ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΙΚΗ ΕΝΤΟΛΗ ΦΥΛΑΚiΣΗΣ ΤΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΕΦΡΑΙΜ-

ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΤΗΝ ΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ.Ο ΠΙΣΤΟΣ ΛΑΟΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΙ ΠΑΙΓΝΙΔΙΑ ΠΑΙΖΟΝΤΑΙ...ΛΟΓΩ ΕΚΛΟΓΩΝ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΘΑ ΞΕΣΗΚΩΘΕΙ ΑΝ ΦΥΛΑΚΙΣΘΕΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟ.
ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΙ ΓΙΑ ...ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΗΓΟΥΜΕΝΟ ΕΦΡΑΙΜ.Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΥΤΗ ΑΔΙΚΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΡΑΣΟΥ, ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΣΥΜΦΟΡΕΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΣΤΟ ΕΘΝΟΣ ΜΑΣ.
ΑΔΕΛΦΙΑ ΚΛΗΡΙΚΟΙ - ΜΟΝΑΧΟΙ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕ ΛΑΕ,ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΓΙΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΔΙΚΟ ΔΙΩΓΜΟ ΤΟΥ. -ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΜΟΥΛΑΤΣΙΩΤΗΣ.

Πανηγυρική Αγρυπνία απόψε στην Ιερά Μονή Δοχειαρίου

Πηγή: agioritikesmnimes.blogspot.com

Πανηγυρική Αγρυπνία απόψε στην Ιερά Μονή Δοχειαρίου για την αυριανή (8/21 Νοεμβρίου) εορτή της Σύναξης των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ και των λοιπών Ασωμάτων και Ουράνιων Αγγελικών Ταγμάτων, στους οποίους τιμάται το Καθολικό της Μονής.

Έκθεση για Ελληνορθόδοξες εκκλησίες της Κωνσταντινούπολης

Κωνσταντινούπολη, του Νικολάου Μαγγίνα


Οι ελληνορθόδοξες εκκλησίες της Κωνσταντινουπόλεως πριν από την περίοδο των μεταρρυθμίσεων του Τανζιμάτ ( 1839 – 1856 ) αποτελούν το θέμα της νέας έκθεσης του Γενικού Προξενείου στην Κωνσταντινούπολη. Η έκθεση θα εγκαινιαστεί από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο την Δευτέρα στις 18 Ιανουαρίου στο Σισμανόγλειο Μέγαρο του Προξενείου. Θα παρουσιασθούν φωτογραφίες πενήντα τριών ελληνορθόδοξων εκκλησιών που λειτουργούσαν στήν Οθωμανική εποχή πρίν τις μεταρρυθμίσεις.

Επιμελητής της έκθεσης είναι ο τούρκος Βυζαντινολόγος Δρ. Ζαφέρ Καρατζά, ο οποίος έχει επικεντρωθεί στην μελέτη των εκκλησιών αυτών και το 2008 εξέδωσε στα Τουρκικά σχετικό βιβλίο με τίτλο «Οι ελληνορθόδοξες εκκλησίες στην Πόλη πριν από το Τανζιμάτ» επεξηγηματικά πανό θα πλαισιώνουν την έκθεση το υλικό της οποίας θα προβάλλεται σε πέντε γλώσσες (ελληνικά, τουρκικά, αγγλικά, ρωσικά και ρουμανικά).

Η σημαντική αυτή έκθεση που πραγματοποιείται με την πρωτοβουλία του Γενικού Προξένου της Ελλάδος στην Κωνσταντινούπολη Βασιλείου Μπορνόβα θα διαρκέσει έως τις 21 Φεβρουαρίου.

Η έκθεση αναμένεται να συμβάλλει στην περαιτέρω γνωριμία καθώς και στην εξοικείωση της ευρύτερης Τουρκικής κοινωνίας με την παράδοση και την κληρονομιά της Ορθόδοξης Ρωμιοσύνης της Πόλης. Μετά την άλωση της Βασιλεύουσας, κατά την Οθωμανική περίοδο η Ελληνορθόδοξη κοινότητα της Πόλης συσπειρώνεται γύρο από τον Οικουμενικό Πατριάρχη τον Γεννάδιο Σχολάριο και υπό τη σκέπη του Πατριαρχείου. Έκτοτε καταβάλλεται προσπάθεια να επισκευασθούν εκκλησίες οι οποίες είχαν καταστραφεί, με απώτερο σκοπό να εξασφαλισθεί η διάσωση των Βυζαντινών εκκλησιών στον ίδιο τους το χώρο. Με τον τρόπο αυτό στο πέρασμα του χρόνου οι Ελληνορθόδοξες εκκλησίες διατηρούν την βυζαντινή τους κληρονομιά και χάρη στις επισκευές ή τις ανοικοδομήσεις που πραγματοποιούνται πάντοτε στο πλαίσιο των σχετικών Οθωμανικών κανονισμών διατηρούν και την αρχιτεκτονική τους υπόσταση.

Κατά την οθωμανική περίοδο, μεγάλο τμήμα των βυζαντινών εκκλησιών, ιδιαίτερα αυτών που έφεραν τρούλο, απέκτησαν νέα λειτουργία, καθώς μετατράπηκαν σε τεμένη. Οι εναπομείνασες εκκλησίες χρησιμοποιήθηκαν ως λατρευτικοί χώροι της ελληνορθόδοξης κοινότητας. Οι εκκλησίες της εποχής, κατά κανόνα, ήταν ξυλόστεγες μικρές βασιλικές, δηλαδή ορθογώνια οικοδομήματα, περίκλειστα και ταπεινά. Απαγορευόταν, επίσης, να φέρουν τρούλο καθώς και να έχουν εξωτερικά σταυρό ή άλλο διακριτικό σύμβολο. Επειδή ο ήχος της καμπάνας απαγορευόταν, δεν υπήρχε ούτε καμπαναριό. Έτσι, την οθωμανική περίοδο πριν από το Τανζιμάτ, οι ελληνορθόδοξες εκκλησίες διαμορφώθηκαν ως απλές, λιτές και τυποποιημένες βασιλικές.

Μέχρι το Τανζιμάτ, υποχρεωτικοί κανόνες υπαγόρευαν την αρχιτεκτονική των λατρευτικών κτιρίων των Χριστιανών. Κατά κανόνα, απαγορευόταν η οικοδόμηση νέων ναών. Κατ’ εξαίρεση, ήτο δυνατόν να οικοδομηθούν νέοι ναοί υπό την προϋπόθεση να έχει προϋπάρξει ναός στον συγκεκριμένο τόπο και ο νέος ναός να φέρει τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά του παλαιού. Σε περίπτωση που εκδιδόταν η σχετική άδεια, η επισκευή των ναών μπορούσε να γίνει υπό τον όρο της διατήρησης των διαστάσεων και των αρχικών σχεδίων τους, δηλαδή κατά τρόπο που απέτρεπε οποιαδήποτε καινοτομία. Επιπροσθέτως, πέρα από αυτό το σύστημα αδειών και ελέγχου, η εν γένει διαδικασία ήταν περίπλοκη και πολυέξοδη. Έτσι, όλο το διάστημα ως το Τανζιμάτ, με δεδομένη την, πλήρη σχεδόν, απαγόρευση της ανέγερσης νέων εκκλησιών, η ελληνορθόδοξη κοινότητα υποχρεώθηκε να περιοριστεί στην ανοικοδόμηση και επισκευή των εκκλησιών που ήδη υπήρχαν.

Οι Ορθόδοξες εκκλησίες της Ρωμιοσύνης στην Πόλη, που οι ρίζες τους απλώνονται στην κληρονομιά του Βυζαντίου και η αρχιτεκτονική τους μορφοποιήθηκε κάτω από τις συνθήκες που επέβαλλε η Οθωμανική Δοιήκηση, εξακολουθούν μέχρι σήμερα, νά υπάρχουν καί νά λειτουργούν, παρά τις κατά καιρούς ιστορικές περιπέτιες, και οπωσδήποτε πιστεύουμε οτι θα συνεχίσουν και στο μέλλον.

Η Ορθοδοξια στην Κίνα

Ξέρετε ότι υπάρχουν Ορθόδοξοι σήμερα στην Κίνα; Ίσως μας κάνει εντύπωση, καθώς θεωρούμε ότι οι Κινέζοι πιστεύουν στον Κομφουκιανισμό, τον Ταοϊσμό και τον Βουδισμό, ωστόσο υπάρχουν ορθόδοξοι στην Κίνα και μάλιστα έχουμε και μάρτυρες και Αγίους. Από ένα κείμενο του καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γεωργίου Πιπεράκη, αντλούμε τις πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες:

Ο χριστιανισμός πιθανόν να πήγε στην Κίνα από τον Απόστολο Θωμά. Κάποιες οργανωμένες προσπάθειες έγιναν από τους μονοφυσίτες νεστοριανούς τον 6ο αιώνα και από ιεραποστόλους της παπικής Εκκλησίας. Η Ορθοδοξία πέρασε στην Κίνα μέσα από τις συγκρούσεις που είχε ο Αυτοκράτορας Κανγκ - Τσι με τους Ρώσους της Σιβηρίας το 1685. Ο Κινέζος ηγέτης συνέλαβε αιχμαλώτους, αλλά και μια ομάδα Κινέζων αξιωματούχων που είχαν αυτομολήσει στους Ρώσους και ήδη είχαν βαπτιστεί ορθόδοξοι και τους έφερε σε μια περιοχή βορειοανατολικά του Πεκίνου. Ένας βουδιστικός ναός μετετράπη σε ναό του Αγίου Νικολάου και για τις θρησκευτικές τους ανάγκες ο Κανγκ -Τσι ζήτησε να έρθουν ορθόδοξοι ιερείς. Ο πρώτος ιερέας λεγόταν π. Μάξιμος Λεοντίεφ.
Οι ορθόδοξοι απέκτησαν την εύνοια του αυτοκράτορα, ο οποίος τους στήριζε, και ανέβαιναν στις βαθμίδες της κινεζικής αριστοκρατίας. Ωστόσο, ο Κάνγκ - Τσι απογοητεύτηκε κάποια στιγμή όταν κατάλαβε ότι οι παπικοί ιεραπόστολοι εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα των Ευρωπαίων και προχώρησε σε διώξεις εναντίον όλων των χριστιανών, αν και τους ορθόδοξους εξακολούθησε να τους βλέπει με καλό μάτι. Το 1860 οι Ορθόδοξοι έμειναν μόνο 200 στον αριθμό, αλλά όταν το Ρωσικό κράτος σταμάτησε να ανακατεύεται στα εκκλησιαστικά πράγματα, τότε η ορθόδοξη κοινότητα άρχισε πάλι να αναπτύσσεται, ξανακερδίζοντας την εμπιστοσύνη των Κινέζων ηγετών.

