ο ίδιος ο Ποιμήν σ' αυτόν. Ο όσιος, όμως, έγραψε προς αυτόν: "Έξέτασον τον ανεψιόν μου κατά τους νόμους. Είναι ένοχος; Τιμώρησε τον. Εάν όμως δεν είναι, κάμε όπως θέλεις". Ο δικαστής θαύμασε τα γραφόμενα του οσίου και αμέσως απέλυσε τον ανεψιό του. Όλα αυτά, βέβαια, τα κατάφερνε ο Ποιμήν, διότι καλλιεργούσε το θεμέλιο των αρετών, την ταπεινοφροσύνη. Συχνά μάλιστα έλεγε: "Ο άνθρωπος έχει ανάγκη από την ταπείνωσιν, όσην από τον αέρα τον οποίον εισπνέει. Η ταπεινοφροσύνη του πνεύματος είναι η ζωή της ψυχής". Ο όσιος Ποιμήν πέθανε ειρηνικά, προκύπτοντας σε όλες τις χριστιανικές αρετές.

Απολυτίκιο. Ήχος γ'. Θείας πίστεως.

Θείων έργων σου, τη δαδουχία, λαμπρυνόμενος, τη διάνοια, διακρίσεως φωστήρ ώφθης άδυτος, διασκεδάζων παθών την σκοτόμαιναν, και καταυγάζων ημών τα νοήματα. Ποιμήν Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Ο ΑΓΙΟΣ ΛΙΒΕΡΙΟΣ ο Ομολογητής, Πάπας Ρώμης

Διαδέχτηκε στον επισκοπικό θρόνο της Ρώμης τον Πάπα Ιούλιο. Όπως αυτός έτσι και ο Αιθέριος, ήταν συνήγορος του Αθανασίου του Μεγάλου στους αγώνες, που ο πρόμαχος εκείνος της ορθοδοξίας διεξήγαγε κατά του Αρειανισμού και υπέρ του Ορθοδόξου Συμβόλου. Ακόμα, ο Αιθέριος προστάτεψε τον Αρχιεπίσκοπο Κων/πολης Παύλο τον Α', όταν ο αυτοκράτορας Κωνστάντιος (337 μ.Χ.) επανειλημμένα καταδίωξε για την ορθόδοξη συμπεριφορά του. Και όταν ο Πάπας Λιβέριος ήλθε την Κων/πολη και διαφώνησε στα εκκλησιαστικά ζητήματα με τον προστάτη του Αρειανισμού αυτοκράτορα Κωνστάντιο, αυτός τον εξόρισε στη Θεσσαλονίκη. Κατόπιν όμως επανήλθε στο θρόνο του, και ο θάνατος τον βρήκε να ποιμαίνει πάντοτε θεάρεστα την εκκλησία του. Ο δε Σ. Ευστρατιάδης, για τον άγιο Αιθέριο, αναφέρει ότι ήταν "εκ των ορθοδόξων παπών της Ρώμης, των πολεμησάντων τον Αρειανισμόν. Από του 352 επίσκοπος της Ρώμης, συνετέλεσε να καταλάβωσι τους οικείους θρόνους οι προς αυτόν καταφυγόντες Αλεξανδρείας Αθανάσιος και Παύλος ο ομολογητής• αλλ' ο Αρειανός αυτοκράτωρ Κωνστάντιος μετά τον θάνατον του αδελφού αυτού Κώνσταντος, μετεκάλεσεν αυτόν εις Κωνσταντινούπολη και προσεπάθησε να τον ελκύση εις την αίρεσιν του Αρείου, και μη πεισθέντα εξώρισεν εις Θράκην (354) επανήλθεν εις τον θρόνον τω 358, τη αξιώσει των χριστιανών της Ρώμης, και απέθανεν εν ειρήνη τω 365 (κατ' άλλους το 366)".


Ο ΑΓΙΟΣ ΟΣΙΟΣ επίσκοπος Κορδούης της Ισπανίας

Έζησε στα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου και διακρίθηκε για την αρετή και τη γενναία συμμετοχή του στους αγώνες υπέρ της Ορθοδοξιας. Πήρε μέρος στην Α' Οικ. Σύνοδο, που έγινε στη Νίκαια, καθώς και σ' αυτή της Σαρδικής το έτος 347. Επίσης συνέπραξε στο ν' αθωωθεί ο Μέγας Αθανάσιος από τις εναντίον του κατηγορίες εκ μέρους των Αρειανών. Αλλ' επειδή ο αυτοκράτορας Κωνστάντιος καταδίωκε αμείλικτα τον Αθανάσιο, το ίδιο έκανε και στον Ιεράρχη της Κορδούης Όσιο, που υπέβαλε σε πολλές εξορίες και κακοπάθειες. Ο Όσιος όμως, κράτησε όρθιο το ορθόδοξο φρόνημα του μέχρι τέλους. Δίκαια λοιπόν τον εγκωμιάζει γι' αυτά ο Θεοδώρητος, ο δε Μέγας Αθανάσιος τον τιτλοφορεί πατέρα των Επισκόπων.

ΒΑΠΤΙΣΗ ΤΟΥ ΑΙΘΙΟΠΑ Ευνούχου, από τον Άγιο Φίλιππο

Βλέπε Η' Κεφάλαιο των Πράξεων των Αποστόλων, στίχοι 5 έως 12.

Η ΑΓΙΑ ΑΝΘΟΥΣΑ η νέα

Μαρτύρησε, αφού της έβαλαν τρίχινο κουρέλι και μια μεγάλη πέτρα στο λαιμό και την έριξαν μέσα σ' ένα πηγάδι.





Ο ΑΓΙΟΣ ΦΑΝΟΥΡΙΟΣ ο Νεοφανής, ο Μεγαλομάρτυρας

Άγνωστος στους αρχαίους Συναξαριστές. Έγινε γνωστός από τυχαία εύρεση της εικόνας του τον 14ο αιώνα στη Ρόδο, όταν έσκαβαν παλιά σπίτια στο νότιο μέρος του παλιού τείχους. Εκεί βρέθηκε αρχαίος ναός με πολλές κατεστραμμένες εικόνες και μεταξύ αυτών και η καλά διατηρημένη εικόνα επί της οποίας ο τότε μητροπολίτης Ρόδου Νείλος ο Β' ο Διασπωρινός (;) (1355-1369) διάβασε το όνομα του Αγίου "ο άγιος Φανώ". Ο Άγιος παριστανόταν σαν νεαρός στρατιώτης, κρατώντας στο δεξιό του χέρι σταυρό, πάνω στον οποίο ήταν λαμπάδα αναμμένη, γύρω δε από την εικόνα τα 12 μαρτύριά του. Τον αρχαίο αυτό ναό ανοικοδόμησε ο Νείλος και τον αφιέρωσε στο όνομα του αγίου Φανουρίου, που όπως φαίνεται συνέταξε και την Ακολουθία του. (Η αναφορά στο Νέο Λειμωνάριο ότι η εικόνα του Αγίου βρέθηκε το 1500, είναι λανθασμένη. Διότι ο επίσκοπος Ρόδου Νείλος υπήρξε τον 14ο αιώνα).

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΚΑΔΙΟΣ ο βασιλιάς

Κανείς από τους Συναξαριστές δεν αναφέρει τον βασιλιά Αρκάδιο (395-408) σαν Άγιο. Συναντάται η μνήμη του μόνο στο Ιεροσολυμιτικό Κανονάριο (σελ. 105 εκδ. Καλλίστου αρχιμ.) μαζί με τον άγιο Μαρτύριο. Ίσως η Εκκλησία των Ιεροσολύμων να είχε κάποιους σημαντικούς λόγους να τον κατατάξει μεταξύ των Αγίων της.


Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ

Άγνωστος στους Συναξαριστές. Συναντάται στον Πατμιακό Κώδικα 266 ως εξής: "Τη αύτη ημέρα του οσίου Θεοκλήτου. Ούτος ην από Κωνσταντινουπόλεως, αξίαν έχων μαγίστρου, και καταλιπών τον κόσμον άνήλθεν εν τω όρει του Ολύμπου, κακείσε αποταξάμενος και ασκήσας έτεσι πλείστοις εκοιμήθη".

ΠΗΓΕΣ:

α) www.ecclesia.gr

β) www.saint.gr

γ) www.pigizois.net/index2.htm

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

Για τους Έλληνες Αγίους της Ορθοδοξίας μας έχουμε ανοίξει ειδική κατηγορία με τον ομώνυμο τίτλο ( "Έλληνες Άγιοι!.." ), όπου έχει αρχίσει μία έρευνα για την κατ' αλφαβητική σειρά των Ελλήνων Αγίων, εορταζόντων και μη, που γεννήθηκαν στον ελλαδικό χώρο ή στον ευρύτερο χώρο του Ελληνισμού, αλλά και όλων εκείνων, που έχουν ελληνικό όνομα και οι οποίοι -σύμφωνα με τον Συναξαριστή- μαρτύρησαν για του Χριστού την Πίστη την Αγία..

* Θα ήταν πιο σωστό αντί του όρου «ειδωλολάτρης» ή «ειδωλολάτρες», που χρησιμοποιούν οι Συναξαριστές, να χρησιμοποιείται ο όρος «πολυθεϊστής» ή «πολυθεϊστές». (Βλέπε «Το Σχόλιο της Ημέρας» Τετάρτης, 18 Αυγούστου 2010).

Kοσμάς ο Aιτωλός – H ιεραποστολική και εθνική δράση του μεγάλου δασκάλου και φωτισμένου ιεράρχη

Tου Παναγιώτη Xριστόπουλου, δ.Φ.

Διευθυντή της Bιβλιοθήκης της Bουλής

ΔEKA χιλιόμετρα βορειοδυτικά της κωμοπόλεως Φίερη, βορείως του αρχαιολογικού χώρου της Aπολλωνίας, βρίσκεται το μοναστήρι που έχτισε το 1814 ο Aλή Πασάς Tεπελενλής, για να τιμήσει τον ισαπόστολο Kοσμά τον Aιτωλό , τον οποίο είχε γνωρίσει τριάντα πέντε χρόνια ενωρίτερα. O πασάς αισθανόταν δέος στη μνήμη του καλόγερου, που σαγήνευε τα πλήθη των χριστιανών και όχι μόνο, είχε δε προβλέψει ότι ο ασήμαντος τότε βέης θα εξελισσόταν σε πολύ ισχυρή προσωπικότητα, θα αποκτούσε εξαιρετικά μεγάλη δύναμη. Ποιος, όμως, υπήρξε ο Kοσμάς;

Kώνστας, πως ήταν το κοσμικό του όνομα, ο Eσωχωρίτης από Aπόκουρο, γιος του Nικολάου, ανυφαντή το επάγγελμα,

Tο πλέγμα των εκατοντάδων σχολείων, που ίδρυσε στο βορειοδυτικό ελληνικό χώρο, υπογραμμίζει το μέγεθος της προσωπικότητάς του, τη λαϊκή απήχηση του κηρύγματος του, το πρακτικό αποτέλεσμα της ιεραποστολικής και εθνικής του δράσεως.γεννήθηκε στο Mέγα Δένδρο της Tριχωνίδας περί το 1714. Παραδίδεται ότι έμαθε τα πρώτα γράμματα στη Σεγδίτσα Παρνασσίδας και πως και ο αδερφός του Xρύσανθος συνέχισε τις σπουδές του στην Aγία Παρασκευή της Γούβας των Bραγγιανών, ίδρυμα του συγχωριανού του οσίου Eυγενίου Γιαννούλη του Aιτωλού, που τον διαδέχθηκε μαθητής του Aναστάσιος ο Γόρδιος. Eν συνεχεία μαθήτευσε στον Aνανία Δερβισάνο στη Mεγάλη Λομποτινά των Kραβάρων, που και ο ίδιος δίδαξε ως υποδιδάσκαλος. H ασίγαστη δίψα της μαθήσεως, τέλος, τον έφερε μετά το 1749 στην Aθωνιάδα Aκαδημία, στίβο σφοδρών πνευματικών συγκρούσεων νεωτεριστών και συντηρητικών λογίων.

Aθωνιάδα

H Aθωνιάδα υπήρξε ο σημαντικότερος σταθμός της ζωής του. H εκεί μαθητεία του ήταν καθοριστική της τελικής διαμορφώσεως της προσωπικότητος του και προϋπόθεση της μελλοντικής του δραστηριότητος. Eκεί άκουσε διαπρεπείς διδασκάλους, με κορυφαίο τον Zακυνθινό Eυγένιο Bούλγαρι, που ανέλαβε τη διεύθυνση της σχολής το 1753 και προσπαθούσε να μεταβάλει τους μαθητές του σε φλογερούς πνευματικούς ταγούς, σκορπίζοντάς τους σ’ όλη την έκταση του ελληνικού χώρου, σε μια εργώδη προσπάθεια ανυψώσεως του πνευματικού επιπέδου των λαϊκών μαζών. Oι δάσκαλοι της Aθωνιάδας ήταν ρωσόφιλοι και ένθερμοι θιασώτες της μεγάλης ιδέας, καλλιεργούσαν δε και έναν ονειροπόλο εθνικισμό. Ο Αιτωλός μαθητής, παρα ταύτα, προέταξε τον θετικό του προγραμματισμό.

Iεραποστολική δράση

Tο 1759 αποσύρεται στην αθωνική μονή Φιλοθέου, χείρεται μοναχός, χειροτονείται πρεσβύτερος και παίρνει το μοναχικό όνομα, με το οποίο είναι γνωστός. Tο μοναστήρι, μως, δεν μπόρεσε να δαμάσει τους κλυδωνισμούς της ψυχής του, σε μια εποχή ακριβώς που άρχισε να αισθάνεται το χρέος του προς το έθνος, να αποκτά συνείδηση μιας υψηλής αποστολής: να βοηθήσει το Γένος να βγει απ’ την αποτελμάτωση και την απαιδευσία και να ξαναπιστέψει στον εαυτό του. Tον ίδιο χρόνο πηγαίνει στην Kωνσταντινούπολη, παίρνει την άδεια κηρύγματος απ το Πατριαρχείο και δραστηριοποιείται στην περιοχή της Bασιλευούσης. Mόλις το 1765 είναι η πρώτη βεβαία χρονολογία της περιοδείας και της διδασκαλίας του στους γνώριμους χώρους της Δυτικής Eλλάδος: Nαύπακτος, Bραχώρι, Mεσολόγγι, στις γύρω περιοχές και τη Θεσσαλία, απ’ όπου επέστρεψε στην Kωνσταντινούπολη. Mεσολαβεί κατόπιν η λαίλαπα των Oρλωφικών, που έπνιξε τον ελληνικό χώρο στο αίμα, αλλά δημιούργησε συνάμα και κάποιες προϋποθέσεις της μελλούσης πολιγγενεσίας. O Kοσμάς αποσύρεται κατά τη διάρκεια της αναταραχής στο Aγιον Oρος. Δεν υποστήριξε την κίνηση εξεγέρσεως κατά του Tούρκου, έστω και με τη συμμαχία της ομόδοξης Pωσίας. Aυτ δεν σήμαινε εθελοδουλεία. Aπλώς, δεν θεωρούσε τι υπήρχαν οι αναγκαίες, προϋποθέσεις, δεν ήταν κατάλληλη η ευκαιρία. Aς μην ξεχνούμε ότι ο Kοραής το 1800 μετέθετε τον κατάλληλο χρ νο επαναστάσεως για την εθνική Παλιγγενεσία κατά μια 50ετία, δηλαδή το 1850. Hξερε, λοιπ ν, πολύ καλά τι έκανε ο Kοσμάς: δημιουργούσε τις προϋποθέσεις εθνικής αποκαταστάσεως, τον φωτισμό του Γένους. Aκριβώς σ’ αυτ το σημείο επικέντρωσε, εν τέλει, τις προσπάθειές του. Eνώ κατά την προορλωφική περίοδο υποθέτουμε το κήρυγμά του εποικοδομητικό , παραστατικό , απλό , συναρπαστικό , φλογερό , πως ήταν γενικώς ο λόγος του, η δε διδαχή του «… απλουστάτη, ωσάν εκείνη των αλιέων, ήτον γαλήνιος και ησύχιος, οπού εφαίνετο καθολικά να είναι γεμάτη απ την χάριν του ιλαρού και ησύχου Aγίου Πνεύματος», κατά την μεταορλωφική περίοδο το κήρυγμα διαφοροποιείται: έντονες οι θεολογικές ιδέες και έκδηλες οι πρακτικές σκέψεις, που διαμορφώνουν ως κεντρικ σκοπό της διδασκαλίας του στο πρακτικό πεδίο την ίδρυση σχολείων. H τελευταία εργώδης πενταετία της δράσεως και της ζωής του απ το 1775 και εξής, παράλληλα προς την ανάσχεση των εξισλαμισμών στη βορειοδυτική Eλλάδα, είχε ως αξιοθαύμαστο αποτέλεσμα την ίδρυση εκατοντάδων σχολείων, μερικά απ τα οποία ανωτέρας βαθμίδος των σχολείων αυτών παρακολουθούσε εν συνεχεία τη λειτουργία, αλληλογραφώντας με τις εφορείες τους. Διά των σχολείων θα φωτισθεί το Γένος, θα κατανοήσει τα ιερά γράμματα, θα εμμείνει στην πίστη του, θα ανακαλύψει το μεγαλείο του παρελθ ντος του, θα αρχίσει να προβληματίζεται και τέλος να οικοδομεί το μέλλον. Kατά την ύστατη αυτή εξόρμηση διέτρεξε τις δυτικές περιοχές απ την Aιτωλία μέχρι το Mπεράτι (τα Bελέγραδα εκκλησιαστικώς) και απ τη Θεσσαλονίκη μέχρι τα νησιά του Iονίου.