Τότε, η Κινεζική Ορθοδοξία απέκτησε Κινέζους ιερείς και Κινέζο Μητροπολίτη, τον Μητροφάνη Τσι - Σουνγκ, ο οποίος ανακηρύχτηκε Άγιος. Πολλές εκκλησίες χτίστηκαν, ενώ η Θεία Λειτουργία τελούνταν έξω από το Πεκίνο, σε άλλες πόλεις της Κίνας, αλλά και στην περιοχή της Μαντζουρίας.

Το 1901 γίνεται διωγμός και έχουμε και μάρτυρες για την αγάπη του Χριστού στην Κίνα. Οι συντηρητικοί Κινέζοι, που θέλουν να διώξουν τους ξένους και να διατηρηθεί ο παραδοσιακός κινεζικός πολιτισμός, σκοτώνουν τους Άγγλους ιεραποστόλους αρχικά και στη συνέχεια επικηρύσσουν όλους τους χριστιανούς, ζητώντας να ακολουθήσουν τις παραδοσιακές κινεζικές θρησκείες, αλλιώς θα σφαγούν. 300 Κινέζοι Ορθόδοξοι βρίσκουν μαρτυρικό θάνατο, ενώ οι εκκλησίες και τα σπίτια τους παραδίδονται στη φωτιά από τους φανατικούς συντηρητικούς.

Μερικά από τα ονόματα των Κινέζων Ορθοδόξων μαρτύρων και Αγίων είναι τα εξής: Μητροφάνης Τσι - Σουνγκ, Τατιάνα Τσι - Σουνγκ, Ησαίας Τσι -Σουνγκ, Ιωάννης Τσι- Σουνγκ, Μαρία Τσι -Σουνγκ (οικογένεια ολόκληρη), Κλήμης Κιού- Κιν, Ματθαίος Χάι-Κουάν και άλλοι.

Με τις πρεσβείες των Κινέζων Ορθοδόξων Αγίων Μαρτύρων, όπως του Αγίου Μητροφάνη, συνεχίζεται το έργο της Oρθόδοξης Εκκλησίας στο Χόνγκ – Κονγκ, την Κίνα και την Ταΐβάν, όπως φαίνεται και από την πρόσφατη δημιουργία του μοναδικού περιοδικού «Ορθόδοξοι Ψίθυροι», που κυκλοφορεί στα κινεζικά σε 13.000 αντίτυπα!

Σήμερα, η Κίνα βρίσκεται υπό την δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου και τους λίγους Ορθοδόξους που έχουν απομείνει ποιμαίνει ο Μητροπολίτης Χονγκ -Κονγκ

Καμπάνα για τοκογλυφία σε δύο ιερείς των Φαρσάλων

«Φραγγέλιο» από το Επισκοπικό Δικαστήριο για δύο ιερείς των Φαρσάλων, οι οποίοι είχαν συλληφθεί τον περασμένο Μάιο για τοκογλυφία σε βάρος συναδέλφου τους.

Αργία και επανεξέταση της υπόθεσης για τον έναν, παραπομπή στο Συνοδικό Δικαστήριο για τον άλλον, ήταν η απόφαση του «πρωτόδικου» δικαστηρίου της Εκκλησίας για τους ιερείς της Μητρόπολης Θεσσαλιώτιδας και Φαναριοφαρσάλων.
Η υπόθεση αποκαλύφθηκε μετά την καταγγελία του 51χρονου ιερέα-θύματος, που δανείστηκε με τοκογλυφικούς όρους, καθώς -όπως ισχυρίστηκε- εκβιαζόταν με απειλές κατά της ζωής του. Η αστυνομία έστησε παγίδα και, εκτός από τους δύο ιερείς, ηλικίας 35 και 49 ετών, οι οποίοι ήταν οι τελικοί αποδέκτες προσημειωμένων χαρτονομισμάτων, που αποτελούσαν τη δόση έναντι του δανείου, συνέλαβε και ακόμη δύο άτομα ηλικίας 28 ετών, που μεσολαβούσαν για την είσπραξή τους, με τον έναν εξ αυτών να παίζει το ρόλο του «σκληρού»...
Ο 51χρονος, ο οποίος αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα, είχε δανειστεί στις αρχές του χρόνου ποσό 10.000 ευρώ από τον 28χρονο αλλοδαπό, εκδίδοντας προς τούτο συναλλαγματικές αξίας 37.000 ευρώ. Το ίδιο χρονικό διάστημα δεχόταν επανειλημμένως απειλές κατά της ζωής του και κατά της οικογένειάς του, σε περίπτωση μη εξόφλησης του ανωτέρω ποσού, από τον 28χρονο Ελληνα, συνεργάτη του αλλοδαπού.
Οταν στήθηκε η παγίδα και από την έρευνα που ακολούθησε, διαπιστώθηκε ότι πραγματικοί δανειστές ήταν δύο ιερείς, οι οποίοι είχαν... αφιερωθεί στον Μαμμωνά. Ο 35χρονος, για λογαριασμό του οποίου ενεργούσαν οι δύο 28χρονοι και στον οποίο παρέδωσαν τα προσημειωμένα χαρτονομίσματα, αλλά και ένας ακόμη, ο οποίος επίσης θα έπαιρνε μέρος του ποσού ως δικαιούχος.

Εργα σε εκκλησίες της Αττικής

Η Αρχιεπισκοπή Αθηνών διεκδίκησε και θα λάβει κονδύλια από το ΕΣΠΑ για έργα σε ναούς που δεν είναι κατ' ανάγκην βυζαντινά μνημεία. Τα κονδύλια αυτά δεν μειώνουν το μπάτζετ που αφορά έργα για τον πολιτισμό.

Ωστόσο, ήταν απαραίτητο σύμφωνα με το άρθρο 21 παρ. 8 του Ν. 3614/2007 να εγκριθούν από το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού. Ετσι κι έγινε. Ηταν τυπική η διαδικασία έγκρισής τους προχθές από το ΚΑΣ και ως εκ τούτου θ' αρχίσουν εργασίες σε πολλές εκκλησίες του λεκανοπεδίου της Αττικής. Πέρα από τη συντήρηση των τοιχογραφιών της Μητρόπολης των Αθηνών, θα μπουν σκαλωσιές και σε άλλους ναούς, όπως είναι ο Αγιος Νικόλαος των Αχαρνών, ο ναός Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στην Πλάκα, της Αγίας Τριάδας στη Μονή Πεντέλης, της Αγίας Μαρίνας στο Θησείο, ο Αγιος Γεώργιος στην πλατεία Καρύτση, το μετόχι της Αγίας Φιλοθέης κ.ά.

Μέλη του Κογκρέσου των ΗΠΑ στο Φανάρι

Κωνσταντινούπολη, ρεπορτάζ-φωτογραφίες του Νικολάου Μαγγίνα

Δεν πιστεύουμε στη  θεωρία της σύγκρουσης των πολιτισμών, επεσήμανε  ο Οικουμενικός Πατριάρχης  Βαρθολομαίος  κατά τη διάρκεια  συνάντησής του με δύο μέλη του Αμερικανικού Κογκρέσου.  Οι βουλευτές  Γουόλι Χέργκερ (εκλ. Καλιφόρνια) και Στιβ Κίνγκ (εκλ. Αϊόβα), συνοδευόμενοι από τον Γεν.Πρόξενο των ΗΠΑ στην Πόλη, Σκοτ Κίλνερ, την συνεργάτιδά τους κυρία Σάρα Μπλόχερ, τον στρατιωτικό Τζον ο’ Σι και την κυρία Χανα Ντράπερ, υπεύθυνη για θέματα θρησκευτικών ελευθεριών στο Γεν.Προξενείο, επισκέφθηκαν τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο την Παρασκευή και είχαν ωριαία ιδιαίτερη συνάντηση κατά την οποία συζήτησαν θέματα που απασχολούν το Πατριαρχείο και την Ομογένεια της Πόλης. Επίσης έγινε αναφορά στις πρωτοβουλίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την προώθηση του διαλόγου μεταξύ των  τριών μονοθεϊστικών Θρησκειών καθώς και για την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος ως μέρους της Δημιουργίας του Θεού. 

«Οι πρωτοβουλίες μας αυτές έχουν ως στόχο την εδραίωση της ειρήνης  σ΄ όλο τον κόσμο», τόνισε ο Οικουμενικός Πατριάρχης  ο  οποίος ενημέρωσε τους Αμερικανούς πολιτικούς για την πρόσφατη απόφαση που ελήφθη, κατόπιν εισηγήσεως του, στη σύναξη των Προκαθημένων των Πρεσβυγενών Θρόνων της Ορθοδοξίας  και αφορά στη σύγκληση μιας διασκέψεως  που θα συμμετάσχουν θρησκευτικοί Ηγέτες και προσωπικότητες από τη Μέση Ανατολή και γενικότερα από χώρες της λεκάνης της Μεσογείου με σκοπό την υιοθέτηση της λεγόμενης «Χάρτας της Μεσογείου», μιας πρωτοβουλίας  με στόχο τη συστράτευση όλων στον αγώνα της προστασίας του  φυσικού περιβάλλοντος  και για την επικράτηση της ειρήνης μεταξύ των λαών της περιοχής.

«Δεν πιστεύουμε στη θεωρία της σύγκρουσης των πολιτισμών, Ανατολής και Δύσης, που διετύπωσε ο Χάντιγκτον», τόνισε  ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Αξίζει να σημειωθεί πως οι Αμερικανοί πολιτικοί συμφώνησαν πως η θρησκεία αποτελεί καθοριστικής σημασίας παράγοντα στην διασφάλιση της ειρήνης στον κόσμο. Ο Πατριάρχης επεσήμανε  πως απαιτείται η συμβολή όλων προς αυτή την κατεύθυνση και  εξέφρασε την αισιοδοξία του για το μέλλον.

Οι δύο αμερικανοί πολιτικοί πριν το Φανάρι, επισκέφθηκαν την Αθήνα, την Λευκωσία και την Άγκυρα.