H απέριττη ξύλινη λάρνακα στην οποία εναποτέθηκαν τα οστά του Aγίου μετά την ανακομιδή τους τον καιρό που χτίσθηκε το μοναστήρι του Iσαποστόλου στο Kολικάντασι της Mουζακιάς.


H τελική πορεία

Oι κατάσκοποι της Bενετίας που τον παρακολουθούν, δεν μπορούν παρά να εκφράσουν την κατάπληξη και τον θαυμασμό τους: «Oι λόγοι του, αναφέρουν, είναι εκτάκτως πολιτικοί και μιας εξαιρετικής τέχνης… δεν έχουν άλλο θέμα τα κηρύγματά του, ειμή να προτρέπουν τον λαόν να ευεργετή τας εκκλησίας και να ιδρύη εις όλα τα χωριά σχολεία για τα παιδιά… έχει αναμφιβόλως μέγα τάλαντον και μεγάλην παιδείαν και ζει με μεγάλας στερήσεις… Eίναι οξυνούστατος, έμπλεος μεγάλων ιδεών και έχει αξιοθαύμαστον τρόπον πως εισδύη εις την ψυχήν οιουδήποτε και εις τοιούτον βαθμόν, ώστε δεν υπάρχει τι το οποίον να εκφράση ή να προτείνη ο ίδιος, χωρίς τούτο να γίνη αμέσως αποδεκτόν παρά της ολότητος, ήτις και το εκτελεί με την πλέον εφικτήν ακρίβειαν… ο αριθμός των ατόμων, τα οποία συρρέουν πανταχόθεν ίνα τον ίδουν είναι καταπληκτικός, ως επίσης και ο αριθμός των ακολουθούντων αυτόν εις την παριοδείαν…». Tα σωζόμενα κείμενα των διδαχών του, οι επιστολές του και οι προρρήσεις του τεκμηριώνουν εύγλωττα μαζί με τον αντίλαλο των κηρυγμάτων του, που έφθασε ως παράδοση και θρύλος σε μας, τη σκιαγραφία των κατασκόπων. H ματωμένη του πορεία κατέληξε στο χωρι Mουγιαλί, στον κάμπο της Mουζακιάς, που αντικρύζει το αρχαίο μοναστήρι της Παναγίας Aρδευούσης ή Aρδενίτσας –το ορμητήριο του φλογερού Mοσχοπολίτη ρασοφόρου Nεκταρίου Tέρπου. Eκεί τον περίμενε η αγχόνη – ο σταυρός του, ένα πνιγηρό υγρό Σάββατο, το Σάββατο της 24ης Aυγούστου 1779. O θάνατός του υπήρξε το επιστέγασμα, η αιμάτινη σφραγίδα επιβεβαιώσεως ενός μεγάλου έργου. Tο σκήνωμά του, ανασυρθέν απ τον ποταμ Aψο, που είχε ποντισθεί, κηδεύθηκε ευλαβώς στο πλησι χωρο Kολικ ντασι. Mετά 35 χρ νια, το 1814, ένας αλλόδοξος, ο Aλή πασάς Tεπελενλής, θα διατάξει την ανέγερση της μονής, που ήδη μνημόνευσα και την ανακομιδή των λειψάνων του. Aπό τότε καθιερώθηκε στην επέτειο ημέρα του μαρτυρίου του να τελείται εκεί το μεγαλύτερο θρησκευτικό πανηγύρι της Hπείρου. O χώρος θα αποκοπεί αργότερα απ τον Eλλαδικό και το 1967 ένας παρανοϊκός τύραννος θα απαγορέψει κάθε θρησκευτική εκδήλωση στη γειτονική επικράτεια. O γράφων είχε την εξαιρετική τύχη να επισκεφθεί το ρημαγμένο ιερό καθίδρυμα προ δεκαετίας, όταν το καθεστώς Eμβέρ Xότζα μεσουρανούσε ακόμη, να διαπιστώσει την ύπαρξη του Kαθολικού της άλλοτε μονής και τη διάσωση εντός του ναού της λάρνακος των τιμίων λειψάνων του και να γνωστοποιήσει το γεγονός στο Πανελλήνιο.

H προσφορά του

Kοσμάς ο Aιτωλός, ως πνευματική οντότης Oρθοδόξου κληρικού, επιστημονική προσωπικότης διαμορφωθείσα στην Aθωνιάδα Σχολή απ τη διδασκαλία του Eυγενίου Bούλγαρι, εθνική ελληνική συνείδηση που ολοκληρώθηκε απ τον ίδιο μεγάλο δάσκαλο και αγωνιστική ελληνορθόδοξη δύναμη και δράση ανασχέσεως του εξισλαμισμού, δια της παιδείας, δεν περιορίζεται χρονικώς στον ιη΄ αιώνα, ούτε τοπικώς στην Hπειρο, ιδίως κατά το βορειότερο τμήμα της. Kαλύπτει εκτατικώς ολόκληρο τον Eλληνισμό , αποτελεί διηνεκές σημείο αναφοράς, ήδη τρίτον αιώνα από του μαρτυρικού του θανάτου, ο τόπος του μαρτυρίου του οριοθετεί περίπου τα βόρεια εθνολογικά μας σύνορα, ο βίος και οι διδαχές του μπορούν και πρέπει να κατευθύνουν ακόμη και σήμερα το Γένος. O απόηχος του έργου του, ως λαϊκού αγίου και προφήτη, διατηρήθηκε έντονος στις περιοχές που έδρασε κατά κύριον λόγον. O θρύλος του παρέμεινε ζωντανός στις λαϊκές μάζες, ιδιαίτερα της Hπείρου, της Δυτικής Mακεδονίας και της γενέτειράς του Δυτικής Στερεάς Eλλάδος. Oι διδαχές του, τα καταγεγραμμένα δηλαδή κηρύγματά του, αντιγράφονταν και παραδίδονταν από γενιά σε γενιά, πως και οι προφητικές του ρήσεις, που έφτασαν μ’ αυτόν τον αρχέγονο τρόπο σε μας, ως ιερά κείμενα καθώς και μερικές επιστολές του. Tο πλέγμα των εκατοντάδων σχολείων, που ίδρυσε στο βορειοδυτικό ελληνικό χώρο, υπογραμμίζει το μέγεθος της προσωπικότητάς του, τη λαϊκή απήχηση του κηρύγματος του, το πρακτικό αποτέλεσμα της ιεραποστολικής και εθνικής του δράσεως.

Κυριακή 6 Μαρτίου 1994 – Καθημερινή 7 Ημέρες

Η Μόσχα διεκδικεί την Παναγία Σουμελά

Tου Σταυρου Tζιμα

Σε ευθεία αμφισβήτηση του πρωταγωνιστικού ρόλου του Ορθόδοξου Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου στην επαναλειτουργία της Ιεράς Μονής της Παναγίας Σουμελά, προέβη η ρωσική πλευρά λίγες μόνον ώρες μετά την ιστορική στιγμή της τέλεσης της πρώτης μετά ογδόντα οχτώ χρόνια πατριαρχικής Θείας Λειτουργίας στο μοναστήρι-θρύλο του Πόντου.

Tούτο προκύπτει από τις δηλώσεις του βουλευτή της ρωσικής Δούμας και προέδρου της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων Ρωσίας κ. Ιβάν Σαββίδη, μετά το πέρας των εκδηλώσεων στην Τραπεζούντα. Μιλώντας σε συνέντευξη Τύπου ο Ιβάν Σαββίδης, γνωστοποίησε ότι ξεκίνησε συνομιλίες με τις τουρκικές αρχές για την επαναλειτουργία της Παναγίας Σουμελά όχι μόνο τον Δεκαπενταύγουστο αλλά «σε κάθε ορθόδοξη γιορτή», δίχως να διευκρινίζει εάν σε αυτή τη διαδικασία συμμετέχει και το Φανάρι ή πρόκειται για πρωτοβουλία δική του και πίσω από αυτόν, του ρωσικού παράγοντα.

Οπως αναφέρεται σε ανακοίνωση που εκδόθηκε από το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού Ανατολικής Ευρώπης του οποίου ηγείται, «ο πρωτεργάτης και ένας από τους βασικούς οργανωτές του γεγονότος είναι η Ομοσπονδία Ελληνικών Κοινοτήτων Ρωσίας, με επικεφαλής τον βουλευτή της κρατικής Δούμας της Ρωσικής Ομοσπονδίας Ιβάν Σαββίδη».

Σε αντίθεση με την εκδοχή του Φαναρίου, ότι η άδεια της τουρκικής κυβέρνησης εστάλη αποκλειστικά στο Οικουμενικό Πατριαρχείο στις 9 Ιουνίου, στην ανακοίνωση διατυπώνεται ο ισχυρισμός ότι αυτή είχε δοθεί επισήμως τουλάχιστον ένα μήνα νωρίτερα.

«Η επίσημη άδεια για την τέλεση της Λειτουργίας στο μοναστήρι πάρθηκε στις 13 Μαΐου 2010 με ενεργό συμμετοχή των μελών των κυβερνήσεων Τουρκίας, Ελλάδας και Ρωσίας, της διοίκησης της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, των εκπροσώπων του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, της Ρωσικής και Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας», σημειώνεται στην ανακοίνωση.

Διαβάζοντας κάποιος πίσω από τις γραμμές και γνωρίζοντας το παρασκήνιο που προηγήθηκε του εορτασμού, δεν δυσκολεύεται να αναγνώσει τη ρωσική δυσαρέσκεια για το γεγονός ότι το Φανάρι εμφάνισε ως επίτευγμα αποκλειστικά του κ.κ. Βαρθολομαίου την ιστορική εξέλιξη αλλά και την υποβάθμιση εκ μέρους του έχοντος το γενικό πρόσταγμα Οικουμενικού Πατριάρχη, της ρωσικής παρουσίας και του κ. Σαββίδη προσωπικά στην τελετή της Θείας Λειτουργίας.

Στην ανακοίνωσή του ο κ. Ιβάν Σαββίδης υπενθυμίζει ακόμα ότι «η Θεία Λειτουργία τελέστηκε σε δύο γλώσσες, στην αρχαία ελληνική και την εκκλησιαστική σλαβική, με συμμετοχή εκπροσώπων τριών ορθοδόξων Εκκλησιών, της Κωνσταντινουπόλεως, της Ρωσικής και της Ελληνικής», ότι παραβρέθηκε στην τελετή «αντιπροσωπεία περισσοτέρων των 500 προσκυνητών από Ρωσία, Ουκρανία, Γεωργία, Καζαχστάν και Λευκορωσία», ενώ φιλοξενεί και δηλώσεις του Ρώσου επισκόπου, Ποντόλσκ του Τύχωνα, που τονίζει ότι με το άνοιγμα της Σουμελά «χαίρεται η καρδιά κάθε χριστιανού, ανεξάρτητα εάν είναι Ελληνας, Ρώσος, Γεωργιανός, Αμπχάζιος ή Οσετός».

Οι Ρώσοι είναι σαφές ότι άφησαν να περάσει ο εορτασμός και διά του κ. Ιβάν Σαββίδη επιχειρούν να αποκαταστήσουν την, κατ’ αυτούς, εις βάρος τους επιχειρούμενη αδικία.

Αισθάνονται ότι δεν πήραν το μερίδιο που τους ανήκει σε αυτήν την επιτυχή εξέλιξη, καθώς εμφανώς διά του κ. Σαββίδη και παρασκηνιακά διά του Κρεμλίνου και της Ρωσικής Εκκλησίας είχαν δραστηριοποιηθεί πιέζοντας την τουρκική κυβέρνηση να επιτρέψει την επαναλειτουργία της Μονής Σουμελά. Σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχουν στην Αγκυρα επιστολές τόσο του πρωθυπουργού Βλαντιμίρ Πούτιν όσο και του ΥΠΕΞ Σεργκέι Λαβρόφ προς τον Ταγίπ Ερντογάν, με τις οποίες ζητούν να ικανοποιήσει το αίτημα των ορθοδόξων, ενώ υπενθυμίζουν ότι ο Ιβάν Σαββίδης πρωτοστάτησε στα προσκυνήματα που προηγήθηκαν του φετινού Δεκαπενταύγουστου στη Σουμελά και επισημαίνουν ότι εκείνος μετέφερε για πρώτη φορά το 2008 την ιστορική εικόνα στο μοναστήρι της Σουμελά συνοδευόμενος από Ρώσους ιερείς.

Υπάρχει βεβαίως ο αντίλογος: Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος επιτυγχάνει το άνοιγμα της μονής για τον ίδιο και την Ορθοδοξία ακολουθώντας μια σωστή πολιτική και εκμεταλλευόμενος την επιδίωξη της Τουρκίας να εμφανίσει προς τη Δύση την εικόνα ενός σύγχρονου κράτους, ανεκτικού, μεταξύ άλλων, και στη θρησκευτική διαφορετικότητα. Σε κάθε περίπτωση οι εντρυφούντες στα εκκλησιαστικά αναμένουν με ενδιαφέρον την εξέλιξη της διελκυστίνδας Φαναρίου - Μόσχας σε μια περίοδο που οι σχέσεις τους κινούνται σε εύκρατο κλίμα.

Εξωτερική πολιτική μέσω της θρησκείας

Το παιχνίδι της επιρροής στην ευρύτερη περιοχή παραμένει ανοιχτό και η θρησκεία δεν μένει έξω από αυτό. Στα παράλια της Μαύρης Θάλασσας εκατομμύρια χριστιανοί προσεύχονταν τα τελευταία χρόνια, παρακολουθώντας στις τηλεοράσεις τη μεταφορά της εικόνας της Παναγίας στο όρος Μελάς.

Ρώσο βουλευτή έβλεπαν να τη μεταφέρει και Ρώσους ιερείς να την ευλογούν. Οι συνειρμοί από τις «ρωσικές αποβάσεις» δεν ήταν δύσκολο να γίνουν.

Δεν είναι εξάλλου μυστικό ότι η Μόσχα διεκδικεί να γίνει το κέντρο της παγκόσμιας ορθοδοξίας -την αποκαλούμενη Τρίτη Ρώμη- προσδοκώντας και μέσα από τη συσπείρωση των ορθοδόξων χριστιανών, την αύξηση της πολιτικής και οικονομικής της ισχύος.

Η ενεργός εμπλοκή της στην υπόθεση της Παναγίας Σουμελά, πέραν της αύξησης του κύρους της στους ορθοδόξους, την καθιστά παίκτη στις θρησκευτικές εξελίξεις στην Τουρκία για τις οποίες ενδιαφέρεται και για έναν επιπλέον λόγο: στην Τουρκία έχουν μεταναστεύσει και εργάζονται δεκάδες χιλιάδες Ρώσοι τους οποίους η Ρωσική Εκκλησία οργανώνει σε ενορίες. Με δεδομένο ότι ελάχιστοι ελληνορθόδοξοι έχουν απομείνει σε αυτή τη χώρα, οι Ρώσοι είναι εκείνοι που θα κάνουν χρήση για τις λατρευτικές τους ανάγκες όσων εκκλησιών ανοίξουν, ακόμα και της ίδιας της Παναγίας Σουμελά.


ΠΗΓΗ :ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Μαρτυρίες για την εορτή της Κοιμήσεως

από τις Πανηγυρικές

ή Εγκωμιαστικές Ομιλίες

Οι Λόγοι και τα προς την Κοίμηση της Θεοτόκου Εγκώμια των εκκλησιαστικών συγγραφέων, σκοπό έχουν να αναδείξουν το εορτολογικό περιεχόμενο και να εξάρουν το σωτηριολογικό μήνυμα της εορτής. Τα κείμενα αυτά, δεν είναι ούτε ευχολόγια, ούτε τυπικά, επομένως δεν πρέπει να αναμένεται από αυτά εκτεταμένη αναφορά στον τρόπο τελέσεως (τελετουργικό) της εορτής της Κοιμήσεως.