 

Θυρανοίξια στο βυζαντινό Μοναστήρι Ταλαντίου στην Αργολίδα

Αργολίδα, ρεπορτάζ-φωτογραφίες του Βαγγέλη Μπουγιώτη


Θυρανοίξια έγιναν στο Βυζαντινό μοναστήρι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην περιοχή Αραχναίου Αργολίδας, στο νέο παρεκκλήσιο του μοναστηριού που είναι αφιερωμένο στον Τίμιο Πρόδρομο και την Αγία Ευγενείας .Τα θυρανοίξια τέλεσε ο βοηθός επίσκοπος της μητροπόλεως Αργολίδας ο Επιδαύρου Καλλίνικος ,παρουσία κι άλλων ιερέων από τις γύρω περιοχές σημειωθεί πως το μοναστήρι αυτό είναι μετόχι της Βυζαντινής μονής του Αγίου Δημητρίου Καρακαλά στο Ναύπλιο.

Η γυναικεία αδελφότητα της μονής είχε φροντίσει με κάθε λεπτομέρεια τα πάντα .Στο τέλος της τελετής των του μικρού αγιασμού ο θεοφιλέστατος μίλησε για τον σκοπό που γίνεται αυτή η τελετή και ευχαρίστησε την Ηγουμένη της μονής την γερόντισσα Ακακία και την αδελφότητα για το μεγάλο έργο που έχουν καταφέρει ώστε αυτή η παλιά μονή να ξαναβρεί την αίγλη της. Μετά τον πανηγυρικό εσπερινό ακολούθησε κέρασμα σε όλο τον κόσμο που είχαν έρθει στο μοναστήρι. Μεταξύ άλλων και ο βουλευτής Αργολίδας με την ΝΔ Γ. Αδριανός καθώς και οι πολιτικές αρχές του δήμου διευρυμένου δήμου της επαρχίας Ναυπλίας.

Ανάμεσα στα βουνά και απομονωμένο βρίσκεται η ιερά μονή του Ταλαντίου, 7 χλμ από το χωριό Αραχναίο ή Χέλι . Το μοναστήρι αυτό χτίσθηκε γύρω στα 1750 με 1770 .Βάση γραπτών μαρτυριών το μοναστήρι χτίσθηκε στην περιοχή εκείνη γιατί οι μοναχοί ήθελαν να απομακρυνθούν από το χωριό και το παλιό τους μοναστήρι .Η ζωή του μοναστηριού ήταν συνεχής από ιδρύσεώς του μέχρι και το 1892 όπου συγχωνεύτηκε μαζί με άλλα μοναστήρια για 10 περίπου χρόνια κατόπιν ξαναλειτούργησε ως το 1993 όταν έμεινε χωρίς καμία μοναχή και ενώθηκε με την μονή Καρακαλά.

Αρχικά η μονή είχε τη μορφή παραλληλόγραμμου συγκροτήματος ,τώρα η δυτική πλευρά έχει κατεδαφιστεί και μόνο μια πέτρινη κολώνα έχει απομείνει. Το καθολικό της μονής ανακαινισμένο βρίσκεται στο κέντρο του μοναστηριού και αποτελεί σταυρεπίστεγο κτίσμα με ημικυκλική αψίδα στο ιερό και είναι αφιερωμένο στην κοίμηση της Θεοτόκου. Στη δυτική πλευρά υψώνεται ένα δίλοβο καμπαναριό. Εσωτερικά έχει αγιογραφηθεί με διάφορες αγιογραφίες χωρίς να σώζεται η κτητορική επιγραφή που θα αποκάλυπτε το όνομα του αγιογράφου

Έκθεση για Ελληνορθόδοξες εκκλησίες της Κωνσταντινούπολης

Κωνσταντινούπολη, του Νικολάου Μαγγίνα

Οι ελληνορθόδοξες εκκλησίες της Κωνσταντινουπόλεως πριν από την περίοδο των μεταρρυθμίσεων του Τανζιμάτ ( 1839 – 1856 ) αποτελούν το θέμα της νέας έκθεσης του Γενικού Προξενείου στην Κωνσταντινούπολη. Η έκθεση θα εγκαινιαστεί από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο την Δευτέρα στις 18 Ιανουαρίου στο Σισμανόγλειο Μέγαρο του Προξενείου. Θα παρουσιασθούν φωτογραφίες πενήντα τριών ελληνορθόδοξων εκκλησιών που λειτουργούσαν στήν Οθωμανική εποχή πρίν τις μεταρρυθμίσεις.

Επιμελητής της έκθεσης είναι ο τούρκος Βυζαντινολόγος Δρ. Ζαφέρ Καρατζά, ο οποίος έχει επικεντρωθεί στην μελέτη των εκκλησιών αυτών και το 2008 εξέδωσε στα Τουρκικά σχετικό βιβλίο με τίτλο «Οι ελληνορθόδοξες εκκλησίες  στην Πόλη πριν από το Τανζιμάτ» επεξηγηματικά πανό θα πλαισιώνουν την έκθεση το υλικό της οποίας θα προβάλλεται σε πέντε γλώσσες (ελληνικά, τουρκικά, αγγλικά, ρωσικά και ρουμανικά).

Η σημαντική αυτή έκθεση που πραγματοποιείται με την πρωτοβουλία του Γενικού Προξένου της Ελλάδος στην Κωνσταντινούπολη Βασιλείου Μπορνόβα θα διαρκέσει έως τις 21 Φεβρουαρίου.

Η έκθεση αναμένεται να συμβάλλει στην περαιτέρω γνωριμία καθώς και στην εξοικείωση της ευρύτερης Τουρκικής κοινωνίας με την παράδοση και την κληρονομιά της Ορθόδοξης Ρωμιοσύνης της Πόλης. Μετά την άλωση της Βασιλεύουσας, κατά την Οθωμανική περίοδο η Ελληνορθόδοξη κοινότητα της Πόλης συσπειρώνεται γύρο από τον Οικουμενικό Πατριάρχη τον Γεννάδιο Σχολάριο και υπό τη σκέπη του Πατριαρχείου. Έκτοτε καταβάλλεται προσπάθεια να επισκευασθούν εκκλησίες οι οποίες είχαν καταστραφεί, με απώτερο σκοπό να εξασφαλισθεί η διάσωση των Βυζαντινών εκκλησιών στον ίδιο τους το χώρο. Με τον τρόπο αυτό στο πέρασμα του χρόνου οι Ελληνορθόδοξες εκκλησίες διατηρούν την βυζαντινή τους κληρονομιά και χάρη στις επισκευές ή τις ανοικοδομήσεις που πραγματοποιούνται πάντοτε στο πλαίσιο των σχετικών Οθωμανικών κανονισμών διατηρούν και την αρχιτεκτονική τους υπόσταση.

Κατά την οθωμανική περίοδο, μεγάλο τμήμα των βυζαντινών εκκλησιών, ιδιαίτερα αυτών που έφεραν τρούλο, απέκτησαν νέα λειτουργία, καθώς μετατράπηκαν σε τεμένη. Οι εναπομείνασες εκκλησίες χρησιμοποιήθηκαν ως λατρευτικοί χώροι της ελληνορθόδοξης κοινότητας. Οι εκκλησίες της εποχής, κατά κανόνα, ήταν ξυλόστεγες μικρές βασιλικές, δηλαδή ορθογώνια οικοδομήματα, περίκλειστα και ταπεινά. Απαγορευόταν, επίσης, να φέρουν τρούλο καθώς και να έχουν εξωτερικά σταυρό ή άλλο διακριτικό σύμβολο. Επειδή ο ήχος της καμπάνας απαγορευόταν, δεν υπήρχε ούτε καμπαναριό. Έτσι, την οθωμανική περίοδο πριν από το Τανζιμάτ, οι ελληνορθόδοξες εκκλησίες διαμορφώθηκαν ως απλές, λιτές και τυποποιημένες βασιλικές.

Μέχρι το Τανζιμάτ, υποχρεωτικοί κανόνες υπαγόρευαν την αρχιτεκτονική των λατρευτικών κτιρίων των Χριστιανών. Κατά κανόνα, απαγορευόταν η οικοδόμηση νέων ναών. Κατ’ εξαίρεση, ήτο δυνατόν να οικοδομηθούν νέοι ναοί υπό την προϋπόθεση να έχει προϋπάρξει ναός στον συγκεκριμένο τόπο και ο νέος ναός να φέρει τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά του παλαιού. Σε περίπτωση που εκδιδόταν η σχετική άδεια, η επισκευή των ναών μπορούσε να γίνει υπό τον όρο της διατήρησης των διαστάσεων και των αρχικών σχεδίων τους, δηλαδή κατά τρόπο που απέτρεπε οποιαδήποτε καινοτομία. Επιπροσθέτως, πέρα από αυτό το σύστημα αδειών και ελέγχου, η εν γένει διαδικασία ήταν περίπλοκη και πολυέξοδη. Έτσι, όλο το διάστημα ως το Τανζιμάτ, με δεδομένη την, πλήρη σχεδόν, απαγόρευση της ανέγερσης νέων εκκλησιών, η ελληνορθόδοξη κοινότητα υποχρεώθηκε να περιοριστεί στην ανοικοδόμηση και επισκευή των εκκλησιών που ήδη υπήρχαν.

Οι Ορθόδοξες εκκλησίες της Ρωμιοσύνης στην Πόλη, που οι ρίζες τους απλώνονται στην κληρονομιά του Βυζαντίου και η αρχιτεκτονική τους μορφοποιήθηκε κάτω από τις συνθήκες που επέβαλλε η Οθωμανική Δοιήκηση, εξακολουθούν μέχρι σήμερα, νά υπάρχουν καί νά λειτουργούν, παρά τις κατά καιρούς ιστορικές περιπέτιες, και οπωσδήποτε πιστεύουμε οτι θα συνεχίσουν και στο μέλλον.






































































Οι φωτογραφίες είναι από τις προετοιμασίες για την έκθεση στο Σισμανόγλειο Μέγαρο σήμερα το απόγευμα, όπου αναρτήθηκε σχετικό ενημερωτικό πανώ.