Τόσο στην ιστορία της χριστιανικής λατρείας, όσο και στη θρησκευτική λαϊκή συνείδηση, η έννοια της εορτής είναι στενά συνυφασμένη με την έννοια της πανηγύρεως. Οι εγκωμιάζοντες την Κοίμηση εκκλησιαστικοί συγγραφείς επισημαίνουν την έννοια της πανηγύρεως, η οποία πηγάζει από το θάνατο. Είναι, μάλιστα, χαρακτηριστικό ότι το 14ο αιώνα, ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς αποκαλεί την εορτή ως παγκόσμιο πανήγυρη, γεγονός το οποίο σημαίνει, όχι μόνο την καθολική επικράτηση της εορτής, αλλά και την αποβολή του όποιου πένθιμου χαρακτήρα.

Η πανήγυρη της Κοιμήσεως είναι κοινή για τους αγγέλους και τους ανθρώπους, για τα επίγεια και τα ουράνια. Η άποψη αυτή πηγάζει από τις ποικίλες διηγήσεις, στις οποίες σαφώς μαρτυρείται η παρουσία των αγγελικών δυνάμεων μαζί με τους αποστόλους και τους λοιπούς πιστούς κατά την Κοίμηση και τον ενταφιασμό της Θεοτόκου. Πηγάζει, επίσης, από τις μαρτυρίες των διηγήσεων περί συμμετοχής της φύσεως στον προθανάτιο και επιθανάτιο θρήνο. Η πανήγυρη της Κοιμήσεως αποτελεί εορτή σεβάσμιο, πηγή χαράς και λαμπρότητας. Οι μαρτυρίες αυτές αντανακλούν, προφανώς, τον τρόπο επιτελέσεως της πανηγύρεως κατά την εποχή των εκκλησιαστικών συγγραφέων τους. Τα στοιχεία του σεβασμού, της χαράς και της λαμπρότητας είναι ενδεικτικά της σημασίας του εορτασμού, αλλά και της τελετουργικής μεγαλοπρέπειας.

Ενδιαφέρουσα παράμετρος στο θέμα της πανηγύρεως είναι η διάκριση που κάνει ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, ανάμεσα στο χριστιανικό εορτασμό και τους αντίστοιχους ειδωλολατρικούς εορτασμούς. Ο Δαμασκηνός σπεύδει να διευκρινίσει, ότι η εξόδιος εορτή της μητέρας του Θεού, δεν χαρακτηρίζεται από πανηγύρεις με αυλούς και κορύβαντες, όπως συμβαίνει περί των εορτών των μητέρων των ψευδωνύμων θεών, κατά τις όποιες επισυμβαίνουν όργια. Η σκέψη του ιερού συγγραφέα οδηγείται στη συνάφεια μεταξύ της τιμωμένης Θεοτόκου και του λατρευομένου Θεού, υπό την έννοια, ότι η αρμόζουσα στο Θεό πνευματική λατρεία προεκτείνεται στην τιμή της μητέρας του Θεού, της Θεοτόκου. Τα υπό του Δαμασκηνού επισημαινόμενα, ως προς το χαρακτήρα της πανηγύρεως της Κοιμήσεως διαφωτίζουν πτυχές της ιστορίας της εορτής. Γνωστή είναι η διστακτικότητα της χριστιανικής εκκλησίας κατά τους πρώτους αιώνες περί της συστάσεως εορτών, οι οποίες θα δημιουργούσαν παρεξηγήσεις στις συνειδήσεις των Χριστιανών, λόγω συνάφειάς τους με αντίστοιχες ειδωλολατρικές. Αν και οι αντιστοιχίες δεν ήσαν πλήρεις, η Εκκλησία δεν έσπευσε να θεσμοθετήσει εορτές περί Γεννήσεως του Κυρίου (οι ειδωλολατρικές εορτές των γενεθλίων των Θεών ήσαν έντονες και διαδεδομένες), αλλά και περί Κοιμήσεως της Θεοτόκου, εφόσον και στο θέμα του θανάτου των θεοτήτων, η ειδωλολατρία επεδείκνυε τελετουργική κινητικότητα.

Η τελετουργική πτυχή του εορτασμού της Κοιμήσεως είναι οι διάφοροι χαιρετισμοί, οι οποίοι καταχωρούνται στους Εγκωμιαστικούς προς την Κοίμηση Λόγους. Η επισήμανση του Ανδρέα Κρήτης ότι, κατά την εορτή της Κοιμήσεως, πάσα γλώσσα χορευέτω και προσαδέτω τη Θεοτόκω το χαίρε, εισάγει το χριστιανό στο ενδιαφέρον τελετουργικό θέμα πιθανής υπάρξεως εγκωμιαστικών χαιρετισμών κατά την επιτέλεση της εορτής.

Ενδεικτικά ακολουθεί μέρος των χαιρετισμών του αυτοκράτορα Λέοντος ΣΤ΄ του Σοφού (911), ο οποίος υπήρξε και υμνογράφος, όπως καταχωρούνται σε Ομιλία του στην Κοίμηση.

"Χαίρε η κιβωτός, δι’ ης ο Θεός εν τω διά σου αναστήσαι το πλάσμα του πτώματος, … Χαίρε, το πίον όρος, ου την πιότητα κατιδών ο της φύσεως γεωργός, εκ σου ημίν εγεώργησε την αφθονίαν των αγαθών. Χαίρε, δι’ ης οσφύος θνητής επί τον αιώνιον θρόνον αιωνίως καθίσων, ενίδρυται βασιλεύ. … Χαίρε, ο δεξιώτατος τόμος της του Θεού Λόγου γραφής, … δι’ ου τετρυχωμένος ημίν τω βαρεί της δουλείας ζυγώ, αναφαίρετος εγράφη ελευθερία. Χαίρε, Ράβδος, εξ ης του ζωηρού άνθους της ευλογίας εξανθηκότος, η φθοροποιός απεφθάρη κατάρα. Χαίρε, η τον άστεκτον άνθρακα περισχούσα λαβίς, δι’ ου της ρυπαράς αμαρτίας, εν τη χειλέων προσψαύσει εκκαθαιρόμεθα. Χαίρε, η τον καινώς και υπερφυώς γεωργηθέντα άρτον φέρουσα τράπεζα, ου τραφέντες οι τη γεωργία της ακάνθης λιμώ απολλύμενοι, του κινδύνου διασεσώσμεθα. Χαίρε, πύλη, η μόνω τω Βασιλεί, εις την είσοδον της καθ’ ημάς αφωρισμένη ζωοπλαστίας, των κλείθρων σοι παλάτιον, εξ ου ταπεινώ σχήματι προεληλυθώς ο Βασιλεύς, και τον ανηρημένον το καθ’ ημάς κράτος θάνατον ανελών, το της εκείνου τυραννίδος οδυνηρόν, και επίπονον, εις ανάπαυσιν ήμειψεν, η και αυτή σήμερον προσομιλούσα, προς την διά σου κεχορηγημένην διαβαίνεις άθανασίαν".

Οι μαρτυρούμενες υμνωδίες κατά την εορτή της Κοιμήσεως αποτελούν μία ακόμα πτυχή του τελετουργικού. Γίνεται αναφορά σε μέλος επιτάφιο, σε ψαλμούς, ύμνους και ωδές πνευματικές, με τις οποίες γεραίρεται η Θεοτόκος, σε ιερούς ύμνους, οι οποίοι μελωδούνται, σε ιερά άσματα, με τα οποία ευφημείται η Θεοτόκος, σε ευφημίες, ψαλμούς και ευχαριστίες για την εορτή.

Ενδιαφέρουσες, ακόμη, είναι οι μαρτυρίες περί ορισμένης ακολουθίας, κατά τη διάρκεια της οποίας ανεπέμπετο η υμνωδία. Ο Δαμασκηνός αναφέρεται σε παννύχεις στάσεις, υποδηλώνοντας προφανώς την τέλεση ολονύκτιου εορτασμού επί τη εορτή της Κοιμήσεως. Στον τύπο αυτό της ακολουθίας αναφέρεται αναλυτικότερα ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, Γερμανός Α' (715-730), ο οποίος μαρτυρεί περί τριών παννυχίδων, οι οποίες προηγούνται της εορτής της Κοιμήσεως. Η πληροφορία αυτή του Γερμανού αποκαλύπτει, ότι υφίστατο τριήμερος εορτασμός. Εφόσον η συγκεκριμένη τελετουργική πρακτική ίσχυε για την Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, θα πρέπει να τη θεωρήσουμε ως διαδεδομένη και σε άλλες περιοχές της αυτοκρατορίας.

Οι Λόγοι και τα Εγκώμια για την εορτή της Κοιμήσεως περιέχουν, κάποτε, κάποιες προσευχές, απευθυνόμενες προς τη Θεοτόκο. Οι προσευχές αυτές δεν μαρτυρούνται σε ιδιαίτερα λειτουργικά βιβλία (στις ευχολογιακές συλλογές) και είναι άγνωστο εάν αποτελούσαν ατομικές ευχές των συγγραφέων τους ή συλλογικές ευχές της Εκκλησίας. Οι σημαντικότερες εκ των προσευχών αυτών προέρχονται από το Γερμανό Κωνσταντινουπόλεως. Λειτουργικού χαρακτήρος, επίσης, θεωρείται η προσευχή του Αγίου Θεοδώρου Στουδίτου, του δε Γρηγορίου του Παλαμά βρίσκεται μάλλον στα πλαίσια της ατομικής προσευχής.

Οι μαρτυρούμενες ευχές, τέλος, θα πρέπει να θεωρηθούν ως ελεύθερη έμπνευση των συγγραφέων τους, η οποία ουδέποτε έλαβε καθολικό χαρακτήρα. Οι εκκλησιαστικοί συγγραφείς των Λόγων και Εγκωμίων προς την Κοίμηση, θα μπορούσαν να καταγράψουν το περιεχόμενο των προσευχών αυτών υπό άλλη συγγραφική μορφή. Το γεγονός, ότι προτίμησαν τη μορφή της προσευχής προϊδεάζει περί κάποιας έμμεσης λειτουργικής μαρτυρίας και, πάντως, ενισχύει τη μαρτυρία περί λαμπρού εορτασμού επί τη Κοιμήσει της Θεοτόκου.

Βλέπε: Γεωργίου Ν. Φίλια, Οι Θεομητορικές Εορτές στη Λατρεία της Εκκλησίας, Αθήνα 2002.

Επιμέλεια: Δρ Ελένη Ρωσσίδου-Κουτσού (Φιλόλογος-Βυζαντινολόγος)

ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΠΑΝΤΟΥΡΚΙΣΤΩΝ

Πραγματοποιήθηκε στις 6 με 8 Αυγούστου το πανηγύρι στην τοποθεσία 1000 στα σύνορα Ροδόπης-Έβρου. Το πανηγύρι αυτό όπως και το άλλο του Ακρίτα (Αλάντεπε) παλιότερα είχαν πομακικό χαρακτήρα, αλλά χάρη στην πολιτική της Ελλάδας και της Τουρκίας πλέον έχουν εκτουρκιστεί.

Το παρήγορο φέτος ήταν ότι δεν μετείχε κανένας αιρετός χριστιανός -καθώς με την παρουία τους νομιμοποιούσαν τα περί ¨τουρκικής μειονότητας¨- και επίσης το ότι δεν μετείχαν και αρκετοί μουσουλμάνοι παράγοντες. Ο κόσμος αισθητά λιγότερος από πέρσι.

Επί της ουσίας : Ομιλίες περί τουρκικής μειονότητας, συγκροτήματα μόνο με τουρκικούς χορούς και ελάχιστοι θεατές των εκδηλώσεων. Οι περισσότεροι προτιμούσαν τα κοτόπουλα και τα αρνιά ή τα ψώνια. Ο κόσμος που ήταν γύρω από τον χώρο των εκδηλώσεων ήταν λίγος και εντυπωσιακά αδιάφορος… Παραθέτουμε τις σημαντικότερες ομιλίες.

Αγάς του πανηγυριού Τζαφέρογλου Μουχαρέμ

Αξιότιμε μου αντινομάρχη Ανδριανούπολης, αξιότιμε μου πρόξενε της τουρκικής δημοκρατίας στη Κομοτηνή, αξιότιμε μου εκλεγμένε μουφτή, αξιότιμε μου πρόεδρε του DEB, αξιότιμοι μου δήμαρχοι, αξιότιμε μου πρόεδρε της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας Τούρκων Δυτικής Θράκης, αξιότιμοι εκπρόσωποι συλλόγων και αγαπητοί μου προσκεκλημένοι που έχετε έρθει από την μάνα-πατρίδα Τουρκία, καθώς και όλους τους θεατές, σας καλωσορίζω.

Το Σέτσεκ είναι σαν κάτι ιερό που έπεσε στον δρόμο μας. Ακόμα και αν δεν βρίσκουμε να παρκάρουμε τα αμάξια μας στο Σέτσεκ, ψυχή μου τι σημασία έχει αυτό ; Παρκάρουμε 1-2 χιλιόμετρα μακριά και παίρνουμε το δρόμο για την παλαίστρα.

Αξιότιμοι καλεσμένοι, μάνες, πατέρες, θείοι, νέοι, φίλοι, αποτελεί πραγματικότητα το εξής : Τα έθνη για όσο αναβιώνουν τις εκδηλώσεις τους, η ενότητα στη γλώσσα και στις εκδηλώσεις, όλα αυτά είναι που απαρτίζουν ένα έθνος.

Όπως το Σέτσεκ μας αφέθηκε ως παρακαταθήκη πριν 700 χρόνια, έτσι και εμείς το βλέπουμε σαν κληρονομιά που θα το αφήσουμε όπως το πήραμε από τους προγόνους μας, στις επόμενες γενιές. ¨Στο Σέτσεκ μην ψάχνεις εχθρούς, έλα σε εμάς, έλα στην καλύτερη εκδήλωση, έλα στο Σέτσεκ, έλα στο Σέτσεκ ¨ Εύχομαι επιτυχίες στα χορευτικά συγκροτήματα και στους καλλιτέχνες. Να είστε καλά και ευχαριστώ που με ακούσατε.

Πρόεδρος του συλλόγου 1000, Αλή Πεντζάλ

Αξιότιμε μου αντινομάρχη Ανδριανούπολης, αξιότιμε μου πρόξενε της τουρκικής δημοκρατίας στη Κομοτηνή, αξιότιμε μου εκλεγμένε μουφτή Κομοτηνής, αξιότιμε μου πρόεδρε του DEB, αξιότιμοι μου δήμαρχοι, αξιότιμε μου πρόεδρε της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας Τούρκων Δυτικής Θράκης, αξιότιμοι εκπρόσωποι συλλόγων και αγαπητοί μου προσκεκλημένοι που έχετε έρθει από την μάνα-πατρίδα Τουρκία, εκπρόσωποι συλλόγων.

Γιορτάζουμε φέτος με αγάπη και με ενθουσιασμό τις επί 7 αιώνες συνεχιζόμενες και πλέον παραδοσιακές εκδηλώσεις του οροπεδίου του Σέτσεκ.

Η γιορτή του Σέτσεκ ενισχύει την ενότητα και ομοψυχία του λαού, συμβάλει στην γνωριμία των νέων γενιών με τον πολιτισμό μας και στην ανάμιξη ανθρώπων που έρχονται εδώ από διάφορες περιοχές, και το κυριότερο, πετυχαίνει την διαφύλαξη της ενότητας και της συνοχής της τουρκικής μας μειονότητας της Δυτικής Θράκης.

Το Σέτσεκ είναι μια ιστορία, μια κουλτούρα. Οι πρόγονοι μας, οι παππούδες μας, αυτό το ριζωμένο έθιμο, για να το φέρουν μέχρι σήμερα πέρασαν πολύ δύσκολα και στενάχωρα χρόνια. Θέλουμε να πιστεύουμε πως η Ελλάδα, η χώρα που ζούμε είναι μια δημοκρατία. Είναι ανάγκη στον 21ο αιώνα οι άνθρωποι να εκφράζουν με άνεση την ταυτότητα και τον πολιτισμό τους. Εδώ φυσικά το πιο μεγάλο καθήκον πέφτει σε εμάς, δηλαδή στη μειονότητα. Πρέπει να αγκαλιάσουμε σφιχτά και να στηρίξουμε την γλώσσα μας, τη θρησκεία μας, τον πολιτισμό μας, τα ήθη και τα έθιμα μας. Πρέπει να είναι γνωστό πως αν δώσουμε κάτι από αυτά, είναι αναπόφευκτο πως και τα άλλα θα επηρεαστούνε.

Αυτό που κάνει τα έθνη έθνη, είναι ακριβώς αυτά τα τρία βασικά στοιχεία. Όπως κάθε χρόνο στις εκδηλώσεις του Σέτσεκ θα υπάρχουν παραδοσιακοί χοροί, τραγουδιστές παραδοσιακής τουρκικής μουσικής, απαγγελία ποιημάτων από παιδιά καθώς και η πατροπαράδοτοι αγώνες πάλης με λάδι.

Ο πιο μεγάλος υποστηρικτής αυτής της κουλτούρας μας στο Σέτσεκ είναι ο λαός μας. Για αυτό θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους τους ομογενείς μας που ήρθαν από κοντά ή μακριά και μας παρείχαν υλική, αλλά και το κυριότερο ηθική στήριξη και σας εύχομαι να περάσετε καλά.

Τούρκος πρόξενος Μουσταφά Σάρνιτς

Αξιότιμοι ομοεθνείς και πολύτιμοι φιλοξενούμενοι,

Πριν ξεκινήσω την ομιλία μου σας χαιρετίζω με αγάπη και σεβασμό και εγώ προσωπικά, αλλά και εκ μέρους των συνεργατών μου.

Ευχαριστώ τον πρόεδρο του μειονοτικού πολιτιστικού συλλόγου του Σετσέκ κύριο Αλή Πεντζάλ και τον γενικό γραμματέα Αχμέτ Καρά Χουσεΐν για την ευγενή καλοσύνη τους να με καλέσουν στους ιστορικούς αγώνες πάλης και τις πολιτιστικές εκδηλώσεις του Σετσέκ.

Πιστεύω ότι οι εκδηλώσεις, τις οποίες όπως παρατηρώ η τουρκική μειονότητα δυτικής Θράκης διεκδικεί πάντα με την ίδια αποφασιστικότητα, συμβάλουν σε σημαντικό βαθμό στην ενίσχυση του κλίματος ειρήνης, της αμοιβαίας κατανόησης και ανεκτικότητας όχι μόνο στην δυτική Θράκη, αλλά σε ολόκληρη την περιοχή.

Οι γιορτασμοί του Σέτσεκ, κυρίως σε μια περίοδο που ελληνοτουρκικές σχέσεις αποκτούν βαθμιαία επιτάχυνση, σχετικά με τον σκοπό αυτό έχουν επιτελέσει μια σημαντική αποστολή.

Τέτοιου είδους εκδηλώσεις βοηθούν στο να γνωριστούν καλύτερα οι λαοί μεταξύ τους, να βγουν στην επιφάνεια οι ανθρώπινες αξίες και να εξαλειφθούν οι προκαταλήψεις. Το σημαντικότερο είναι ότι οι εκδηλώσεις του Σέτσεκ εξασφαλίζουν την καλύτερη κατανόηση της δυναμικότητας της περιοχής.

Αξιότιμοι επισκέπτες,

Προσωπική μου γνώμη είναι ότι δεν επωφελείται όσο θα έπρεπε η περιοχή από την γειτνίασή της με τρεις χώρες, ενώ πιστεύω πως θα μπορούσαν να υλοποιηθούν προγράμματα σε θέματα οικονομίας και εμπορικής συνεργασίας.

Τα πρώτα που μου έρχονται κατά νου είναι έννοιες που αφορούν θέματα τουρισμού, πολιτισμού, γεωργίας, κτηνοτροφίας, δασών και περιφερειακού εμπορίου.

Πιστεύω ότι η συνεργασία που θα αναπτυχθεί στους τομείς αυτούς θα μπορούσε να συμβάλει σε σημαντικό βαθμό στην οικονομική ευημερία του λαού της περιοχής.

Ακόμη μεγαλύτερη επένδυση μπορεί να γίνει στον τοπικό ιστορικό και πολιτιστικό τουρισμό.

Σκέπτομαι ότι μια καλή ευκαιρία θα αποτελέσει και η απαλλαγή «βίζας» στους κατόχους ειδικών διαβατηρίων τούρκους πολίτες. Το να βλέπουμε να γιορτάζονται με μεγαλύτερο ενθουσιασμό οι τριήμερες εκδηλώσεις με την συμμετοχή φολκλορικών συγκροτημάτων και καλλιτεχνών από την Τουρκία, θα μας κάνει περισσότερο υπερήφανους.

Επί πλέον, συγχαίρω και εύχομαι επιτυχία στους παλαιστές χωρίς να εξετάζω ποιος κέρδισε ή έχασε, αλλά απλά και μόνο επειδή συμμετείχαν στις εκδηλώσεις.

Επί πλέον, χαιρετίζω τους αντινομάρχες της Αδριανουπόλεως, αξιότιμο κύριο Αίντενίζ και τον κύριο Αμπντουλλάχ που βρίσκονται μαζί μας, τους εκπροσώπους των νομαρχιακών διευθύνσεων, τα μέλη του εμπορικού επιμελητηρίου Αδριανούπολης και τους εκπροσώπους του πανεπιστημίου Αδριανούπολης  (Τουρκίας).

Με την ευκαιρία, θεωρώ προσωπικά υποχρέωσή μου να ευχαριστήσω τους ανθρώπους της ιατρικής σχολής για την συμπαράστασή τους στην σύζυγό μου, η οποία υποβλήθηκε με επιτυχία σε χειρουργική επέμβαση την περασμένη εβδομάδα. Καλωσορίζω τους επισκέπτες από την Βουλγαρία και από την χώρα μας και εύχομαι οι εκδηλώσεις να λήξουν με επιτυχία. Ευχαριστώ.

Αντινομάρχης Αδριανουπόλεως, Αϊντενίζ

Αξιότιμοι ομοεθνείς μου,

Καταρχάς ευχαριστώ τους φίλους μου, τον αξιότιμο κύριο δήμαρχο και τον πρόεδρο του συλλόγου που έκαναν αυτή την διοργάνωση. Επιθυμώ να ξεκινήσω την ομιλία μου αφού πρώτα μεταφέρω τους χαιρετισμούς του αξιότιμου κυρίου Νομάρχη μας και των ομοεθνών Αδριανουπολιτών.

Θέλω να δηλώσω ότι είμαι εξαιρετικά υπερήφανος και ευτυχής που βρίσκομαι μαζί σας στο φεστιβάλ αυτό, το οποίο συμβολίζει την δύναμη, την ενότητα του τούρκου και ένα έθιμο 700 περίπου χρόνων.

Εμείς με την Ελλάδα είμαστε γείτονες. Είμαστε γείτονες, όχι όμως γείτονες σε πολυκατοικία. Είμαστε δύο χώρες πλάϊ πλάϊ. Όσο περνούν οι ημέρες οι σχέσεις μας γίνονται όλο και καλύτερες, όλο και πιο ωραίες και εξελίσσονται ακόμη περισσότερο.

Εμείς πρέπει να προσπαθήσουμε ώστε να αφήσουμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας μια καλύτερη παρακαταθήκη για καλύτερες ημέρες. Γι’ αυτό ασχολούμαστε, γι’ αυτό προσπαθούμε και βλέπουμε αυτές τις εξελίξεις από κοινού με την γείτονα και την φίλη μας χώρα Ελλάδα.

Αξιότιμοι ομοεθνείς μου,

Εσείς ταυτόχρονα είστε πολίτες του Ελληνικού κράτους και αδέλφια δικά μας. Θέλω να γνωρίζετε ότι ποτέ δεν θα είστε μόνοι σας.

Μας τιμήσατε με την πρόσκλησή σας και σας ευχαριστούμε γι’ αυτό.

Με την ελπίδα να είμαστε πάλι μαζί σας, σας ευχόμαστε ακόμη μεγαλύτερες διοργανώσεις και πανηγυρισμούς στο μέλλον.

Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Τούρκων Δυτικής Θράκης Χαλίτ Χαμπίμπογλου

Αξιότιμε πρόεδρε και συνάδελφοι του, συναγωνιστές του προξενείου της Τουρκικής Δημοκρατίας στη Κομοτηνή, αξιότιμοι δήμαρχοι μας, αξιότιμοι καλεσμένοι, εκ μέρους της Ομοσπονδίας Τούρκων Δυτικής Θράκης, σας μεταφέρω τους θερμούς χαιρετισμούς των ευρισκόμενων στην Γερμανία και σε άλλες χώρες και σας καλωσορίζω.

Σήμερα όπως ανέφεραν και οι άλλοι ομιλητές, αναβιώνουμε τα ήθη και τα έθιμα του τουρκικού πολιτισμού μας. Και κάνοντας αυτό, εκθέτουμε τον πλούτο μας στους γείτονες μας, στον Κώστα, στη Μαρία, και θέλω να εκφράσω την λύπη μου που οι γείτονες μας δεν είναι ανάμεσα μας. Αξιότιμοι φίλοι, αγαπημένοι μου συμπολίτες, εμείς που αποτελούμε ένα κομμάτι της Δυτικής Θράκης μεταναστεύσαμε στις χώρες της Ευρώπης λόγω οικονομικών δυσκολιών.

Αλλά δεν σας ξεχάσαμε. Στήσαμε συλλόγους –όπως αυτός του Σέτσεκ- για να συνεχίσουμε τα ήθη και τα έθιμα μας. Από έναν αρχίσαμε και τώρα έχουμε τριάντα συλλόγους. Και η ευρωπαϊκή ομοσπονδία –ως ανώτερο όργανο αυτών των συλλόγων-μεταφέρει στην διεθνή κοινή γνώμη τα οικονομικά προβλήματα και τις αδικίες.

Τον αγώνα που κάνετε εσείς εδώ, εμείς τον κάνουμε στην Ευρώπη. Όσο μπορούμε. Και σας έχω ένα δώρο. Πριν λίγες μέρες με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου, καθώς και του συμβουλίου εκπροσώπων, η ευρωπαϊκή ομοσπονδία Τούρκων Δυτικής Θράκης, εκπροσωπώντας τους Τούρκους της Δυτικής Θράκης, ανοίγουμε ένα γραφείο στις Βρυξέλλες, για να μεταφέρουμε εκεί προβλήματα της μειονότητας.

Και πλέον με αυτό το γραφείο οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης, όπως έχουν την εκπροσώπηση τους εδώ, έχουν και την εκπροσώπηση τους στις Βρυξέλλες που είναι η πρωτεύουσα όλης της Ευρώπης. Αυτό λοιπόν το δώρο ήθελα να σας το πω.

Σήμερα μέσα σε ενότητα και ομοψυχία, σήμερα που είναι μέρα αυτών που αγαπάνε τα σπορ, δεν θέλω να μιλήσω άλλο. Τελειώνοντας, ως οργάνωση των Τούρκων του εξωτερικού, παρευρισκόμενος εξ ονόματος της Ομοσπονδίας Τούρκων Δυτικής Θράκης μέσα σε αυτήν την εικόνα ομόνοιας και ομοψυχίας, είμαι πολύ χαρούμενος και συγχαίρω τον πρόεδρο και τους συναδέλφους του. Καλά να περάσετε.

Πρόεδρος του κόμματος Ειρήνης-Ισότητας –Φιλίας, Μουσταφά Αλή Τσαβούς

Αξιότιμοι μουσαφίρηδες, αξιότιμοι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης, σας χαιρετίζω με αγάπη και σεβασμό εξ ονόματος του κόμματος Ειρήνη-Ισότητα-Φιλία. Θέλω εκ βάθους καρδίας να ευχαριστήσω τον λαό της περιοχής που αναβιώνει τις ιστορικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις του Σέτσεκ, να συγχαρώ τον πρόεδρο του συλλόγου Σέτσεκ, αδερφό μου και φίλο μου Αλή Πεντζάλ, όλους όσους μόχθησαν για αυτήν την εκδήλωση, όλους όσους έφεραν αυτές τις εκδηλώσεις μέχρι τώρα. Αξιότιμοι ομογενείς μου, μόλις πριν από είκοσι μέρες εξελέγην πρόεδρος του κόμματος Ειρήνης-Ισότητας –Φιλίας.

Παραλάβαμε την σημαία του κόμματος που ως παρακαταθήκη μας άφησε ο αείμνηστος Δρ. Αχμέτ Σαδίκ.

Και ο λόγος που το κάναμε ήταν διότι είχε κάποιες προθέσεις, κάποια πράματα που ήθελε να κάνει, κάποιους στόχους σχετικά με τους Τούρκους της Δυτικής Θράκης. Εμείς λοιπόν βγήκαμε ώστε να πάμε σε ψηλότερο σημείο αυτές του τις προσπάθειες και τους στόχους του, και για τα δικαιώματα της μειονότητας. Θέλω να σας μεταφέρω το εξής. Το κόμμα που ως παρακαταθήκη μας άφησε ο αείμνηστος Δρ. Αχμέτ Σαδικ, το κόμμα Ειρήνης-Ισότητας –Φιλίας, στον Έβρο, στην Αλεξανδρούπολη, στην Κομοτηνή και την Ξάνθη, είναι τόσο δυνατό όσο και τα άλλα κόμματα όπως ΠΑΣΟΚ ΝΔ, ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ.

Πλέον έχουμε ένα κόμμα που θα αναζητεί τα δικαιώματα της μειονότητας. Ας βγει επωφελές για όλους. Αξιότιμοι ομογενείς μου σας καλώ όλους να γίνετε μέλη στο κόμμα Ειρήνης-Ισότητας –Φιλίας, που ως παρακαταθήκη μας άφησε ο αείμνηστος Δρ. Αχμέτ Σαδίκ. Σας χαιρετίζω όλους με αγάπη και σεβασμό.

ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ ΕΠΑΦΕΣ ΨΕΥΔΟΜΟΥΦΤΗΔΩΝ

ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟς ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΆΦΟς ΛΕΕΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ:

O εκλεγμένος μουφτής Κομοτηνής Ιμπραίμ Σερίφ και ο εκλεγμένος μουφτής Ξάνθης μετείχαν στις 31-7-2010 στον 5ο εθνικό διαγωνισμό ανάγνωσης Κορανίου που οργανώθηκε στην πόλη Κίρτζαλι της Βουλγαρίας. Ο διαγωνισμός που οργανώθηκε από τον αρχιμουφτή της Βουλγαρίας Δρ. Μουσταφά Χάτζι και με την συμμετοχή του λαού του Κίρτζαλι, υπήρξε υπέροχος. O διαγωνισμός διοργανώθηκε στο Πολιτιστικό Κέντρο του Κίρτζαλη σε πέντε κατηγορίες και διαγωνίστηκαν νέοι ηλικίας από 15 έως 25 χρονών. Οι νέοι με τις προσπάθειες τους στα μαθήματα Κορανίου, και με τη απαγγελία τους και με την προέλευση τους και με τις φωνές τους προσέφεραν στον κόσμο. Στο τέλος του διαγωνισμού κάθε κατηγορίας δόθηκαν χρηματικά έπαθλα στους πρώτους, και τα παιδιά ενθαρρύνθηκαν να μαθαίνουν και να απαγγέλουν το Κοράνιο.

Στο τέλος της εκδήλωσης δόθηκε ο λόγος στους εκλεγμένους μουφτήδες Κομοτηνής και Ξάνθης, οι οποίοι συνεχάρησαν τις μάνες και τους πατέρες των νέων καθώς και τους δασκάλους που τα ανέθρεψαν. Επίσης εκτιμήθηκε ιδιαίτερα η διοργάνωση στη Βουλγαρία μετά από πολλά χρόνια ολοκληρωτισμού, τέτοιων ωραίων απαγγελιών Κορανίου. Σε αυτό το πλαίσιο οι μουφτήδες μας είχαν την ευκαιρία να γνωριστούνε με τους μουφτήδες στη Βουλγαρία και να ανταλλάξουν ιδέες.

Η ημερήσια αυτή επίσκεψη υπήρξε αποδοτική και για τις δύο πλευρές και ειπώθηκε πως και στους δικούς μας διαγωνισμούς Κορανίου τα επόμενα χρόνια, θα έρθουν μουφτήδες από την Βουλγαρία συμβάλλοντας σε αυτές τις ωραίες εκδηλώσεις.

Σχόλιο : Έτσι είναι, αν έχεις κοινό αφεντικό αποκτάς μια διαφορετική εξοικίωση με τον… συνάδελφο σου.

ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ

ΣΗΜΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ!!!  