20.000 Αιγύπτιοι υποδέχθηκαν τον «σωτήρα του Ισλάμ» Ερντογάν

Στην Αίγυπτο βρέθηκε σήμερα ο Τούρκος Π/Θ Ταγίπ Ερντογάν όπου έτυχε θερμής υποδοχής από 20.000 Αιγύπτιους, στα πλαίσια της περιοδείας του στην «Αραβική Άνοιξη». Ο Ερντογάν συνοδεύεται στην επίσκεψή του στην Αίγυπτο από 280 επιχειρηματίες και αξιωματούχους και υπέγραψε συμφωνίες για σύσταση Υψηλού Επιπέδου Συμβουλίου Στρατηγικής Συνεργασίας και για συνεργασίες στον οικονομικό τομέα για την ενθάρρυνση των αμοιβαίων επενδύσεων.
Μιλώντας με Τούρκους δημοσιογράφους λίγο πριν την επίσκεψή του στην Αίγυπτο, ο Ερντογάν δήλωσε ότι μεταβαίνει στην Αίγυπτο για να «επουλώσει πληγές», σημειώνοντας όμως ότι το ταξίδι του δεν συμπεριλαμβάνει μετάβαση στην Γάζα, την οποία ωστόσο επιθυμεί να επισκεφθεί το συντομότερο δυνατό.

Παρόλα τα μέτρα ασφαλείας που απαγόρευαν την πρόσβαση στο αεροδρόμιο τουλάχιστον 20.000 Αιγύπτιοι συγκεντρώθηκαν για να υποδεχθούν τον Ερντογάν αποκαλώντας τον «σωτήρα του Ισλάμ» και «αγαπημένο του Αλλάχ», ενώ ο Ερντογάν τους χαιρέτησε στα αραβικά. Αναφέρει επίσης ότι χιλιάδες Αιγύπτιοι συμπλήρωσαν την σχετική αίτηση για να παρευρεθούν στην ομιλία του Ερντογάν στο Πανεπιστήμιο του Καΐρου το απόγευμα, η οποία αναμένεται με ενδιαφέρον, καθώς θα εξαπολύσει πιστεύεται νέα επίθεση κατά του Ισραήλ.
Κατά τη διάρκεια τον επισκέψεων του ο Τούρκος Πρωθυπουργός προωθεί στις χώρες του Αραβικού κόσμου ένα συνδιασμό του Ισλάμ και της Δημοκρατίας που θεωρεί μοντέλο απαραίτητο και ιδανικό έτσι ώστε να προχωρήσει μπροστά ο Αραβικός κόσμος. Την ίδια ώρα αναλυτές κάνουν λόγο για έξυπνες κινήσεις του Τούρκου Π/Θ σε μια προσπάθεια του να αποκτήσει συμμάχους σε μια περίοδο όπου οι σχέσεις της χώρας του με το Ισραήλ είναι σε τεντωμένο σχοινί.
Δηλώσεις: "Εμπόδιο στην ειρήνη το Ισραήλ"
Το εμπόδιο στη ειρήνη είναι η νοοτροπία του Ισραήλ, δήλωσε ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν σε σύνοδο των Υπουργών Εξωτερικών του Αραβικού Συνδέσμου στο Κάιρο, λέγοντας ότι η αναγνώριση ενός παλαιστινιακού κράτους ''δεν είναι επιλογή, αλλά υποχρέωση''.
Ο κ. Ερντογάν κατά την ομιλία του στη σύνοδο του Αραβικού Συνδέσμου στο Κάιρο, καταδίκασε τις ισραηλινές πολιτικές λέγοντας ότι τα ''νόμιμα αιτήματα'' των λαών ''δεν μπορούν να καταστέλλονται με τη βία'' και πρόσθεσε ότι ''η ελευθερία, η δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να συνιστούν ένα σύνθημα ενότητας για το μέλλον των λαών μας''.

Μοναχές «μαϊμού» συνελήφθησαν στα Τρίκαλα

Με συνοπτικές διαδικασίες… αποσχηματίστηκαν οι δύο ρασοφόρες νεαρές που παρίσταναν τις καλόγριες και περιδιάβαιναν τους δρόμους των Τρικάλων για να πωλούν εικόνες και εκκλησιαστικά είδη σε ανυποψίαστους πιστούς, εκμεταλλευόμενες την ευαισθησία τους!

Οι αστυνομικοί της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. που τις είδαν να πλησιάζουν πολίτες δείχνοντας το εμπόρευμά τους, κατάλαβαν από την ηλικία τους ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, αφού η μια ήταν μόλις 15 χρόνων και η άλλη 22. Λίγες ερωτήσεις ήταν αρκετές για να αντιληφθούν ότι οι μοναχές ήταν… «μαϊμού» κι έτσι τις συνέλαβαν και τις οδήγησαν στην Αστυνομική Διεύθυνση Τρικάλων.

Εκεί αποδείχθηκε ότι δεν είχαν σχέση με το… σχήμα κι έτσι κατασχέθηκαν οι 16 ξύλινες εικόνες, τα 31 ξύλινα βραχιόλια με απεικονίσεις αγίων, τα 64 ξύλινα σταυρουδάκια και τα τρία κομποσκοίνια που διέθεταν προς πώληση, καθώς και 39 ευρώ που προέρχονταν από την πώληση παρόμοιων ειδών. Οι δυο νεαρές οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Τρικάλων με την κατηγορία της αντιποίησης στολής.

Ο Μεσσιανικός Ιουδαϊσμός αναγνωρίστηκε στο Ισραήλ

Το παρακάτω άρθρο περί της πρόσφατης αναγνώρισης του Μεσσιανικού Ιουδαϊσμού στο Ισραήλ, είναι του Rabbi Baruch Rubin, ενός «μεσσιανικού» ραββίνου των ΗΠΑ. Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ‘Charisma’.

Σύμφωνα βέβαια, με την Ιουδαϊκή ιστοσελίδα http://jewishisrael.ning.com/, η είδηση δεν είναι νέα, αλλά «ανακυκλωμένη» ήδη από το 2002.

Πριν προχωρήσουμε στο άρθρο να πούμε λίγα πράγματα για τον Μεσσιανικό Ιουδαϊσμό.

Ο Μεσσιανικός Ιουδαϊσμός είναι ένα θρησκευτικό κίνημα που αποτελείται από Εβραίους που έχουν πιστέψει στον Ιησού Χριστό, τον οποίον ονομάζουν «Γιεσούα» (“Yeshua”, Ιησούς στα εβραϊκά).

Ξεκίνησε την δεκαετία του 1960 στις ΗΠΑ και άρχισε να εξαπλώνεται μεταξύ των εκεί Εβραίων με αποτέλεσμα σήμερα να υπάρχει στις ΗΠΑ ένας πληθυσμός Εβραίων - ο συντριπτικά μεγαλύτερος σε όλη τη Γη- που ομολογούν πίστη στον Χριστό.

Σήμερα υπάρχουν πάνω από 500.000 Μεσσιανικοί Ιουδαίοι, («Messianic Jews»), εκ των οποίων 15.000 με 20.000 ζουν στο Ισραήλ.

Το σίγουρο είναι ότι τελευταία υπάρχει μέσα στο Ισραήλ μία θεαματική αύξηση ντόπιων Εβραίων που ασπάζονται τον Μεσσιανικό Ιουδαϊσμό.

Βέβαια η μορφή και η λειτουργία του Μεσσιανικού Ιουδαϊσμού δεν είναι «γνήσια» χριστιανική. Απουσιάζει η αναφορά στην Τριαδικότητα του Θεού, στην Θεότητα του Χριστού, στην ίδρυση και αποστολή της χριστιανικής Εκκλησίας, στο βάπτισμα στο νερό κλπ. Επίσης η σταυρική θυσία του Χριστού δεν πολυακούγεται, ενώ ο Σταυρός ούτε αναφέρεται (μιλάνε απλά για «ξύλο»), ούτε προβάλλεται πουθενά ως σύμβολο.

Αναφέρονται στον Χριστό ως Μεσσία του Ισραήλ και Λυτρωτή. Ποτέ δεν τον αναφέρουν Κύριο και σπάνια Υιό του Θεού. Οι ίδιοι τέλος, δεν δέχονται να τους αποκαλούν «χριστιανούς» και κρατάνε αποστάσεις (τουλάχιστον επίσημα) από τις χριστιανικές εκκλησίες και τους χριστιανούς. Ονομάζουν τις συναθροίσει στους «συναγωγές», τηρούν τις Ιουδαϊκές γιορτές, τιμούν το Σάββατο, υπερασπίζονται τις Ιουδαϊκές παραδόσεις, συνεχώς υπενθυμίζουν την αγάπη τους και την υποστήριξή τους στο έθνος τους και στέκονται στο πλευρό του κράτους του Ισραήλ.

Φυσικά οι Ιουδαίοι - και ιδιαίτερα οι φανατικοί – δεν τους πιστεύουν, τους αντιπαθούν, τους θεωρούν προδότες και δεν τους αναγνωρίζουν ότι είναι γνήσιοι Ιουδαίοι. Τους θεωρούν όργανα των «μισσιονάριων» του δυτικού χριστιανισμού που σκοπό έχουν τον προσηλυτισμό Ιουδαίων και την αλλοίωση της Ιουδαϊκής θρησκείας.

Το καλό της υπόθεσης βέβαια, είναι ότι ύστερα από αιώνες πνευματικής ερήμωσης, βλέπουμε ολοένα και περισσότερους Εβραίους να επικαλούνται το όνομα του Ιησού Χριστού (έστω ως Γιεσούα), ένα όνομα που για πολλά χρόνια μέσα στο Ισραήλ αναφερόταν μόνο υποτιμητικά ή και υβριστικά, (για όσους έχουν διαβάσει ταλμουδικά κείμενα).

Δείτε ένα βίντεο από ισραηλίτικο τηλεοπτικό κανάλι για την εξάπλωση των Μεσσιανικών Ιουδαίων στο Ισραήλ

Ακολουθεί η μετάφραση του άρθρου:

Η Επιτροπή Μεσσιανικής Δράσης (MAC) οδήγησε τον αγώνα κατά δύο προτεινόμενων νόμων που σκόπευαν να κάνουν το Μεσσιανικό Ιουδαϊσμό παράνομο στο Ισραήλ, έτσι και οι δύο προτάσεις απέτυχαν να γίνουν νόμος στη χώρα (Ισραήλ). Τώρα, η MAC (με το όνομα Επιτροπή Δράσης για το Μεσσιανικό Ιουδαϊσμό στα εβραϊκά) έχει επισήμως αναγνωριστεί ως μια ισραηλινή μη κερδοσκοπική οργάνωση.