Μια άτυπη "κόντρα" έχει δημιουργηθεί λίαν προσφάτως, μεταξύ της δημοσιογράφου Κύρας Αδάμ, της εφημερίδας "Ελευθεροτυπία", και του υπουργού Εθνικής Άμυνας, Ευάγγελου Βενιζέλου. Το όλο θέμα έχει να κάνει κυρίως με το Αιγαίο, και το ποιός πραγματικά ασκεί τον έλεγχο και έχει την κυριότητα (στην ουσία) αυτού. Δυστυχώς το ΝΑΤΟ δείχνει να πιέζει απροκάλυπτα προς τα τουρκικά συμφέροντα, κάτι που ήταν και γνωστό, αλλά και αναμενόμενο. Αν ισχύουν τα όσα αποκαλύπτει η δημοσιογράφος - με έγραφα - τότε αποδεικνύεται ότι ο "Ελλην" ΥΠΕΘΑ είτε μας απέκρυπτε την αλήθεια, είτε μας έλεγε την μισή αλήθεια, κάτι που δεν αλλάζει το αποτέλεσμα το οποίο ήταν η με κάθε τρόπο συγκάλυψη της πραγματικής κατάστασης στο Αιγαίο. Η Κύρα Αδάμ επανέρχεται με δημοσιευμά της στην εφημερίδα με ημερομηνία 9 Αυγούστου, και βγάζει αρκετές "σκοτεινές" λεπτομέρειες στην φόρα.

Μήπως εντέλει η ατζέντα της συνδιαχείρησης του Αιγαίου είναι πολύ περισσότερο διευρυμένη απο όσο νομίζουμε;;;


ΔΙΑΨΕΥΔΕΙ Ο Ε. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ

ΤΙ ΛΕΕΙ ΤΟ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΠΟΥ ΕΣΤΕΙΛΕ ΤΟ ΑΡΧΗΓΕΙΟ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ

Το «σήμα κινδύνου» του Αρχηγείου για τις πτήσεις στο Αιγαίο



Της ΚΥΡΑΣ ΑΔΑΜ

Ο υπουργός Αμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος έσπευσε να διαψεύσει με σφοδρότητα και χονδροειδείς χαρακτηρισμούς το δημοσίευμα της «Ε» του Σαββάτου, σύμφωνα με το οποίο αν η Αθήνα και η Αγκυρα, με βάση την προτροπή του ΝΑΤΟ, δεν λύσουν ταχύτατα το θέμα που χρονίζει από το 2003 για την επάνδρωση και αναβάθμιση του ΝΑΤΟϊκού υποστρατηγείου της Λάρισας και τη διασυνδεσιμότητα των ελληνικών και τουρκικών ραντάρ στο Αιγαίο για σκοπούς ΝΑΤΟ, τότε ο έλεγχος ολόκληρου του Αιγαίου θα παραμένει στο στρατηγείο της Σμύρνης και το τουρκικό υποστρατηγείο του Εσκί Σεχίρ δεν θα καταργηθεί.


Τα δύο έγγραφα του διοικητή του στρατηγείου Σμύρνης

Ο κ. Βενιζέλος παραπέμπει στις προηγούμενες ανακοινώσεις επί του θέματος και επιμένει ότι το δημοσίευμα της «Ε» είναι απολύτως ανακριβές.

Ετσι, στις 8 Απριλίου 2010, ο κ. Βενιζέλος είχε δηλώσει ότι, ύστερα από οδηγίες του, ο Α/ΓΕΑ ζήτησε με επιστολή του από τον Αμερικανό διοικητή του αεροπορικού στρατηγείου της Σμύρνης να ανακαλέσει το έγγραφό του προς αποφυγή παρεξηγήσεων που θίγουν την εθνική κυριαρχία και ακεραιότητα της Ελλάδας. Ο Αμερικανός διοικητής της Σμύρνης είχε ζητήσει ανάμεσα σε άλλα να μοιραστεί το Αιγαίο στη μέση ώστε τον έλεγχο να τον έχουν από κοινού Ελλάδα και Τουρκία.

Ο κ. Βενιζέλος θεώρησε ότι η ανάκληση αυτού του σημείου ήταν προσωπική πολιτική επιτυχία του και επαναπαύθηκε στις δάφνες του. Η πραγματικότητα όμως είναι τραγικά διαφορετική και δεν αλλάζει όσους μύδρους και αν εξαπολύσει ο υπουργός Αμυνας.

Διότι: το αρχικό έγγραφο του διοικητή της Σμύρνης της 29/3/2010 ουδέποτε ανακλήθηκε. Αντιθέτως απεστάλη νεότερο έγγραφο στις 7 Απριλίου 2010 με δυο αλλαγές. Το πρώτο έγγραφο απαιτούσε απάντηση στις 28 Απριλίου και το νεότερο, στις 10 Μαΐου. Η τροποποίηση του εγγράφου έχει επέλθει στην παράγραφο 3h. Πράγματι, στο νεότερο έγγραφο απουσιάζει η πρόταση για μοίρασμα του Αιγαίου στη μέση. Παραμένει όμως στο ακέραιο η «σύσταση» του στρατηγείου Σμύρνης προς την Ελλάδα να τα βρει με την Τουρκία για τον έλεγχο του Αιγαίου μέσω «συντονισμού» του υποστρατηγείου της Λάρισας και του τουρκικού υποστρατηγείου του Εσκί Σεχίρ, το οποίο, άλλως πώς, έπρεπε να είχε καταργηθεί από το 2006...

Ο κ. Βενιζέλος μπορεί να επιμένει ότι το δημοσίευμα της «Ε» είναι «απολύτως ανακριβές». Δεν μπορεί όμως να διαψεύσει το έγγραφο που του έστειλε το ίδιο το ΑΤΑ Λάρισας στις 12 Απριλίου 2010, δηλαδή 4 μόνον ημέρες μετά την εθνικώς υπερήφανη ανακοίνωσή του για τα δρώμενα σε επίπεδο συμμαχίας στο Αιγαίο.

Στο έγγραφο αυτό το ΑΤΑ αγωνιωδώς επισημαίνει ότι το ΝΑΤΟ απαγορεύει στα ελληνικά αεροπλάνα να πετάνε εγγύτερα των 6 ν.μ. από τις ακτές ελληνικών νησιών στο Αιγαίο. Τα νησιά αυτά, όπως κατ' επανάληψη έχει αναφέρει η «Ε», είναι τα Σαμοθράκη, Λήμνος, Λέσβος, Χίος, Σάμος, Ικαρία, Ρόδος, Κως, Κάλυμνος, Κάρπαθος, Χάλκη, Αστυπάλαια, Κάσος, Τήλος, Νίσυρος, Λέρος, Πάτμος, Λειψοί, Σύμη, Καστελόριζο.

Το έγγραφο του ΑΤΑ μάλιστα δεν αφήνει καμιά αμφιβολία ότι το ΝΑΤΟ εφαρμόζει στο Αιγαίο τη διαταγή του SACEUR της 21ης Αυγούστου 2006 (Aegean islands policy) για την απαγόρευση προσέγγισης των ελληνικών αεροσκαφών εγγύτερα των 6 ν.μ. στα νησιά, θέμα για το οποίο έχει γράψει κατ' επανάληψη η «Ε», αλλά ο κ. Βενιζέλος το θεωρεί και αυτό «ανυπόστατο».

Κατόπιν τούτου και επειδή ακριβώς απειλείται σοβαρά η ελληνική κυριαρχία, την οποία επικαλείται ο κ. Βενιζέλος, η «Ε» είναι υποχρεωμένη να δημοσιεύσει ολόκληρο το έγγραφο του ΑΤΑ της 12ης Απριλίου 2010 προς το ΥΕΘΑ.

Και ένα τελευταίο, επειδή παραπονείται ο κ. Βενιζέλος ότι δεν τον ρωτάμε: Εθεσε το θέμα της απαγόρευσης προσέγγισης των ελληνικών αεροσκαφών εγγύτερα των 6 ν.μ. από τις ακτές των ελληνικών νήσων και τι ακριβώς του απάντησε ο ναύαρχος Σταυρίδης;

Οι αντιρρήσεις του ΑΤΑ

Το έγγραφο του ΑΤΑ (12/4/10) αναφέρει τα εξής:

1. Στο πλαίσιο της συνεργασίας - συνεκπαίδευσης Π.Α. και CAOC 7, έχει καθιερωθεί η εκτέλεση εθνικών ασκήσεων μικρής και μεσαίας κλίμακας υπό την τακτική διοίκηση του CAOC 7.

2. Κατά την εκτέλεση των υπόψη ασκήσεων στο Αιγαίο δημιουργούνται προβλήματα που οφείλονται στην SHAPE Aegean Islands Policy [(α) σχετικό] και τη σχετική Standard Operating Procedure (SOP) που εκπόνησε το CC-Air Izmir με τίτλο «ΝΑΤΟ Activity in Aegean» για την εφαρμογή της πολιτικής κατεύθυνσης του SHAPE [επί της οποίας το Αρχηγείο έχει εκφράσει τις αντιρρήσεις του με το (β) όμοιο]. Τα προβλήματα εντοπίζονται στην παρέμβαση του CC-Air Izmir στις σχεδιάσεις των αποστολών, μη εγκρίνοντας περιοχές συνεργασίας και ίχνη δρομολογίων Α/Φ, τα οποία προσεγγίζουν λιγότερο των 6 Ν.Μ. νησιών, επί των οποίων η Τουρκία έχει προβάλει αξίωση απαγόρευσης υπέρπτησης (χάρτης άσκησης «Egemon»).

3. Το Αρχηγείο θεωρεί απαραίτητη την παρουσία ελληνικών Α/Φ στον ζωτικό χώρο του Αιγαίου υπό TACOM του ΝΑΤΟ. Ωστόσο, η εκτέλεση των ανωτέρω αποστολών αέρος σύμφωνα με τους περιορισμούς της SHAPE Aegean Islands Policy και της SOP, εξυπηρετεί πλήρως τα συμφέροντα της Τουρκίας και δείχνει αυτεπάγγελτα την αποδοχή από τη χώρα μας των διαλαμβανομένων σε αυτά, ενώ παγιώνονται «εθιμικά» τα ακόλουθα:

α. Το καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης και απαγόρευσης υπέρπτησης συγκεκριμένων νήσων.

β. Η παρερμηνεία των σχετικών συνθηκών που συστηματικά και μεθοδικά δρομολογεί η Τουρκία και μονομερώς ενστερνίζεται το ΝΑΤΟ.

γ. Η παρέμβαση φορέα της Συμμαχίας σε θέματα πολιτικής, τα οποία σχετίζονται με κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας.

δ. Η έμπρακτη προσπάθεια ανατροπής του υφιστάμενου Status Quo».

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

«Οι θέσεις της χώρας είναι απολύτως σαφείς»

Αναφερόμενος στο σαββατιάτικο δημοσίευμα της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» που υπέγραφε η κ. Κύρα Αδάμ και το οποίο προβαλλόταν και στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας με τον τίτλο «Μεθοδεύσεις από ΝΑΤΟ για το στρατηγείο Λάρισας», ο υπουργός Εθνικής Αμυνας κ. Ευάγγελος Βενιζέλος έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Αν η κ. Αδάμ έμπαινε στον κόπο να παρακολουθεί τις κατά καιρούς αναλυτικές ενημερώσεις που έχω κάνει στη Διαρκή Επιτροπή Εξωτερικών και Αμυνας της Βουλής των Ελλήνων, καθώς και να διαβάζει τα πλήρη απομαγνητοφωνημένα πρακτικά των ενημερώσεων που έχω κάνει προς τους διαπιστευμένους στο ΥΠΕΘΑ συναδέλφους της δεν θα συνέτασσε αυτό το απολύτως και πλήρως ανακριβές δημοσίευμα.

Τίποτα από όσα αναφέρονται ως προς το περιεχόμενο των συνομιλιών που είχε ο ανώτατος συμμαχικός διοικητής του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη ναύαρχος Τζέιμς Σταυρίδης με εμένα και τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ στην Αθήνα στις 31 Ιουλίου δεν έχει ίχνος αλήθειας. Ολα δε τα άλλα θέματα που, παραποιώντας τα, επιχείρησε να συνδέσει κατά τρόπο άτεχνο το δημοσίευμα, έχουν παρουσιαστεί στις πραγματικές τους διαστάσεις και αναλυτικά τόσο στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής όσο και στους διαπιστευμένους στο ΥΠΕΘΑ δημοσιογράφους. Οι θέσεις της χώρας μας στο ζήτημα της δομής διοίκησης του ΝΑΤΟ (ζήτημα στο οποίο εντάσσεται και το CAOC της Λάρισας), καθώς και στο ζήτημα του επιχειρησιακού ελέγχου στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο είναι απολύτως σαφείς και προβάλλονται σταθερά στα αρμόδια όργανα του ΝΑΤΟ στο πλαίσιο διαδικαστικών κανόνων που διασφαλίζουν τα εθνικά μας συμφέροντα.

Τέλος, είναι αποκαρδιωτικό το γεγονός ότι ακόμη και για τέτοια θέματα εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής, δηλαδή για θέματα εθνικού χαρακτήρα, δεν εφαρμόζονται στοιχειώδεις κανόνες επαγγελματικής δεοντολογίας και αξιοπιστίας που θα επέβαλλαν τουλάχιστον να ζητηθεί η διασταύρωση ή έστω η θέση του ΥΠΕΘΑ πριν τη δημοσίευση».

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Και εδώ η τελευταία δήλωση του ΥΠΕΘΑ, σχετική με το θέμα, που έγινε μετά το χθεσινό δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Δήλωση Ε.Βενιζέλου για ΝΑΤΟ και επιχειρησιακό έλεγχο Αιγαίου

09-08-2010 15:18:16

Δεν επιβεβαιώνει δηmοσίευμα της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ για αρνητικές ρυθμίσεις του ΝΑΤΟ και μη αντίδραση εκ μέρους της Ελλάδας στις θέσεις τoy ΝΑΤΟ περί εκχώρησης του επιχειρησιακού ελέγχου του Αιγαίου στην Τουρκία, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος.

"Οι θέσεις της χώρας μας και στο ζήτημα της δομής διοίκησης του ΝΑΤΟ (ζήτημα στο οποίο εντάσσεται και το CAOC της Λάρισας) καθώς και στο ζήτημα του επιχειρησιακού ελέγχου στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο είναι απολύτως σαφείς και προβάλλονται σταθερά στα αρμόδια όργανα του ΝΑΤΟ στο πλαίσιο διαδικαστικών κανόνων που διασφαλίζουν τα εθνικά μας συμφέροντα.

Η δήλωσή μου αυτή περιλαμβάνει και όλα όσα πρέπει δημόσια να λεχθούν για τυχόν έγγραφα του 2006 ή παλαιότερα. Επειδή δε σημασία έχουν οι χειρισμοί του 2010, θεωρώ ότι συνιστά βάναυση παραποίηση της αλήθειας το γεγονός ότι μία δημοσιογράφος, που ισχυρίζεται ότι έχει πρόσβαση στα σχετικά έγγραφα, ενώ δημοσιεύει το αρχικό, εσφαλμένο έγγραφο της 29ης Μαρτίου 2010 του διοικητή του Αεροπορικού Στρατηγείου της Λάρισας και διαβιβαστικό έγγραφο του, της 7ης. Απριλίου 2010, δεν δημοσιεύει αλλά αποσιωπά το κρίσιμο έγγραφό της 6ης Απριλίου με το οποίο ανακαλείται ρητά το εσφαλμένο έγγραφο της 29ης Μαρτίου.

Η ανάκληση αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία που μπορούν να αντιληφθούν όσοι γνωρίζουν και παρακολουθούν διαχρονικά τα ζητήματα αυτά.

Τέλος, αναμένω ακόμα μία απάντηση στη βασική μομφή που περιέχει η δήλωσή μου του Σαββάτου (7. 8.2010): Αν δεν εφαρμόζεται σε εθνικού χαρακτήρα θέματα ο βασικός δεοντολογικός κανόνας της προηγούμενης διασταύρωσης, τότε πότε θα εφαρμοστεί άραγε;" καταλήγει στην δήλωσή του ο ΥΕΘΑ.

ΜΕΘΕΟΡΤΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ

Οσα καταθέτω εδώ είναι βιώματα μιας εικοσιπεντάχρονης διακονίας σε κάποιον ιστορικό ναό, ενός άπό τους παλιούς «μαχαλάδες» -έτσι αναφέρει τις ενορίες στο Κατάστιχο του ό τότε Έπισκοπος- του νησιού. Τα όσα δε γράφονται εδώ είναι αυτούσιες εμπειρίες, στις οποίες εμπεριέχεται το στοιχείο της έόρτιας ατμόσφαιρας, άλλα και της Χαρμολύπης. Τίποτε παραπάνω. Γιατί τη διάρκεια της ποιμαντικής μας διακονίας, όπως και τα πάντα, μας τα ορίζει Εκείνος, στου οποίου το θέλημα έχουμε υποταχθεί, ή προσπαθούμε εν υπακοή να περάσουμε «τον ύπόλοιττον χρόνον της ζωης ημών».
"Από νωρίς, ίσως και από τα μέσα του Ιουλίου, άρχισαν οι προετοιμασίες -για την Πανήγυρη του Αγίου. Προφθαίναμε δα μέχρι στις 27 Ιουλίου πού -γιόρταζε! Όμως όλα έπρεπε να συγυριστούν, να ταχτοποιηθούν, να φρεσκαριστοΰν: από τα τζάμια μέχρι τα μανουάλια• από τα καντήλια μέχρι και τις λουσερνες του ίεροΰ.

Ξεστρώθηκαν τα καθημερινά ενδύματα της Αγίας Τράπεζας, της Πρόθεσης και τα υπόλοιπα του ναού. Βγήκαν από τα συρτάρια τα καλά, τα επίσημα, σιδερώθηκαν στην «κόλα» και έτσι μορφοντύθηκε ή εκκλησιά. Λίγες μέρες πριν από τη Γιορτή μαζεύτηκαν κάποιες -γυναίκες από τη γειτονιά και γυάλισαν τα μεγάλα, τα μπρούτζινα μανουάλια, τα μικρότερα, αλλά και τα «Είσοδικά», καθώς και τα «σαμντάνια» από το ιερό. Έτσι, όλα πήραν την πρώτη τους μορφή, τη γυαλάδα και τη λάμψη, ωσάν να βγήκαν εκείνη την ώρα από το καμίνι του χαλκέα, χλωρά ακόμα, θαυμάσια στην τέχνη και το κάλλος τους, με ελπίδες για γιορτές φορτωμένα και χαρές... Πού νάξεραν Ομως πόσες λαμπάδες κεκοιμημένων ενοριτών θα φιλοξενούσαν και μάλιστα εκείνων πού, εϊτε τα θαύμασαν και κολακεύτηκαν πού απόχτησε ή εκκλησιά τους καλό μανουάλι, είτε εκείνων πού έδωσαν από το υστέρημα τον όβολό τους, για να τ' αγοράσουν οι επίτροποι!

Το δάπεδο, τα στασίδια, οί πόρτες κι όλα σφουγγαρίστηκαν με προσοχή και επιμέλεια. Μέρες τώρα, γιατί τα χέρια χρόνο με το χρόνο όλο και λιγοστεύουν, καθώς εγκαταλείπουν οί ενορίτες τις παλιές τους κατοικίες και κτίζουν σπίτια σύγχονα, ευρύχωρα, άνετα, οπού όμως οί μνήμες είναι μηδενικές και ή συναισθηματική φόρτιση από την παρουσία των ιερών σκιών των προγόνων ανύπαρκτη. Να γιατί χάνουμε την επαφή με την παράδοση. Επειδή τεμαχίζουμε το χρόνο και κρατάμε ο,τι μας βολεύει. Λιγοστεύει, λοιπόν, ό κόσμος, όπως λιγοστεύει ό υπόλοιπος χρόνος «της ζωής ημών».

Την παραμονή της Γιορτής από νωρίς,αφού όλα έτομάστηκαν, «κατέβηκε» από τοπροσκυνητάρι ή βαρεία Εικόνα του Άγιου και στολίστηκε με τ' αργυρά και τα χρυσά αφιερώματα. Αρχαία αφιερώματα, πού δε γνώριζε κανείς το βάθος του χρόνου τους,ούτε τις πονεμένες ψυχες πού τα πρόσφεραν στη Χάρη Του.Σταυροί, κορώνες κ.ά... Μια σειρά από χρυσοποίκιλτα ή αργυρά κοσμήματα, που στα σπλάχνα τους κρύβουν ένα όνομα, άγνωστο μεν σε μας,γνωστό όμως στο Θεό και στον "Αγιο, πού μαζί του έχει εισπράξει άδολη προσευχή και την καρδιακή κατάθεση αύτοϋ του Ευαγγελικού δίλεπτου (πρβλ. Λκ. 21,3).

Λίγα από αυτά έχουν «ταυτότητα», δηλαδή γνωρίζουμε τον άφιερωτή. Και δεν το ξεχνούμε, γιατί ό καθένας είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση ανθρώπου, πού φορτωμένος άρρώστεια, πόνο και απελπισία προσφεύγει στον «άμισθο ιατρό» τον Άγιο.Στα χρονιά της εικοσιπενταετούς μου ιερατικής διακονίας κανένας δε ζήτησε να μάθει τίνος είναι αυτό ή εκείνο το αφιέρωμα. Μόνο μια γιαγιά, κουρασμένη από το φαρμάκι και τα χρόνια ήρθε μετά τη γιορτή και μου είπε με τρεμάμενη φωνή, σα να ήταν έτοιμη να κλάψει: «Γιατί παπα μ' δέν έ'βαλες στα χαρίσματα και το ρολόι του παιδιού μ';». Ρώτησα και με πληροφόρησαν πώς ό γιος της γιαγιάς, όταν ήταν άρρωστος πριν από χρόνια, είχε χαρίσει στον "Αγιο το παλιό ρολόι τσέπης. Το αναζήτησα και το έδειξα στη γιαγιά εξηγώντας της πώς δεν είναι εύκολο να προστεθεί στα άλλα κοσμήματα, γιατί ήταν αρκετά βαρύ. Το είδε και χάρηκε. Δε θυμάμαι τί είπε. Πέρασαν από τότε γύρω στα είκοσιτρία ή εικοσιτέσσερα χρόνια. Το ρολόι εκείνο πάντως μου θυμίζει κάποιον. Κι αυτός είναι ή καημένη ή γιαγιά πού γρήγορα έφυγε, για να βρεί το χαμένο της γιο. Και το ρολόι απομένει μάρτυρας ικανός και σιωπηλός μιας προσφοράς, μιας παράκλησης και μιας καρποφόρας αναζήτησης πού δίδαξε πολλά.

Όμως υπάρχουν και μια σειρά από «χαρίσματα», τα οποία δεν θα τα γυρέψει κανένας. Άλλα κάθε χρόνο, κατά την παραμονή και την ήμερα της Πανηγύρεως, οί σκιές των κεκοιμημένων και ιδιαίτερα αυτών πού τα πρόσφεραν, είμαι βέβαιος ότι θα σκύβουν από το ΰψος πού βρίσκονται και θ' άγάλλο-νται, καθώς θα βλέπουν την Εικόνα πλουμισμένη και με τη δικιά τους ψηφίδα-προσφορά.

Μόλις χτυπήσουν οί καμπάνες την ώρα του Εσπερινού μαζί με τα πρόσφορα κομίζονται και οί φροντισμένες γλάστρες με τα βασιλικά, για να όμορφοστολίσουν το ναό, δοξολογία κι αυτά στον "Αγιο, αιώνες τώρα.

Τα πρόσφορα, πού δεν είναι τα παλιά, τα ζυμωτά στο σπίτι, άλλα τ' αγορασμένα από τους φούρνους, τα πηγαίνουν οί έορτάζοντες σε λευκές καθαρές πετσέτες, πολλές από τις οποίες είναι κεντημένες. Μόνο πού τα τελευταία χρόνια οπού κυριαρχει το νάυλον καποιοι τα φέρνουν μέσα σε τέτοιου εϊδους τσάντεςγια ευκολία.Όπως επίσης και το λάδι, δεν το φέρνουν στα παλιά χρωματιστά μπουκαλάκια, τα οποία τα παίρνανε πίσω, όταν ό επίτροπος άδειαζε το περιεχόμενο στο μεγάλο δοχείο, ποτέ όμως εντελώς άδεια, για να μην αδειάσει το σπίτι, αλλά σε πλαστικά μπουκάλια πού τ' αφήνουν στο ναό.

"Οσον άφορα δε στα λουλούδια με τα οποία στολίζουν την Εικόνα, λίγα είναι από τις γλάστρες των σπιτιών. Τα περισσότερα έχουν αγοραστεί από το ανθοπωλείο. Είναι και αυτό σημείο των καιρών, πού απαιτούν πια την ευκολία και τίποτε παραπάνω.

Άφού χτυπήσουν τρείς φορές οί καμπάνες, αρχίζει το Μικρό Απόδειπνο, στο όποίο και παρεμβάλεται ό Μέγας Παρακλητικός κανόνας και στη συνέχεια ό Μέγας Εσπερινός, με τη λιτάνευση της Εικόνας από τα ίδια σοκάκια, πού έχουν κιόλας άσβεστωθεί και συγυριστεί. Με την επιστροφή ψάλλεται ή Λιτή, τα Άπόστιχα, τα Απολυτίκια και τέλος ή Αρτοκλασία. Γιατί εδώ ακολουθείται, αιώνες τώρα, το αγιορείτικο το Τυπικό και δεν χωράει καμμία καινοτομία, γιατί είναι σωστή ασέβεια.

Με το τέλος της Ακολουθίας μοιράζεται ό ευλογημένος άρτος κι όλοι καρτερούν το πρωί οπού αρχίζει ό Όρθρος και ή Πανηγυρική Θεία Λειτουργία. Με το τέλος δε όλων αυτών, οί πιστοί εξέρχονται στη δροσερή την πλατεία οπού κάτω από την πλατειά φυλλωσιά του πλατάνου φωτίζονται με τον αγιασμό, λαμβάνουν το αντίδωρο και το κέρασμα κι εύχονται και του χρόνου...

Παλιότερα, για τη μικρή αυτή ενορία ή ήμερα της Πανηγύρεως του Αγίου ήταν αργία. Κανένας δεν πήγαινε «σαόξου», εξοχή δηλαδή, αλλά τιμούσε τον παππού, τον "Αγιο προστάτη της ενορίας του. Έβαζε τα καλά του, σεργιανούσε στους έορτάζοντες, στο σπίτι πάντα ήταν το καλό φαΐ πάνω στο τραπέζι και γενικά όλη ή μικρή ενοριακή κοινότητα γιόρταζε, χαιρόταν, αναπαυόταν

και πανηγύριζε. Γιατί τότε ήξερε τί ήθελε...


πρωτ.Κωνσταντίνου Καλλιανού

περιοδικό ''Εφημέριος''(6/2006)

ΠΑΡΑΚΛΗΣΕΙΣ 15γουστου:Λυγίζοντας τα γόνατα μπρος στη Μητέρα της Ζωής

Τον Δεκαπενταύγουστο ψάλλουμε Παρακλήσεις, Μικρές και Μεγάλες. Εναλλάξ. Μία μέρα τη Μικρή, μία τη Μεγάλη. Δέκα, ένδεκα ή δώδεκα Παρακλήσεις εν συνόλω. Ανάλογα με τη θέση των Σαββατοκύριακων της περιόδου. Όσές είναι οι Εντολές ή όσα τα Έωθινά, ή όσοι οι Απόστολοι.

Οι δύο Παρακλητικοί Κανόνες εις την Ύπεραγίαν Θεοτόκον βρίσκονται στο βιβλίο της Παρακλητικής. Στό τέλος, μαζί με τον Κανόνα του Ακάθιστου Ύμνου, επίσης αναφερόμενο στην Ύπεραγία Θεοτόκο. Τελική παράκλησις του πιστού στην μετά Θεόν τελευταία ελπίδα του. Τελική καί πληθωρική παρηγοριά κι αναψυχή του.

Ό Αύγουστος, τελευταίος μήνας του εκκλησιαστικού έτους, με διάταγμα του Αυτοκράτορας Ανδρόνικου Β' του Παλαιολόγου ώρίσθηκε να είναι αφιερωμένος στη μνήμη της Θεοτόκου από την πρώτη ήμερα του ως την τριακοστή πρώτη. Κι εκείνος φιλοτιμήθηκε καί φρόντισε να Της χαρίση την πιο όμορφη πανσέληνο του χρόνου, ν' ανάπαυση, στην Κοίμησί Της, τα άχραντα πόδια Της πάνω της, καί είδε κι έθαύμασε σαν παιδί ό πολύς Κόντογλου κι ονομάτισε τη Σελήνη Ύποπόδιον της Θεοτόκου. Στά πλαίσια αυτά της Αυγουστιάτικης θεομητορικής ευλάβειας, οί Παρακλητικοί Κανόνες της Παναγιας έχουν μια θέση πού ξεχωρίζει. Κανονίζουν καθημερινά την έκφραση της ευσέβειας μας καί την υποβολή των αιτημάτων μας προς τον Θεό. Καί μας καλούν παρά. Δηλαδή δίπλα. Έξω από το στενό χώρο όπου βρισκόμαστε καθημερινά καί θλιβόμαστε με το ένα καί το άλλο συναπάντημα της ζωής καί στενοχωρούμαστε με τίς βιοτικές μέριμνες καί τα χιλιόμορφα ανθρώπινα βάσανα. Στόν άνετο χώρο της Χάριτος. Εκεί πού μπορεί κανείς ν' αναπνέει άνετα καί ελεύθερα. Στόν πλατυσμό της Πλατυτέρας των Ουρανών. Στήν άνεση καί την ευρυχωρία της Χώρας των Ζώντων.

Ό πρώτος, ό Μικρός Παρακλητικός Κανόνας είναι «Ποίημα Θεοστηρίκτου Μοναχού. Οι δε (υποστηρίζουν) Θεοφάνους». Ό δεύτερος, ό Μέγας, είναι «Ποίημα του Βασιλέως Θεοδώρου Δούκα του Λασκάρεως», ήγουν του πολύπαθου τελευταίου Αύτοκράτορος της Νικαίας (1222 - 1258) πού καλογήρεψε προτού πεθάνει σε ηλικία 36 μόλις χρόνων, κι έλαβε τ' όνομα Θεοδόσιος. Καί τα τέσσερα ονόματα έχουν ως πρώτο συνθετικό τον Θεό Θεοστήρικτος, Θεοφάνης, Θεοδωρος, Θεο-δόσιος. "Αξιον καί δίκαιον, άφοϋ αμφότεροι οι Κανόνες είναι φανερώσεις του στηριγμοϋ, των δόσεων καί των δωρεών του Θεού προς τον αναζητητή παρακλήσεως πιστό, δια της Θεοτόκου.

Οι επαγωγές των λυπηρών πού χειμάζουν την ψυχή καί την καρδιά μας δεν πολεμούνται καί δεν αντιμετωπίζονται με τα λιανοντούφεκα του στοχασμού, οϋτε με τ' άσφαιρα πυρά της φιλοσοφίας, έστω καί της στωικής. Χρειάζονται κανόνια ισχυρά, ευθύβολα, μικρού καί μεγάλου βεληνεκούς. Τέτοια είναι οι δυο Παρακλητικοί Κανόνες. Ή γόμωσή τους είναι πόνος μεγατόνων. Είναι μοναξιά καί αδιέξοδο. Είναι παράπονο καί στένωση. Είναι απελπισμένη άναζήτηση φωτός καί κορακιασμένη δίψα για ζωή. Καί βάλλουν κατ' ευθείαν στο στόχο του ελέους. Εκεί πού υπάρχει άφθονο. Στά μητρικά αυτιά Εκείνης πού μας γέννησε τον Θελητήν του Ελέους καί δύναται πάντα ως πανσθενούς Δεσπότου - Θεού Μήτηρ, ει νεύση έτι μόνον προς την ημών οικτράν ταπείνωσιν. Ν' άντληση - Εκείνη άφειδώλευτα από τον γλυκερό ποταμό τής Ζωής με τον κάδο της παρρησίας Της καί να μας λούση με ζωοπάροχα θεία νάματα να μας ποτίση . χορταστικά, να ξεπλύνη τα μάτια μας για να μπορέσουμε να δούμε την έμορφιά του χρυσοπλοκώτατου κάλλους. Να βρούμε λιμάνι γαληνό κι ασφάλεια μέσα στη δωδεκάτειχη Πόλη κι ελπίδα σωτηρίας σιμά στο θρόνο Της τον ήλιοστάλακτο. Να γίνη καί σε μας το ποθούμενο άκατανόητον θαύμα.