Αυτά είναι πραγματικά απίστευτα νέα! Τώρα, επειδή οι Μεσσιανιστές Εβραίοι στάθηκαν στη θέση τους, οι Ισραηλινοί θα έρθουν αντιμέτωποι με μια απόφαση. Είναι ο οποιοσδήποτε τύπος Ιουδαϊσμού που εξασκούν (ή δεν εξασκούν) πιο αληθινός από τον δικό μας τύπο Ιουδαϊσμού- τον Μεσσιανικό Ιουδαϊσμό;

Πρόσφατα, παρα πολλά βιβλία εκδόθηκαν περιγράφοντας το Μεσσιανικό Ιουδαϊσμό με ένα μάλλον θετικό φως. Ένα νέο βιβλίο, γραμμένο από ένα ραββίνο που πρόκειται να εκδοθεί, περιγράφει το Μεσσιανικό Ιουδαϊσμό σαν ένα παρακλάδι του Ιουδαϊσμού. Κόντεψα να πέσω από την καρέκλα μου όταν είδα ένα σκίτσο με ένα menorah (επτάφωτη λυχνία) με επτά κλαδιά που περιείχε το δικό μας τύπο Ιουδαϊσμού μαζί με τους Ορθόδοξους, τους Συντηρητικούς, τους Αναμορφωτές και τους Αναδομητές (Ιουδαίους).

Καθώς το κίνημα της Μεσσιανική συναγωγής σέβεται την εβραϊκή του κληρονομιά και υπερασπίζει την εθνική μας πατρίδα, το Ισραήλ, η εβραϊκή κοινότητα αρχίζει να μας κάνει χάρη. Αλλά αυτό δεν είναι κάτι εντελώς καινούργιο.

Όταν ο Ιησούς περπατούσε μέσα στη γη μας, Τον ακολουθούσαν χιλιάδες λαού εβραίων, αναζητώντας να μάθουν περισσότερα για το Θεό. Αναζήτησαν τα σχόλια του στους νόμους του Sabbat (Sabbath), στη μεγαλύτερη εντολή, στους νόμους του kashrut(kosher). Ήταν δημοφιλής, τουλάχιστον στους am ha-aretz (τους κοινούς λαϊκούς).

Ομοίως, καθώς η εβραϊκή κοινότητα μεγάλωσε, το βιβλίο των Πράξεων δηλώνει ότι οι πιστοί είχαν βρει χάρη στον εβραϊκό λαό. Και όχι μόνο αυτό, αλλά όταν ο ραββίνος Σαούλ (δηλ. ο Απόστολος Παύλος) πήγε στα ''μισθοφορικά του ταξίδια'', (οι Ιουδαίοι αποκαλούν, υποτιμιτικά, τους Μεσσιανικούς «μισσιονάριους» δηλαδή «μισθοφόρους» που εργάζονται, με την κρυφή υποστήριξη ευαγγελικών εκκλησιών του εξωτερικού, κυρίως των ΗΠΑ, για την μεταστροφή των Ιουδαίων στον Χριστιανισμό), συχνά τον ρωτούσαν να αγορεύσει στις τοπικές συναγωγές. Θεωρούνταν Εβραίος, εν τούτοις ένας Εβραίος που διέφερε από τα καθιερωμένα.

Πιστεύω ότι ο Μεσσιανικός Ιουδαϊσμός θα γίνει πιο αποτελεσματικός παρουσιάζοντας όλα όσα διακύρηξε ο Ιησούς κάνοντας το κίνημά μας και κάθε σύναξη σε αυτό το κίνημα, αρεστό στον Εβραϊκό λαό. Θα βρούμε χάρη, αλλά απαιτεί πειθαρχία και σκληρή δουλειά.

Ο Θεός έχει σχέδια για τον λαό μας. Κάλεσε τον Ισραήλ να γίνει ''φως των εθνών''. Αλλά αυτή τη στιγμή, ο Ισραήλ, στο μεγαλύτερο μέρος του είναι ακόμα στο σκοτάδι. Μόνο ένα μικρό ποσοστό Ιουδαίων έχουν δει το Φως του Κόσμου.

Αυτοί είναι θαυμαστοί καιροί.- ο Ισραήλ μαλακώνει απέναντι στους Μεσσιανιστές Εβραίους. Μερικοί μας αγκαλιάζουν κιόλας. Τα βιβλία περιγράφουν με ειλικρίνεια του τι είναι ο Μεσσιανικός Ιουδαϊσμός. Όλο και λιγότεροι περιγράφονται ως ''δολοπλόκοι μισθοφόροι'', αποφασισμένοι να καταστρέψουν τον Ιουδαϊκό λαό, όπως είχαμε περιγραφθεί στο παρελθόν.

Οι Μεσσιανιστές Εβραίοι είναι πλέον πιο ικανοί να σταθούν μαζί με την υπόλοιπη Εβραϊκή κοινότητα. Αυτό έχει οδηγήσει σε φυσιολογικές συζητήσεις στις οποίες μπορούμε να συστήσουμε τον ραββίνο μας τον Ιησού, το Μεσσία. Επίσης, υπάρχουν γεγονότα που η μη μεσσιανική εβραϊκή κοινότητα μπορεί να μοιραστεί μαζί μας. Αυτή η δοσοληψία θα χρησιμεύσει στον Κύριο για να εκπληρώσει τον σκοπό του. Θυμηθείτε, είμαστε όλοι κομμάτι του ίδιου menorah. Ετοιμαστείτε! Αισθάνομαι κάτι μεγάλο πρόκειται να συμβεί.

Shalom u'vracha (ειρήνη και ευλογίες)

Rabbi Yitzchak Kaduri: Ο ΜΕΣΣΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ Ο ΝΑΖΩΡΑΙΟΣ

Πολλοί ραββίνοι ξέρουν ότι ο Ιησούς ο Ναζωραίος ήταν ο Μεσσίας αλλά δέν τό λένε στόν κόσμο

Μερικοί πάνε μόνο όταν θά ξεψυχήσει κάποιος καί τού ψυθυρίζουν στό αυτί ότι ο Μεσσίας ήταν ό Χριστός !!

H ΠΟΛΥΚΥΜΑΝΤΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ OΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ

Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας μέσα στον 20ό αιώνα αντιμετώπισε πλήθος προβλημάτων, τα οποία απείλησαν και την υπόστασή της. Το φάσμα των ελληνοαλβανικών σχέσεων περνάει μέσα από την ιστορία της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Αλβανία.
Το 1926 το Οικουμενικό Πατριαρχείο έστειλε στην Αλβανία ως Έξαρχο τον Μητροπολίτη Τραπεζούντος Χρύσανθο, με σκοπό να ερευνήσει την καχυποψία των Αλβανών, οι οποίοι τρέφονταν εναντίον της Ελλάδος. Την καχυποψία αυτή την ενίσχυαν ακραία εθνικιστικά στοιχεία, τα οποία διέβλεπαν ότι η εξάρτηση της Εκκλησίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, μπορούσε να αποβεί εις βάρος του νέου κράτους.
Το κλίμα το επέτεινε το γεγονός ότι εντός των ορίων του νεοσύστατου κράτους είχε υπαχθεί και η Βόρειος Ήπειρος. Γνώριζαν ότι η Ελλάδα δεν επρόκειτο να παραιτηθεί των δικαιωμάτων της επί της Βορείου Ηπείρου.
Αποτέλεσμα αυτών υπήρξε η διακοπή των σχέσεων της Αλβανίας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Σ’ αυτή την εξέλιξη πρωτεύοντα ρόλο έπαιξε η άφιξη στην Κορυτσά του Φαν Νόλι. Ο Φαν Νόλι ήρθε από την Αμερική, αυτοχειροτονήθηκε και τέθηκε επικεφαλής των Αλβανών εθνικιστικών. Η προσπάθειά του να εισαγάγει την αλβανική γλώσσα στη θεία λατρεία απέτυχε, γιατί ο αλβανικός λαός είχε συνηθίσει στην εκκλησία την ελληνική γλώσσα.
Το 1922 ανακηρύχτηκε αντικανονικά Αυτοκέφαλη η Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας με απόφαση του Εκκλησιαστικού Συνεδρίου που συνεκλήθη στο Μπεράτι. Στο Εκκλησιαστικό αυτό Συνέδριο συμμετείχαν αντιπρόσωποι διορισμένοι από την αλβανική κυβέρνηση. Είχε απαγορευτεί η συμμετοχή στο Συνέδριο αντιπροσώπων από τις ελληνόφωνες περιοχές.
Αρχηγός της Αυτοκεφάλου Αλβανικής Εκκλησίας ανακηρύχτηκε ο έγγαμος ιερέας Ατ. Βασίλης, ο οποίος πλαισιώθηκε από 8/μελές Συμβούλιο. Ο λαός αντέδρασε για το εκκλησιαστικό αυτό πραξικόπημα. Οι αντιδράσεις αντιμετωπίστηκαν από την κυβέρνηση με βίαια μέσα.
Όπως γράψαμε το 1926 ορίστηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Έξαρχος ο Μητροπολίτης Τραπεζούντος Χρύσανθος. Η συμβολή του Μητροπολίτη Τραπεζούντος, μετά την άφιξή του στην Αλβανία, υπήρξε πολύτιμη. Χάρη στις διαπραγματευτικές του ικανότητες ανασυγκροτήθηκε κανονικά η Εκκλησία και εξασφαλίστηκαν τα δικαιώματα του Πατριαρχείου.
Πριν από τον Χρύσανθο το Πατριαρχείο είχε αποστείλει τους αλβανικής καταγωγής επισκόπους Μιλητουπόλεως Ιερόθεο και Συνάδων Χριστόφορο με αναγνωριστική αποστολή. Οι επίσκοποι αυτοί προσχώρησαν στην αλβανορθόδοξη κίνηση και αποδέχτηκαν να γίνουν Μητροπολίτες, ο μεν πρώτος Κορυτσάς, ο δε δεύτερος Βερατίου (Βελεγράδων).
Η συμφωνία που επιτεύχθηκε από τον Χρύσανθο περιελάμβανε τα εξής: α) Η Ορθόδοξη Αλβανική Εκκλησία περιλαμβάνει τις Μητροπόλεις: Τιράνων, Κορυτσάς, Αργυροκάστρου, Βερατίου και Δυρραχίου, β) Ο Μητροπολίτης Τιράνων θα είναι και ο Αρχιεπίσκοπος, γ) Για τη γλώσσα της λατρείας θα εξακολουθήσει το ισχύον καθεστώς.
Ο Γολγοθάς της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αλβανίας συνεχίστηκε για χρόνια πολλά. Η συμφωνία που είχε επιτευχθεί άρχισε να βάλλεται από εθνικιστικούς αλβανικούς κύκλους. Το Πατριαρχείο συνέταξε σχετικό πρωτόκολλο, το οποίο προέβλεπε ο πρώτος Αρχιεπίσκοπος να μην εκλεγεί από τους υποψηφίους που θα πρότεινε η αλβανική κυβέρνηση. Το αλβανικό υπουργικό Συμβούλιο κατεψήφισε το Πρωτόκολλο.
Η κατάσταση επιβαρύνονταν και εξαιτίας των εκκλησιαστικών αρχών της Σερβίας και κυρίως της Ρουμανίας, που επιθυμούσαν να εγκαταστήσουν δικούς τους επισκόπους. Οι Σέρβοι επέβαλαν δικούς τους επισκόπους σε όλες τις Μητροπόλεις, τις οποίες ενέκρινε και το αλβανικό κράτος. Όλους αυτούς καθώς και τον Άι-Βασίλη, καθήρε το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Το 1929 επετεύχθη νέα συμφωνία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Σύμφωνα με τη νέα συμφωνία τοποθετήθηκε Μητροπολίτης Κορυτσάς ο Αγιορείτης Ευλόγιος Κουρίλας και Αργυροκάστρου ο Παντελεήμων Κοτόκος.
Η νέα εκκλησιαστική κατάσταση δεν πρόλαβε να παγιωθεί, γιατί κηρύχτηκε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Η εκκλησία σχεδόν αποδεκατίστηκε. Οι Μητροπολίτες Κορυτσάς και Αργυροκάστρου εκπατρίστηκαν. Η πολιτική αλλαγή που επήλθε στην Αλβανία μετά το τέλος του πολέμου και η εγκαθίδρυση του μαρξιστικού καθεστώτος του Εμβέρ Χότζα κατάφερε καίριο πλήγμα κατά της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας.
Η αλβανική κυβέρνηση επεχείρησε να υπαγάγει την εκκλησία υπό την δικαιοδοσία της Μόσχας. Ο μέχρι τότε Αρχιεπίσκοπος Τιράνων Χριστόφορος, φυλακίστηκε και πέθανε στη φυλακή. Το 1949 το καθεστώς αναγόρευεσε Αρχιεπίσκοπο Τιράνων τον μέχρι τότε Επίσκοπο Κορυτσάς Παΐσιο Βοντίτσα. Αυτός χειροτόνησε Μητροπολίτη Κορυτσάς τον Έλληνα Φώτιο Ντούνη, Αργυροκάστρου τον Δαμιανό Κοκονέση, Βελεγράδων τον Δανιήλ Τσούλη. Η νέα αντικανονική Ιεραρχία διοικούσε την Εκκλησία από το 1951, ενώ είχε διακόψει κάθε επαφή με τις άλλες ορθόδοξες εκκλησίες.
Με διάταγμα του 1949 κρατικοποιήθηκε όλη η περιουσία της Εκκλησίας. Το 1966 πέθανε ο Παΐσιος και νέος Αρχιεπίσκοπος αναγορεύτηκε ο από Αργυροκάστρου Δαμιανός.
Το 1967 κατά το Ε΄ Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος διακηρύχτηκε ότι η Αλβανία είναι «το πρώτο αθεϊστικό κράτος στον κόσμο». Το νέο Σύνταγμα του 1976 απαγόρευσε κάθε εκδήλωση λατρείας και ακολούθησε κατάσχεση των εκκλησιαστικών περιουσιών, αποσχηματισμός των ιερέων, φυλακίσεις και διωγμοί, μετατροπή των ναών σε κέντρα πολιτιστικά ή σε αποθήκες και κορυφώθηκε η αντιθρησκευτική προπαγάνδα.
Ο Αρχιεπίσκοπος Δαμιανός, επειδή αρνήθηκε να εγκρίνει την καταστροφή που γινόταν εις βάρος της Εκκλησίας, συνελήφθη και φυλακίστηκε το 1967. Πέθανε στη φυλακή το 1973 σε ηλικία 80 ετών. Όμως, η πίστη, παρόλους τους διωγμούς, τις φυλακίσεις, τις εκτοπίσεις, τους θανάτους, δεν έσβησε. Την περίοδο αυτή παρουσιάστηκε πάλι το φαινόμενο των κρυπτοχριστιανών. Πολλοί ιερείς που είχαν αποσχηματιστεί τελούσαν τη θεία λειτουργία στα σπίτια τους με κίνδυνο της ζωής τους. Ιερά σκεύη, εικόνες, εκκλησιαστικά βιβλία τα είχαν κρύψει σε μυστικά μέρη, για να μην τα παραδώσουν στις κρατικές αρχές, οι οποίες είχαν κατασχέσει τα πάντα από ναούς και μονές.
Στα τέλη του 1989 και αρχές του 1990 το κομμουνιστικό καθεστώς της Αλβανίας κατέρρευσε. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο βρέθηκε μπροστά σε μια διαλυμένη Εκκλησία και φρόντισε για την ανασύνταξή της. Τον Ιανουάριο του 1991 όρισε τον Επίσκοπο Ανδρούσης Αναστάσιο Γιαννουλάτο Πατριαρχικό Έξαρχο, με σκοπό να φροντίσει για την ανασυγκρότηση της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αλβανίας και τον επανεαυγγελισμό των ορθοδόξων.
Στις 24 Ιουνίου 1992 η Πατριαρχική Σύνοδος εξέλεξε Αρχιεπίσκοπο Τιράνων και Πάσης Αλβανίας τον Αναστάσιο και συγχρόνως επλήρωσε τις τρεις Μητροπολιτικές έδρες με την εκλογή των Αρχιμανδριτών Χριστοδούλου Μουστάκα ως Μητροπολίτη Κορυτσάς, Αλέξανδρο Καλπακίδη Αργυροκάστρου και Ιγνατίου Τριάντη Βερατίου.
Ο Πρόεδρος της Αλβανίας Σάλι Μπερίσα δήλωσε στην Πατριαρχική αντιπροσωπεία που τον επισκέφτηκε (4-7-1992) ότι αποδέχεται ως Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας τον Έλληνα Αναστάσιο, όχι όμως και τους άλλους τρεις.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος ενθρονίστηκε στις 2 Αυγούστου 1992 και επιδόθηκε με ζήλο και αυταπάρνηση στην εκ θεμελίων ανασυγκρότηση της Εκκλησίας. Ίδρυσε Ιερατική Σχολή, από την οποία αποφοιτούν ιερείς και διάκονοι, συγκάλεσε δύο κληρικο-λαϊκές Συνελεύσεις, οι οποίες ενέκριναν το πλαίσιο της διοίκησης της Εκκλησίας. Με οικονομική βοήθεια από την Ελλάδα ανήγειρε νέους ναούς και επισκεύασε ερειπωμένους. Οργάνωσε εκκλησιαστικό τυπογραφείο σε κτίριο που αγόρασε και στεγάζεται η Αρχιεπισκοπή. Μεταφράστηκαν στην αλβανική λειτουργικά βιβλία και αναπτύχθηκε πλούσια κοινωνική δραστηριότητα.
Όλα αυτά επιτεύχθηκαν από το μηδέν με λίγα αφοσιωμένα στελέχη από την Ελλάδα, με κόπο πολύ και με πολλές αντιδράσεις εκ μέρους εθνικιστικών αλβανικών κύκλων, οι οποίοι δηλητηριάζουν τις σχέσεις της Εκκλησίας με την Πολιτεία.
Το 1996 το Πατριαρχείο χειροτόνησε τους τρεις Επισκόπους που είχαν εκλεγεί να πληρώσουν ισάριθμες κενές Μητροπολιτικές θέσεις στην Αλβανία. Οι Επίσκοποι αυτοί παραμένουν στην Ελλάδα, αφού δεν έγιναν δεκτοί. Τότε είχε κατηγορηθεί ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος ότι εμποδίζει την εγκατάσταση των εκλεγέντων Μητροπολιτών, με το αιτιολογικό ότι η εκλογή τους έγινε χωρίς τη συγκατάθεσή του. Ο Αναστάσιος αντέκρουσε τους ισχυρισμούς αυτούς, υποστηρίζοντας ότι ακόμη και η δική του θέση είναι ανασφαλής.
Είναι γνωστό πως αν ψηφιζόταν το σχέδιο Συντάγματος της χώρας, που είχε εκπονήσει και έθεσε σε ψηφοφορία η τότε αλβανική κυβέρνηση, το οποίο προέβλεπε ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας να είναι Αλβανός το γένος, ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος θα είχε απομακρυνθεί.
Σήμερα υπάρχει έντονη αναγεννητική προσπάθεια στην Αλβανία, η οποία εν πολλοίς οφείλεται στον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο, ο οποίος διατηρεί λεπτές ισορροπίες. Έχει αγκαλιάσει όλους τους ορθόδοξους, Έλληνες, Βλαχόφωνους, Σλάβους και Αλβανούς, χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς.

O Άγιος Ραφαήλ στην Αλεξανδρούπολη (27-02-2008)

Ένα μεγάλο δώρο του Θεού δέχθηκαν ιδιαιτέρως οι πιστοί της Ιεράς Μητροπόλεως Αλεξανδρουπόλεως, αλλά και όλοι οι Θρακιώτες χριστιανοί. Την Τιμία Κάρα του Αγίου Οσιομάρτυρος Ραφαήλ από την Μυτιλήνη. Από την στιγμή της αφίξεώς της μέχρι και την αναχώρησή της, από όλα όσα είδαμε, από όσα ζήσαμε, από όσα ακούσαμε, μας έκαναν να κατανοήσουμε πως το πραγματικό θαύμα που ζούμε στις μέρες μας είναι η δυνατή πίστη των ανθρώπων στον Θεό. Μιά πίστη που όταν δίνεται η ευκαιρία να εκφραστεί, τότε πλημμυρίζει τους ναούς και δίνει απαντήσεις σε πολλούς σύγχρονους προβληματισμούς που αφορούν την Εκκλησία και τους ανθρώπους που εσκεμμένα κινούνται και εκφράζονται εναντίον Της.
Ο Άγιος Ραφαήλ ήλθε στην Αλεξανδρούπολη για να ευχαριστήσει τους πιστούς της, που τον τιμούν ιδιαίτερα που τον σέβονται βαθιά και που τον πιστεύουν ακράδαντα.
Ο Άγιος Ραφαήλ ήλθε στον Έβρο και σωματικά με την αιμόφυρτη και πολυώδυνη, Ιερά και μαρτυρική του Κεφαλή, για να μας βοηθήσει στην πίστη, για να αναπτερώσει τις ελπίδες μας, για να μοιραστεί και να παρηγορήσει τις θλίψεις μας, για να μας ανακουφίσει από τον πόνο μας, για να θεραπεύσει τις ασθένειες των ψυχών και των σωμάτων, για να μας ενθαρρύνει, να μας στηρίξει, να μας καθοδηγήσει, να μας ενδυναμώσει, για να μας φωτίσει και κυρίως για να μας κατευθύνει δια της αγάπης προς τους συνανθρώπους μας, στην αγκαλιά του Θεού.
Για όλους αυτούς τους λόγους δοξάζουμε τον Θεό, ευγνωμονούμε τον Άγιο Ραφαήλ, ευχαριστούμε τον Σεβασμιώτατο ποιμενάρχη μας κ. Άνθιμο αλλά και όλους τους πιστούς οι οποίοι υποδέχθηκαν και προσκύνησαν τον Άγιο με υπομονή και ευλάβεια, τοποθετώντας πάνω στην Τιμία Κάρα την πίστη, την αγάπη και την ελπίδα τους.
Η αγία κεφαλή ήλθε στην Αλεξανδρούπολη την Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου και φιλοξενήθηκε έως και την Δευτέρα 3 Μαρτίου στον μεγαλοπρεπή Ιερό Ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Από νωρίς το πρωί έως και τα μεσάνυχτα, όλο αυτό το χρονικό διάστημα πλήθος κόσμου προσκύνησε και τίμησε τον μεγάλο άγιο, Μάρτυρα και Ιατρό. Κληρικοί της Ιεράς Μητροπόλεως τελούσαν λειτουργίες και ακολουθίες καθημερινά, ενώ ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας ως φύλακας του αγίου φρουρούσε την Τιμία Κάρα κάθε βράδυ στο παρεκκλήσιο του Επισκοπείου, προσευχόμενος υπέρ της σωτηρίας των ψυχών όλων μας.
Την Τρίτη 4 Μαρτίου το πρωί η Τιμία Κάρα του Αγίου Ραφαήλ επισκέφθηκε για να ευλογήσει το προσωπικό της Αστυνομικής Διευθύνσεως Αλεξανδρουπόλεως μετά από παράκληση του Ταξιάρχου Διευθυντού της και στη συνέχεια το Ιωακείμειο Γηροκομείο, το Νοσοκομείο, το Ίδρυμα χρονίως πασχόντων «Ο Άγιος Κυπριανός».
Οι επισκέψεις του Αγίου στο Νοσοκομείο και στα Ιδρύματα είχαν κάτι το ξεχωριστό.
Ο Άγιος βρισκόταν στο σπίτι του, ανάμεσα στους οικείους του, στην οικογένειά του, στους φίλους του, στους ομοιοπαθείς του. Και αυτό επειδή ήταν χώροι ασθενειών και πόνου, δοκιμασιών και θλίψεων, εμπειριών και αγάπης.
Ο Άγιος Ραφαήλ που γνώρισε στο ίδιο του το σώμα και τον πόνο, τις δοκιμασίες, τις θλίψεις ήρθε να δώσει το παυσίπονο φάρμακο σε όλους όσους υποφέρουν ή από ασθένειες ή από την εμπειρία των χρόνων της ζωής, και το φάρμακο αυτό είναι η αγάπη και η πίστη προς τον Θεό.
Ο Άγιος Ραφαήλ ήλθε για να πει πως ο Χριστός είναι η μόνη ελπίδα και πως δια των δοκιμασιών και των θλίψεων, των ασθενειών και του πόνου ο άνθρωπος οδηγείται στην αγκαλιά του Θεού που είναι και ο σκοπός της ζωής του καθενός μας.
Το μεσημέρι της ίδιας μέρας ο Άγιος μεταφέρθηκε στο Μοναστήρι της Παναγίας του Έβρου όπου τον υποδέχθηκαν οι μοναχές με βυζαντινή μεγαλοπρέπεια, ραίνοντας την Τιμία Κάρα του με τα δάκρυα των προσευχών τους. Το βράδυ τελέστηκε ιερά αγρυπνία εώς το ξημέρωμα της Τετάρτης και το μεσημέρι η Τιμία Κάρα οδικώς ταξίδεψε για το λιμάνι της Καβάλας όπου την παρέλαβε ο Μητροπολίτης Μυτιλήνης για να την συνοδεύσει στην Μυτιλήνη και στο Μοναστήρι των Καρυών.
Όλοι μας ζήσαμε ένα αληθινό και πανέμορφο πανηγύρι, έναν πνευματικό ξεσηκωμό, μία ζεστή ακτίνα στις παγωμένες καρδιές μας, ένα πολύχρωμο λουλούδι στο ιερό τοπίο της ψυχής μας, ένα απαλό πατρικό χάδι στην απάνθρωπη κοινωνία που ζούμε.
Ήταν αληθινά μιά πρωτόγνωρη εμπειρία που απέδειξε πως στον τόπο μας ο Θεός λατρεύεται με πίστη και οι άγιοί Του τιμώνται με ευλάβεια.

✥ Αρχιμ. Ειρηναίος Λαφτσής
πηγή: http://www.imalex.gr/A0BA0283.el.aspx

Αποφθεγματικοί διδαχτικοί λόγοι του Αγίου Ραφαήλ

Οι δωρητές στις εκκλησίες έχουν την ευλογίαν του Θεού ».

« Ο δωρήζων εις τον οίκον του Θεού γίνεται θεοδώρητος».

« Η εργασία είναι μεγάλη προφύλαξη κατά των πειρασμών ».

« Η πλεονεξία είναι φοβεροόν αμάρτημα ».

« Η εγκράτεια της γλώσσας φέρνει πάντα ειρήνη ».

« Μεγάλο κακό στον άνθρωπο που ζή με σκέψη μολυσμένη ».

« Η καλοσύνη της ψυχής αξίζει περισσότερον από την ομορφιά του σώματος».

« Προσέχετε την κατάκρισιν δια των συνάνθρωπόν σας ».

« Προστάτευε ω άνθρωπε τον εαυτόν σου από την αμαρτία για να κερδίσης τον Παράδεισον ».

« Χριστιανέ όλα τα πρωινά είναι δικά σου, το πρωινό της Κυριακής ανήκει εις τον Θεόν. Μη το λησμονάς ».

« Χωρίς Θεία Κοινωνία δεν υπάρχει , δεν υπάρχει ζωή αιώνια δια τον άνθρωπον».

« Το Πνεύμα το ’γιον είναι ένας αέρας αγάπης. Είναι το φως που καιει. Είναι ένα δροσερό χαρμόσυνο φύσιμα ».

« Η κοσμική δόξα δεν οδηγεί στους Ουρανούς τα τέκνα του Θεού ».

« Η ταπείνωσις είναι ευλογία, που προστατεύει την ψυχή από την αμαρτία ».

« Η προστασία του Θεού είναι η πραγματική σιγουριά στον άνθρωπο».

« Η υπακοή στους λόγους του Ευαγγελίου θα δώσουν στην ψυχής αιώνιον ».

« Εάν δεν υποφέρει ο άνθρωπος στην ζωή της γης δεν είναι εύκολον να εισέλθη την πύλη του Παραδείσου ».

« Ότι συμβαίνη στον άνθρωπο στην ζωή του , είναι λόγω της ατάκτου ζωής του ».
« Όταν ο άνθρωπος προσεύχεται ο πονηρός καταποντίζεται ».

« Η μελέτη του Θείου λόγου , ωριμάζει την σκέψιν του ανθρώπου ».
« Η νηστεία να συνοδεύεται και με ενάρετη ζωή ».

« Η πνευματική μόρφωσις είναι ανώτερα πάντων ».

« Μη βλάπτετε τον συνάνθρωπόν σας ούτε με λόγον ούτε με έργον ».

« Η απελπισία είναι έργον του πονηρού ».

« Δίχως θλίψις δεν μπορεί ο Χριστιανισμός να εισέλθη εις τη Βασιλεία των Ουρανών ».

« Το χρήμα δεν φέρνει ανάπαυσιν ψυχής αλλά την καταποντίζει εις το σκότος ».

« Η μετάνοια ανασταίνει τον άνθρωπο ».

« Όταν ο Θεός ευλογεί είναι όλα τερπνά , ωφέλημα και καλοδιάβατα».

« Τα φάρμακα της ψυχής , είναι τα Θεία λόγια του Ευαγγελίου ».

Παρακλητικός Κανόνας στους Νεοφανείς Aγίους Μάρτυρες Ραφαήλ, Νικόλαο και Ειρήνη

Ευλογήσαντος του Ιερέως, το Κύριε εισάκουσον, μεθ’ ό το Θεός Κύριος και το εξής:

Ήχος δ’. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Τη των μαρτύρων θαυμαστή προστασία, των εν Θερμή ημίν αρτίως φανέντων, από ψυχής προσπέσωμεν κραυγάζοντες. Ραφαήλ μακάριε, και Νικόλαε θείε, και Ειρήνη πάνσεμνε, πάσης ρύσασθε βλάβης και αναγκών και πάσης απειλής, τους τη πρεσβεία υμών καταφεύγοντας.

Δ ό ξ α Πατρί…,
Εν Λέσβω αθλήσαντες, υπέρ Χριστού του Θεού, αυτην ηγιάσατε τη των λειψάνων υμών, ευρέσει μακάριοι. όθεν υμάς τιμώμεν, Ραφαήλ θεοφόρε, άμα συν Νικολάω και παρθένω Ειρήνη, ως θείους ημών προστάτας, και πρέσβεις προς Κύριον.