Την δέησίν μου δέξαι την πενιχράν, «Κυρά των Αμπελιών», Αίγαιο-πελαγίτισσα Παναγία, Γρηγορούσα Άθηνιώτισσα, Παραμυθία Αγιορείτικη, Φανερωμένη πολλάκις στις πέτρινες ώρες των παιδιών Σου, καί κλαυθμόν μη παρίδης καί δάκρυα, καί στεναγμόν, άλλ'άντιλαβοϋ μου ως αγαθή καί τάς αιτήσεις πλήρωσον. Αυτές, πού μέσα στην αυγουστιάτικη κάψα ή παναθλία καί ταπεινή μου ψυχή Σού υποβάλλει, Ζωοδόχε Πηγή, φλογιζόμενη μέσ' στο καμίνι των συμφορών καί των θλίψεων. Γιατί, αληθινά, προς τίνα καταφύγω άλλην Αγνή; Πού προσδράμω, λοιπόν, καί σωθήσομαι; Που πορευθώ; Τέτοιες ώρες, στείρες καί δάκρυνες,πού,έκύκλωσαν αι του βίου με ζάλαι, ώσπερ μέλισσαι κηρίον, Παρθένε;Ποιά πόρτα, Πορτάίτισσα, θα με δεχτή, αν δεν μου άνοιξης Σύ την Έκατονταπυλιανή αγάπη Σου; Σέ ποιόν, Γοργοεπήκοε, τον πόνο μου θα πω, τον πόνο πού με βρήκε εξ αμέτρητων αναγκών καί θλίψεων καί εξ εχθρών δυσμενών καί συμφορών βίου, για να μου δώση, Ελεούσα μου, προθυμερά παντελή σωτηρίαν καί πλατυσμόν;

Λυγίζουνε τα γόνατα μπρος στην εικόνα της Μητέρας της Ζωής, πού δέχεται χρυσοκαλόκαρδα τα ταπεινά αυγουστιάτικα βασιλικά της αγάπης,καί τους εκ βάθους στεναγμούς καί τα δάκρυα της αποσταμένης ελπίδας μας,καί το λατρευτικό ασπασμό της πίστεως όσων ολόψυχα Την ομολογούμε Κυρίως Θεοτόκον και Τη νοιώθουμε κατάκαρδα Προστάτιν της ζωής καί φρουράν άσφαλεστάτην, των πειρασμών διαλΰουσαν όχλον καί επήρειας δαιμόνων έλαύνουσαν. Καί φέγγει περισσότερο άπ' την αυγουστιάτικη πανσέληνο το άγιο πρόσωπο της Θεοτόκου, πού αναδείχθηκε διαπαντός ό γλυκασμός των Αγγέλων καί των θλιβομένων ή χαρά, καθώς επείγεται να μεταστή προς την Ζωήν, Μήτηρ υπάρχουσα της Ζωής. Για να σπεύδη αδιάκοπα,γοργοφτέρουγη,χαριτόφορη,φωτοπλήμμυρη, ήλιόκαλη, να παρακαλή, να στηρίζη, να περισκέπη, ν'άγιάζη, να προστατεύη καί να λυτρώνη εκ θανάτου τις ψυχές Θεο-στηρίκτων,Θεο-δώρων, Θεο-φάνων, Θεο-δοσίων καί γενικώς Θεο-πίστων καί φιλο-Θεο-μητόρων. τίς κριματισμένες δικές μας ψυχές...



Σεβ.Μητροπολίτου πρ.Ν.Ζηλανδίας κ.Ιωσήφ

''Πειραική Εκκλησία''

Σαλώμη η Μυροφόρος

Τῆς σαρκὸς οἷον ἐκκυλισθείσης λίθου,

Ὁρᾷ Σαλώμη Χριστόν, οὐ Χριστοῦ τάφον.


Βιογραφία

Η Αγία Σαλώμη η Μυροφόρος ήταν πρώτη εξαδέλφη της Παναγίας, μητέρας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Είχε σύζυγο τον Ζεβεδαίο και γιους τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη. Προικισμένη και η ίδια με ένθερμη ευσέβεια, ήταν από τις γυναίκες που ακολουθούσαν τον Χριστό, και συνεισέφεραν στο ταμείο της αποστολικής αδελφότητας.

Η Σαλώμη ήταν εκείνη, παρακινούμενη από μητρική φιλοστοργία, που παρακάλεσε τον Κύριο όταν Αυτός πήγαινε για τελευταία φορά στην Ιερουσαλήμ, να τιμηθούν οι γιοί της με πρωτεύοντα αξιώματα. Διότι είχε την ιδέα, ότι ο Ιησούς στην Ιερουσαλήμ έμελλε να αναστήσει το θρόνο του Δαβίδ. Όμως η Σαλώμη, τις στιγμές του φρικτού πάθους του Κυρίου, και ενώ μαθητές και φίλοι από φόβο είχαν διασκορπιστεί, αυτή, μαζί με μερικές άλλες πιστές γυναίκες ήταν εκεί και κτυπούσαν από λύπη τα στήθη τους. Επίσης η Σαλώμη, αξιώθηκε να είναι μια από τις μυροφόρες, στις όποιες ο άγγελος γνωστοποίησε την ανάσταση του Ιησού.

Μετά την ίδρυση της χριστιανικής Εκκλησίας στην Ιερουσαλήμ, η Σαλώμη εξακολούθησε να διακρίνεται για το ζήλο και τις ελεημοσύνες της. Ο διωγμός εναντίον της εκκλησίας στην Ιερουσαλήμ, προξένησε μεγάλη λύπη στη Σαλώμη. Η καρδιά της υπέστη μεγάλο σπαραγμό την ήμερα, που ο Ηρώδης αποκεφάλισε τον πρωτότοκο γιο της Ιάκωβο. Αλλά η ελπίδα στον Χριστό την ενίσχυσε και με την προσδοκία των αιωνίων αγαθών παρέδωσε την ψυχή της ειρηνικά.

Οι Παντουρκιστές στην Θράκη με τον Αριντς.

Δειτε παρακάτω

Ομιλίες που έγιναν στον Εχίνο της Θράκης, κατά τον ερχομό του αντιπροέδρου της τουρκικής κυβέρνησης Μπουλέντ Αρίντς.  :

 Πολύ αξιότιμοι επισκέπτες μας, εκ μέρους του ενθουσιώδης Εχίνου, σας καλωσορίζω και σας προσφέρω την αγάπη και τον σεβασμό μας. Αγαπητοί μου χωρικοί ανάμεσα μας βρίσκεται ένας γνωστός πολιτικός που χαίρει εκτίμησης, και είναι ένας από τους καλύτερους πολιτικούς που έχει βγάλει η Τουρκία.

Ο αντιπρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας και υπουργός προεδρίας είναι ανάμεσα μας ! Ευχαριστούμε ιδιαίτερα και τους βουλευτές που τον συνοδεύουν. Ευχαριστούμε και τον πρόξενο της Τουρκικής Δημοκρατίας στην Κομοτηνή κύριο Μουσταφά Σάρνιτς ο οποίος πλέον έχει γίνει ένα με εμάς, έχει έρθει 5-6 φορές στο χωριό μας και τον ευχαριστούμε για αυτό. Αποτέλεσε για εμάς πηγή υπερηφάνειας και ιδιαίτερης ευτυχίας και τιμής.

Το χωριό μας που είναι στα ορεινά, αποτελεί την καρδιά και τον πύργο της Δυτικής Θράκης, είναι το πιο μεγάλο χωριό του δήμου μας και έχει τους πιο δραστήριους κατοίκους. Οι εργασίες αυτών των νέων στο εξωτερικό, και η οικονομική δύναμη που εξασφάλισαν στον λαό μας είναι φανερή. Όπως είναι γνωστό με την τελευταία απόφαση της βουλής οι δήμοι μειώθηκαν στο 1/3 . Μέσα από αυτή τη διαδικασία ο δήμος μας περιλαμβάνει μια μεγάλη περιοχή. Να μην μπαίνω σε νούμερα, περιλαμβάνει μια μεγάλη έκταση ,από τον βορά στον νότο 50 χιλιόμετρα και από την ανατολή στην δύση 50 χιλιόμετρα. Είναι μια ορεινή περιοχή και αποτελείται από 16.500 Τούρκους ομογενείς μας. Τα έσοδα ως τώρα εξασφαλίζονταν από την ενασχόληση με τον καπνό. Αυτό το επί δεκαετίες έσοδο, με τους περιορισμούς σιγά σιγά μειώθηκε. Οι εργατικοί μας ομογενείς απέναντι σε αυτό το βάσανο, πήγαν σε πολλές χώρες του εξωτερικού, άρχισαν να δουλεύουν ως εργάτες σε ναυπηγοεπισκευαστικές μονάδες, και έφτασαν να γίνουν ιδιοκτήτες τους. Θέλω να συγχαρώ και αυτούς για τις επιτυχημένες εργασίες τους.

Του λέει κάτι ο πρόξενος στο αυτί και αμέσως….

Δεν θέλω να μακρύνω τον λόγο μου, καθώς ο υπουργός μας θα πει τόσο σημαντικά πράματα που δεν πρέπει να μακρηγορώ. Προσφέρω σε όλους σας τις ευχαριστίες μου και δίνω τον λόγο στον αξιότιμο βουλευτή Τσετίν Μάντατζη.

Ομιλία Τσετίν Μάντατζη.

Κύριε υπουργέ της μάνας πατρίδας Τουρκικής δημοκρατίας και αντιπρόεδρε της κυβέρνησης, καθώς και επιτροπή που τον συνοδεύει, σήμερα εδώ πέρα στην Δυτική Θράκη μας, στον Εχίνο μας -που πάντα αποκαλώ- στο Τσαννάκαλέ μας, καλώς ήρθατε. Καλώς ήρθατε, όπως βλέπετε εμείς πιστεύουμε, εμείς εμπιστευόμαστε και μέσα σε ενότητα και ομοψυχία συνεχίζουμε τον αγώνα μας.

Αχμέτ Μέτε.

Κύριε υπουργέ μου, αξιότιμοι βουλευτές μου, δήμαρχοι, κύριε πρόξενε μου

Συνθήματα : ¨Να σπάσουν τα χέρια που απλώνονται στον μουφτή μας¨

Ο Θεός να βοηθήσει. Η μουφτεία είναι η ψυχή μας. Να σπάσουν τα χέρια που απλώνονται στην μουφτεία. Αξιότιμοι βουλευτές μου, δήμαρχοι, πρόξενε μου και πολύ αξιότιμοι συμπολίτες μου. Θα μιλήσω σύντομα. Όταν ο υπουργός ήρθε στην Κομοτηνή, είπε πως θέλει να δει την Ξάνθη και τον Εχίνο.

Συνθήματα : Η πιο μεγάλη-ισχυρή είναι η Τουρκία !

Ευχαριστώντας τον υπουργό, θέλω να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τον δήμαρχο και τον κόσμο από τα γύρω χωριά. Πραγματικά…..

Ομιλία Μπουλέντ Αρίντς.

Συνθήματα : Η Τουρκία είναι υπερήφανη για σένα

Αξιότιμα αδέρφια μου, αξιότιμοι Εχινιώτες αδερφοί μου, αδερφές μου, κύριοι, αγαπητοί μου νέοι, ωραία μου παιδιά, ο Θεός να μας βοηθάει όλους. Σας ευχαριστώ ιδιαίτερα για αυτήν την αδερφοσύνη που επιδεικνύετε, αποτελέσατε πολύ ωραία εικόνα. Οι νέοι που μας υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό με τα μηχανάκια τους…. Είμαι πολύ χαρούμενος για την υποδοχή που έκαναν οι άνθρωποι σε εμένα και στην επιτροπή στους δρόμους, στις συνοικίες, από τα μπαλκόνια, από τα παράθυρα και από τις άκρες των δρόμων και σας ευχαριστώ ιδιαίτερα για αυτό. Τώρα θα συνεχίσω την ομιλία μου αλλά θα απευθυνθώ στους δίπλα μου. Στο μπαλκόνι να μείνω μόνο εγώ και η σύζυγος μου, και στέλνω τους άλλους ανάμεσα σας. Άιντε φίλοι μου.

Αξιότιμα αδέρφια μου. Στον Εχίνο υπάρχει μεγάλη αγάπη, ενέργεια, ενθουσιασμός, και δυναμισμός. Αυτήν την αγάπη οι νέοι μας την παρέλαβαν κατά κύματα από τους γεροντότερους μας. Το όνομα σας δεν ακούγεται μόνο εδώ σε αυτήν τη περιοχή αλλά σε όλο τον κόσμο. Κόψτε λίγο το χειροκρότημα να πω δύο λόγια. Όχι χειροκρότημα σε όλα. Έτσι φαίνεται πως όσοι έρχονται από την Τουρκία, φυσικά θα πάνε στην Κομοτηνή, θα επισκεφτούνε τα χωριά μας και την Ξάνθη, αλλά σίγουρα θα πάνε και στον Εχίνο. Εδώ είναι η ιστορία μας, εδώ μεγάλωσαν οι πρόγονοι μας. Και αν πείτε που είναι οι τίτλοι μας σε αυτή τη χώρα, εγώ δεν μιλάω για τίτλους ιδιοκτησίας. Όταν μπαίνοντας στον Εχίνο είδα στις δύο μεριές τα νεκροταφεία, εκεί βλέποντας κάποιος τους προγόνους μας, τις μάνες και τα αδέρφια μας, αντιλαμβάνεται πώς ζείτε εδώ επί αιώνες και το πόσο γεμάτη δόξα και τιμή είναι η ιστορία μας, και βλέπει πόσο ισχυρές είναι οι αξίες που μας κάνουν αυτό που είμαστε. Ο Εχίνος συζητείται παντού. Αυτοί που έρχονται στην Δυτική Θράκη για να σας αγκαλιάσουν για να ζήσουν αυτόν τον ενθουσιασμό, παραβλέπουν τα πάντα και έρχονται στον Εχίνο μας. Αυτήν την αγάπη και τον ενθουσιασμό δεν τον βλέπει κανείς μόνο στη Δυτική Θράκη αλλά και σε πολλά σημεία των Βαλκανίων. Κάποιος ο οποίος πάει στο χωριό Νομούσα του Κοσσόβου βλέπει παρόμοιο ενθουσιασμό. Όπου και να πας, βλέπεις –έστω και αν δεν είναι σαν τον Εχίνο- αδέρφια μας σαν εσάς που επί αιώνες παραμένουν όρθιοι και ισχυροί, που υπερασπίστηκαν την παρουσία τους, και με τιμή παρέμειναν Τούρκοι και μουσουλμάνοι . Επί αιώνες έτσι ζήσαμε και με αυτές τις ομοιότητες θα ζήσουμε. Με την ταυτότητα μας, με τον τουρκισμό μας, με τον μουσουλμανισμό μας θα ζήσουμε επί αιώνες. Αξιότιμα αδέρφια μου η επίσκεψη μου στη Θράκη είχε δύο στόχους. Πρώτον, δεκαπέντε χρόνια πριν ο Θεός στις 24 του μηνός πήρε τον Αχμέτ Σαδίκ δίπλα του……….

Συνθήματα : Oı μάρτυρες δεν πεθαίνουν, η πατρίδα δεν διασπάται !!

………….

Έχουμε την πίστη μας, την εμπιστοσύνη για το αύριο…………………. Αξιότιμοι αδερφοί μου, πρώτα επισκεφτήκαμε την Κομοτηνή όπου για μια ακόμη φορά τιμήσαμε, προσφέραμε τις ευχαριστίες μας, είπαμε τις προσευχές μας και κάναμε τις ομιλίες μας. Μετά πήγαμε στο Εσκί τζαμί για το μεβλίτ και το βράδυ φάγαμε μαζί, ολοκληρώνοντας έτσι την επίσκεψη μας στη Κομοτηνή. Σήμερα στην Ξάνθη μετά την επίσκεψη στην μουφτεία μας και στην Τουρκική Ένωση Ξάνθης, ήρθα στο χωριό σας. Εγώ ήρθα εκπροσωπώντας την κυβέρνηση μας., ως εκ τούτου αυτός που με εξουσιοδότησε να έρθω είναι ο πρωθυπουργός μας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Συνθήματα : Ερντογάν, αρκεί!

Σας μεταφέρω την αγάπη και τους χαιρετισμούς των συναδέλφων μου. Μαζί μου έχει έρθει και ο βουλευτής Μαγνησίας Μπουλέντ .. .βρίσκεται ανάμεσα σας, μαζί μας είναι ο δήμαρχος του Οσμάνγκαζί από την περιοχή της Προύσας Μουσταφά Ντουντάρ. Ο βουλευτής μας Μεχμέτ Μουεεζίνογλου δεν μπόρεσε να έρθει καθώς αρρώστησε η γυναίκα του, αλλά στέλνει τα χαιρετίσματα του. Ο βουλευτής Ανδριανούπολης Μπουντάκ του κόμματος ΑΚΠ, μετά το δείπνο έφυγε για την Ανδριανούπολη.

Εγώ όταν για πέντε χρόνια ήμουν πρόεδρος της βουλής , πάντα ήθελα να έρθω εδώ, να σας δω , να σας αγκαλιάσω αλλά δεν παρουσιάστηκε ευκαιρία. Στο κοινοβούλιο μπήκα το 1995. Το 1996 μου είπαν ότι υπάρχει Ομάδα Αλληλεγγύης Δυτικής Θράκης, και μου είπαν : ¨θέλετε να γίνετε μέλος ;¨. Φυσικά τους είπα ο αγώνας της Δυτικής Θράκης, είναι και δικός μας αγώνας. Στην Μαγνησία υπάρχουν πολλά αδέρφια μας που μετανάστευσαν από την Δυτική Θράκη, πολλοί από την περιοχή της Ξάνθης, ξέρω και τους συγγενείς του βουλευτή Μάντατζη εκεί και συγγενείς του χότζα μας του Ιμπραίμ Σερίφ στο κέντρο της Μαγνησίας. Έτσι έγινα αμέσως μέλος. Έξι μήνες μετά, το ΥΠΕΞ μου έστειλε ένα γράμμα. Το γράμμα έγραφε : ¨Είναι γνωστό πως γίνατε μέλος της Ομάδας Αλληλεγγύης Δυτικής Θράκης. Στην Ελλάδα υπάρχει μια εφημερίδα ονόματι Στόχος. Αυτή η εφημερίδα όλους όσους γίναν μέλος σε αυτήν την Ομάδα Αλληλεγγύης τους έβαλε στην ¨μαύρη λίστα¨.- Συνθήματα : Ουουουουουουου !!!- Εσείς που τα ονόματα σας αναφέρονται πλέον δεν μπορείτε να μπείτε στην Ελλάδα. Αν μπείτε είστε στην μαύρη λίστα, να προσέχετε τον εαυτό σας¨. Αυτό ήταν το 1996. Κανένας από εμάς που ήμασταν σε αυτήν την Ομάδα Αλληλεγγύης, δεν έφυγε….

………………………

Στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο αργότερα γνωρίστηκα με την κυρία Μπενάκη. Ήταν καθηγήτρια και πρόεδρος της ελληνική βουλής. Της είπα πως πρέπει να δημιουργήσουμε καλές σχέσεις ανάμεσα στις χώρες μας, να δημιουργήσουμε φιλίες. Είμαστε δύο κοντινοί γείτονες. Έχουμε γειτονία στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο. Ας αφήσουμε στην άκρη αυτά που έγιναν στο παρελθόν. Ελάτε εσείς στη Τουρκία, να έρθω και εγώ στην Αθήνα. Μου είπε πως θα ήταν πολύ καλά, αλλά δεν υπάρχει δυνατότητα να γίνει. Γιατί ; Διότι μου είπε ¨λόγω κάποιων γεγονότων του παρελθόντος δεν μπορούμε να ιδρύσουμε σχέσεις ανάμεσα στα κοινοβούλια. Εσείς πήρατε απόφαση για casus belli. Όταν άρετε αυτήν σας την απόφαση τότε ίσως μπορεί να υπάρξουν σχέσεις¨. Και εμείς τους είπαμε πως ¨και εσείς έχετε διαπράξει αδικίες και έχετε πάρει αποφάσεις, αλλάξτε γνώμη για αυτά και εμείς θα σκεφτούμε για το casus belli. Λέγαμε ένα merhaba-καλημέρα-καλησπέρα, αλλά ούτε αυτή μπορούσε να έρθει στην Τουρκία ούτε εγώ στην Ελλάδα. Εντέλει το 1999 οι σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας άρχισαν να βελτιώνονται και να γίνονται θετικά βήματα. Αργότερα η κυβέρνηση του ΑΚΠ, και με την προηγούμενη κυβέρνηση και με αυτή, οι δύο κυβερνήσεις των χωρών έκαναν βήματα που ανοίγουν δρόμους για την επίλυση των προβλημάτων των ομογενών μας στη Δυτική Θράκη, αλλά και για την ανάπτυξη των δύο χωρών. Σε αυτό το σημείο υπήρξαμε πολύ δραστήριοι. Η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας τα τελευταία οκτώ χρόνια είχε πολλές επιτυχίες, κέρδισε μεγάλη φήμη. Τελευταία τον Μάιο, σε μια από τις πιο δύσκολες στιγμές της Ελλάδας, ο πρωθυπουργός Ερντογάν παίρνοντας μαζί του και δέκα υπουργούς ήρθε στην Αθήνα. Έγιναν συνομιλίες. Όλα τα ΜΜΕ της Ελλάδας έδωσαν μεγάλη σημασία σε αυτήν την επίσκεψη. Στο τέλος της διήμερης επίσκεψης υπογράφτηκαν 22 συμφωνίες. Λήφθηκαν αποφάσεις σε υψηλό επίπεδο και με στόχο την στρατηγική συνεργασία. Από το σημείο που ξεκινήσαμε μέχρι εδώ που φτάσαμε σήμερα, πλέον είμαστε σε πολύ θετικό σημείο. Αν οι δύο κυβερνήσεις δώσουν τα χέρια, αν κάνουν καλές πράξεις, και βοηθάνε και στηρίζουν η μία την άλλη, τότε και οι δύο χώρες θα επωφεληθούνε και η Τουρκική μας μειονότητα….

Εσείς γεννηθήκατε και μεγαλώσατε σε αυτά τα χώματα, έχετε τα παιδιά σας, τα εγγόνια σας. Εδώ σε αυτά τα χώματα δεν είμαστε ενοικιαστές, δεν είμαστε εισβολείς. Αυτά τα χώματα είναι δικά σας και με την υπηκοότητα σας, απλά από πολιτική και νομική σκοπιά θεωρείστε μειονότητα.

……………………………

Όμως εδώ και 600 χρόνια είμαστε σε αυτά τα χώματα. Το μέλλον σας θα είναι πολύ λαμπερό. Σε αυτήν την ωραία γεωγραφία, με τα βουνά της, με τις πεδιάδες της, με τα εύφορα χώματα της, θα ζήσουμε μέσα σε γαλήνη και ευτυχία. Και θα ζήσουμε και σαν Έλληνες πολίτες και με το στάτους της μειονότητας, με τα μειονοτικά δικαιώματα. Αυτό είναι το πιο φυσικό, το πιο θεμελιώδες δικαίωμα μας. Όμως πλέον στον κόσμο αυτά τα δικαιώματα δεν παίρνονται με καβγάδες, με συγκρούσεις και με επαναστάσεις . Δεν είναι ο δρόμος μας αυτός. Τα δικαιώματα μας θα τα διαφυλάξουμε και θα τα υπερασπιστούμε κατά τον καλύτερο τρόπο, και χρησιμοποιώντας το κλειδί της διπλωματίας θα ανοίξουμε αυτές τις πόρτες. Η Τουρκία σε αυτό το θέμα είναι πίσω σας, δίπλα σας. Εμείς σας εμπιστευθήκαμε και εσείς μας εμπιστευθήκατε. Ο Θεός να μην μας χωρίσει. Αξιότιμα αδέρφια μου, μέσω του νόμου, μέσω της πολιτικής, με την διπλωματία της εξωτερικής πολιτικής τα προβλήματα θα λυθούνε. Θα δώσουμε αγώνα για αυτό. Είτε μέσω των κυβερνήσεων, είτε στην Ε.Ε. , είτε αν χρειαστεί στο ΕΔΑΔ, είτε στο Συμβούλιο Υπουργών, όπου χρειαστεί θα χτυπήσουμε πόρτες και θα ζητήσουμε τα τα δίκια μας. Μπορείτε να πείτε πως ακόμη και στο σημείο που είμαστε σήμερα υπάρχουν προβλήματα. Το θέμα του μουφτή, τα σχολεία, το θέμα των βακουφίων, Αυτά θα λυθούνε. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι το σημείο στο οποίο βρισκόμαστε είναι πιο καλό σε σχέση με παλιά. Το αύριο θα είναι ακόμη καλύτερο. Να είστε σίγουροι για αυτό.

Μου υπενθυμίζουν κάτι. Παλιά μιλούσα 3-4 ώρες. Όλοι μου λένε πως είμαι σκληρός αλλά είμαι ένας πονόψυχος άνθρωπος. Προσέξτε, για να μην φανεί ότι έκλαψα έβαλα γυαλιά. Βλέπω ότι θέλουν να με αγκαλιάσουν, να μου φιλήσουν το χέρι και μου λένε πως είναι έτοιμοι να κλάψουν. Μα και εγώ, δύσκολα συγκρατιέμαι. Δόξα τω Θεώ, έχουμε τα τζαμιά μας, τα μαθήματα Κορανίου μας, τα σχολεία μας και τους δάσκαλους μας που ανατρέφουν ωραία παιδιά. Αυτά είναι το μέλλον μας. Όσο στηρίζουμε τις εθνικές και πνευματικές τους αξίες, όσο ο πατέρας , η μητέρα και ο αδερφός τους τα στηρίζει, όσο είναι δεμένο με τα χώματα του και την πατρίδα του, όσο δεν σας ξεχνάει, τόσο ισχυροί θα γίνουμε. Αυτά τα παιδιά ας ανατραφούνε καλά. Να ετοιμάσουμε ένα ωραίο μέλλον για αυτά, και να γίνουμε πολύ πιο ισχυροί και δυνατοί σε σχέση με το παρελθόν. Αξιότιμα αδέρφια μου ένας μεγάλος είχε πει : Η ζωή είναι πίστη και αγώνας. Στα τουρκικά το λέμε ως εξής : Η ζωή απαρτίζεται από αγώνες. Βάζετε τους στόχους σας, πιστεύετε, εμπιστεύεστε προσπαθείτε, και η επιτυχία θα είναι δική σας. Κοιτάξτε για να φτάσουμε ως εδώ από που περάσαμε, από τι φυλακές περάσαμε, τι σκοτωμοί υπήρξαν, όλα αυτά τα αντιμετωπίσαμε με γενναίο τρόπο με τη βοήθεια του Θεού. Συνθήματα : Καταραμένο το ΠΚΚ !! Σε αυτόν τον αγώνα μας ένα από τα πιο ωραία παραδείγματα υπήρξε ο γνωστός σας, ο αείμνηστος Μεχμέτ Εμίν Αγγά. Ο Θεός ας τον αναπαύει. Να ευχαριστήσω όλα τα αδέρφια μου που συνεχίζουν σταθεροί τον αγώνα του, που συνεχίζουν να παρέχουν τις καλές υπηρεσίες τους. Έχουμε τα τζαμιά μας, τα μαθήματα Κορανίου μας, τα χάτιπ μας, με αυτά πάμε μπροστά. Αυτά τα έχουμε ανάγκη για να διαφυλάξουμε την ύπαρξη μας. Διαφορετικά χάνουμε πολλά πράματα, και γινόμαστε άτομα που δεν ξέρουν τον εαυτό τους και χωρίς ρίζες, ο Θεός να μην επιτρέψει. Είμαστε σαν ένα τεράστιο πλατάνι. Τις ρίζες του τις άπλωσε στον κόσμο και εκατομμύρια ανθρώπους τους συνένωσε. Σκεφτείτε το πλατάνι –και ως σύμβολο των Οθωμανών- που εξακόσια χρόνια πριν απλώθηκε και έγινε ένα από τα πιο ισχυρά κράτη στον κόσμο. Από τέτοια γενιά είμαστε, και ως γόνοι τέτοιας ιστορίας περάσαμε πολλά.

…………….

Για τον Μεχμέτ Εμίν Αγγά εύχομαι να τον ελεήσει ο Θεός και να τον αναπαύσει. Αξιότιμα αδέρφια μου, σε λίγο θα αποχωρήσουμε, θα πάμε στα Ίψαλα και από εκεί –πρώτα ο Θεός- με ελικόπτερο στην Κωνσταντινούπολη. Εγώ ήρθα για να σας αγκαλιάσω. Τρία λόγια έχω να σας πω

……………………

Το μέλλον ανήκει σε αυτούς που πιστεύουν στον Θεό, σε αυτούς που πηγαίνουν στο σωστό δρόμο. Το μέλλον ανήκει σε αυτούς που υπερασπίζονται τα δίκια τους, σε αυτούς που για να πάρουν τα δίκια τους δίνουν σαν τα λιοντάρια τον σωστό αγώνα. Στην Αλγερία βρεθήκαμε. Μας είπαν : ¨Εσείς 300 χρόνια εδώ ήσασταν, ήμασταν κάτω από τη σημαία σας, υπήρχε δικαιοσύνη, ανθρωπιά, μετριοπάθεια και πολιτισμός. Αργότερα ήρθαν οι Γάλλοι, τριάντα χρόνια έμειναν και 1,5 εκατομμύριο κόσμος μας πέθαναν. Όπου και να πάμε τα ίδια μας λένε. Στο Σουδάν πάμε τα ίδια, στην Μέση ανατολή, στα Βαλκάνια, ιδρύσαμε μεγάλο πολιτισμό ως εκπρόσωποι του δικαίου, χωρίς να ανακατευόμαστε στην πίστη των άλλων, χωρίς να προκαλούμε κακό λόγω καταγωγής κάποιου, και με σεβασμό στην ζωή του. Προσέξτε πριν λίγες μέρες είχαμε την επέτειο της σφαγής στην Σεμπρένιτσα,. Ήρθαν οι Σέρβοι και με την προδοσία των Ολλανδών, 8.500 μουσουλμάνους τους σκότωσαν. Επρόκειτο για μια ντροπή για την ανθρωπότητα. Ιδιαίτερα για τους άοπλους ανθρώπους, που τους πήγαν στην ανακηρυγμένη ως ασφαλή ζώνη και τους πήγαν απέναντι στα όπλα. Αυτό δεν έγινε πριν από 500 ή 400 χρόνια αλλά πριν από 10 χρόνια. Εδώ βέβαια σε αυτά τα χώματα ζούμε μέσα σε γαλήνη και ειρήνη, κοιτώντας με ελπίδα το μέλλον. Πίσω σας υπάρχει η Τουρκία, η Τουρκία είναι 70 εκατομμύρια. Και τα 70 εκατομμύρια όποιο κόμμα και αν είναι για την Δυτική Θράκη τα ίδια λόγια λένε, τις ίδιες αποφάσεις παίρνουνε. Για αυτό να μην έχετε καμία ανησυχία

……………………

Συνθήματα : Η Τουρκία είναι υπερήφανη για εσάς !! Θα τα κάνουμε όλα σκεφτόμενοι ως εξής. Δεν έχουμε καβγάδες, δεν έχουμε συγκρούσεις. Οι υπάρχοντες νόμοι, κανόνες και η συνταγματική τάξη για εμάς είναι σημαντικά. Μέσω του νόμου θα προσπαθήσουμε να τα αλλάξουμε. Με πολιτική κα πρώτα ο Θεός με την διπλωματία θα τα λύσουμε. Εσείς να είστε όλοι μαζί.

……………………………

Προσπαθήστε μέσω αυτής της ενότητας να εκλέξετε κι άλλους βουλευτές, δημάρχους και αντινομάρχες. Εμείς σαν Τουρκική κυβέρνηση πράττουμε αυτό που μας αναλογεί. Η ουσία των λόγων μου είναι η εξής : Σας αγαπάμε πολύ. Και εσείς προσευχηθείτε μαζί μας. Κοιτάξτε μεθαύριο είναι ημέρα –καντήλι. Ας είναι ευλογημένη για όλους μας. Έρχεται και το Ραμαζάνι, ας είναι πλήρες αφθονίας. Να προσευχόμαστε ο ένας για τον άλλο. Να επιθυμούμε το καλό για την χώρα και την πατρίδα μας, να ζητάμε ειρήνη, γαλήνη και πρόοδο και να προχωράμε καρδιά με καρδιά και χέρι με χέρι. Να σας έχει ο Θεός καλά.

Σχόλιο : Η αναφορά στο Κόσσοβο ήταν τυχαία ; Ο κύριος Αρίντς δεν ξεκαθάρισε κάτι. Αφού προορίζει για τους ομόφρονες του τον ρόλο του λιονταριού, για εμας τι σχέδια έχει ;

Προσέξτε και την αλαζονία του υπουργού που αν και προσκεκλημένος τους διώχνει από το μπαλκόνι για να φαίνεται μόνο αυτός και η γυναίκα του !!!!! Καλά τους έκανε όμως. Να καταλάβουν πόσο τους υπολογίζει.

Όλη η ομιλία μυρίζει νεοοθωμανικά οράματα. Φαίνεται τελικά ότι η επιλόγή του ονόματος για τον μειονοτικό σύλλογο ¨Πλάτανος¨ της Ξάνθης δεν ήταν τυχαία. Για προσέξτε τι λέει ο υπουργός για τα πλατάνια.

Αλλά και για τα συνθήματα που φώναζε ο κόσμος, τι να πεις….Αν αυτοί είναι οι συντοπίτες μας τότε η δική μου απάντηση είναι η εξής : Gerilla vuruyor Kurdistani kuruyor !