και Ν ύ ν και αεί….
Ου σιωπήσωμεν ποτέ, Θεοτόκε, τας δυναστείας σου λαλείν οι ανάξιοι. ει μη γαρ συ προϊστασο πρεσβεύουσα, τις ημάς ερρύσατο, εκ τοσούτων κινδύνων; τις δε διεφύλαξεν έως νυν ελευθέρους; ουκ αποστώμεν, Δέσποινα εκ σου, σους γαρ δούλους σώζεις αεί, εκ παντοίων δεινών.

Ο Ν’ ψαλμός και ο κανών ου η ακροστιχίς
‘’Σκέπη ημών εστέ Αθλοφόροι Γερασίμου’’.

Ω δ ή α’. Ήχος πλ. δ’. Υγράν διοδεύσας.

Άγιοι του Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.
Συνόντες Μαρτύρων θείοις χοροίς, Ραφαήλ παμμάκαρ, και Νικόλαε ιερέ, άμα συν Ειρήνη δυσωπείτε, πολυειδών ημάς ρύεσθαι θλίψεων.

Κευθμώνων ως ώφθη από της γης, το θείον σου σκήνος, αγιάζει τους ευσεβείς. αλλ’ ω Ραφαήλ θαυματοφόρε, αγιασμόν ημίν δίδου και λύτρωσιν.

Δ ό ξ α Πατρί…,
Εφάνησαν άνθη ως νοητά, υμών τα οστέα, ων η χάρις η μυστική, Νικόλαε άμα και Ειρήνη, την δυσωδίαν διώκει των θλίψεων.

και Ν ύ ν. Θεοτοκίον.
Πηγή ευσπλαγχνίας της θεϊκής, βλύσον μοι Παρθένε, σωτηρίας τον γλυκασμόν. και λύσον πικρίαν της ψυχής μου, ήν των παθών μου το πλήθος ενέσταξε.

Ω δ ή γ’. Ουρανίας αψίδος.

Η πλουσία σου χάρις, παρά Θεού Άγιε, πάσι θαυμαστώς ενεργούσα, νέμει τα κρείττονα. διό τοις σπεύδουσιν, ω Ραφαήλ τη ση σκέπη, δίδου τα ιάματα, ψυχής και σώματος.

Ηθληκότες νομίμως, υπέρ Χριστού Μάρτυρες, πάσης ανομίας και βλάβης, του πολεμήτορος, ημάς λυτρώσασθε, συν Νικολάω Ειρήνη, ταις προς τον Οικτίρμονα υμών δεήσεσι.

Δ ό ξ α.
Μυστηρίων ενθέων, ως αληθώς έκβασις, γέγονεν υμών εν τω κόσμω, η αποκάλυψις, ω Ραφαήλ ιερέ, συν Νικολάω Ειρήνη. όθεν ημίν νείματε, φόβον τον ένθεον.

και Ν ύ ν. Θεοτοκίον.
Ως περίδοξος θρόνος, και φωταυγές σκήνωμα, του παμβασιλέως της δόξης, και Παντοκράτορος, κόρη πανάμωμε, σκεύος φωτός αγνού βίου, την ψυχήν μου ποίησον, ως αν σωθήσωμαι.

Διάσωσον, ω Ραφαήλ και Νικόλαε και Ειρήνη, τους εν πίστει υμίν προστρέχοντας Άγιοι, από παντοίων κινδύνων και νοσημάτων.

Επίβλεψον εν ευμενεία….

Αίτησις και το Κ ά θ ι σ μ α Ήχος β’.

Πρεσβεία θερμή.
Προστάται ημών, αρτίως ανεδείχθητε, και πάσι πιστοίς, φαινόμενοι παρέχετε, παραδόξως όψεσι, τα αιτήματα Άγιοι πάντοτε. δια τούτο υμνούμεν υμάς, σοφέ Ραφαήλ τε και Νικόλαε.

Ω δ ή δ’. Εισακήκοα Κύριε.
Νοσημάτων απάλλαξον, Πάτερ Ραφαήλ, και πάσης κακώσεως, αοράτω επισκέψει σου, τους το σον φωνούντας μέγα όνομα.

Εκλυτρούμενοι φάνητε, της του αοράτου εχθρού επιθέσεως, ω Ειρήνη και Νικόλαε, τους ειλικρινώς υμίν προστρέχοντας.

Δ ό ξ α
Σωτηρίαν αιτήσασθε, την κατά ψυχήν και σώμα τοις σπεύδουσι, Ραφαήλ τε και Νικόλαε, και Ειρήνη πάσιν υμίν Άγιοι.

και Ν ύ ν. Θεοτοκίον.
Της ψυχής μου τα τραύματα, ίασαι Παρθένε τη ση χρηστότητι, και υγείαν την κατ’ άμφω μοι, και πταισμάτων αίτει την συγχώρησιν.

Ω δ ή ε’. Φώτισον ημάς.
Ειδον σε πολλοί, και χαράς πολλής επλήσθησαν. χαροποίησον ουν Πάτερ και ημών, την ζωήν λελυπημένην πικραίς θλίψεσι.

Άκουσον ημών, της φωνής θείε Νικόλαε, και παράσχου ω Ειρήνη θαυμαστή, τη ζωή ημών ειρήνην αστασίαστον.

Δ ό ξ α
Θείοι Αθληταί, Ραφαήλ τε και Νικόλαε, και Ειρήνη των Λεσβίων η χαρά, λυπηρών ημάς, λυτρούσθε περιστάσεων.

και Ν ύ ν. Θεοτοκίον.
Λύτρωσαι ημάς, Θεοτόκε. Αειπάρθενε, μανιώδους του εχθρού επιφοράς, καθ’ ημών αεί ως λέοντος σφαδάζοντος.

Ω δ ή στ’. Την δέησιν εκχεώ.
Οράσεσι, και πολλαίς θεωρίαις, τοις πιστοίς εμφανιζόμενος μάκαρ, των κεκρυμμένων την γνώσιν εκφαίνεις, αλλά και νυν μυστικώς επιφάνηθι, Οσιομάρτυς Ραφαήλ, και παράσχου ημίν τα αιτήματα.

Φανέντες, ως εξ αδύτων τω κόσμω, υπό γην χρόνοις πολλοίς κεκρυμμένοι, της του Θεού ευσπλαγχνίας τον πλούτον, πρεσβευτικώς τοις ανθρώποις παρέχετε, Νικόλαε μάρτυς στερρέ, και Ειρήνη σεμνή καλλιπάρθενε.

Δ ό ξ α
Οι νέοι, της Εκκλησίας φωστήρες, οι αθλήσει αριστεύσαντες πάλαι, ο Ραφαήλ ο σοφός θεηγόρος, και συν Ειρήνη ο θείος Νικόλαος, επιστασίαις ταις υμών, των εν βίω δεινών ημάς ρύσασθε.

και Ν ύ ν. Θεοτοκίον.
Ρυσθήναι με, των παθών της κακίας, και απάσης του εχθρού κακουργίας, τη ση ευδόκησον Κόρη πρεσβεία, προς τον Υιόν και Θεόν σου και Κύριον, και δίδου μοι ως αγαθή, μετανοίας σωτήριον δάκρυον.

Διάσωσον, ω Ραφαήλ και Νικόλαε και Ειρήνη, τους εν πίστει υμίν προστρέχοντας Άγιοι, από απντοίων κινδύνων και νοσημάτων.

Άχραντε, η δια λόγου…

Αίτησις και το Κ ο ν τ ά κ ι ο ν.
Ήχος β’. Τοις των αιμάτων σου ρείθροις.
Ως αντιλήπτορες πάντων θερμότατοι, ω Ραφαήλ και θεόφρον Νικόλαε, αεί βοηθείτε τοις πάσχουσι, και των παθών τας οδύνας κουφίζετε, υμών ταχιναίς αντιλήψεσι.

Π ρ ο κ ε ί μ ε ν ο ν.
Θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις Αυτού.

Στίχ. Τοις Αγίοις τοις εν τη γη…

Ευαγγέλιον κατά Λουκάν.
Είπεν ο Κύριος τοις εαυτού Μαθηταίς. προσέχετε από των ανθρώπων. επιβαλούσι γαρ εφ’ υμάς τας χείρας αυτών και διώξουσι, παραδιδόντες εις συναγωγάς και φυλακάς, αγομένους επί βασιλείς και ηγεμόνας ένεκεν του ονόματός μου. αποβήσεται δε υμίν εις μαρτύριον. Θέσθε ούν εις τας καρδίας υμών μη προμελετάν απολογηθήναι. εγώ γαρ δώσω ημίν στόμα και σοφίαν, η ου δυνήσονται αντειπείν ουδέ αντιστήναι πάντες οι αντικείμενοι υμίν. Παραδοθήσεσθε δε και υπό γονέων και συγγενών και φίλων και φίλων και αδελφών, και θανατώσουσι εξ υμών, και έσεσθε μισούμενοι υπό πάντων δια το όνομά μου. και θριξ εκ της κεφαλής υμών ου μη απόληται. εν τη υπομονή κτήσασθε τας ψυχάς υμών.

Δ ό ξ α. Ταις των Αθλοφόρων…

Κ α ι ν ύ ν. Ταις της Θεοτόκου…

Π ρ ο σ ό μ ο ι ο ν.
Ήχος πλ. β’. Όλην αποθέμενοι.

Στίχ. Ελέησόν με ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου...

Άστρα ως νεόφωτα, τη του Χριστού Εκκλησία, εκ της Λέσβου λάμψαντες, πάντας καταυγάζετε εν τοις θαύμασι, Ραφαήλ μέγιστε, συν τω Νικολάω, και Ειρήνη καλλιπάρθενε, και διαλύετε, την των παθημάτων σκοτόμαιναν, πιστοίς επιφαινόμενοι, πλήρεις συμπαθείας και χάριτος. όθεν εκβοώμεν. εν πάση τη ζωή ημών σοφοί, μη διαλίπητε σκέποντες, πάσης περιστάσεως.

Σώσον ο Θεός τον λαόν σου…

Ω δ ή ζ’. Οι εκ της Ιουδαίας.
Οι την σην κατιδόντες, Ραφαήλ θεοφόρε θέαν ουράνιον, εδέξαντο εκ ταύτης, φως θείας ευφροσύνης. δος καμοί ουν μακάριε, της βοηθείας της σης, τας σωτηρίους δόσεις.

Ιατρεύειν τα πάθη, των ψυχών και σωμάτων ημών μη παύσησθε, Νικόλαε τρισμάκαρ, και πάνσεμνε Ειρήνη, και διδόναι εκάστοτε, απαλλαγήν των δεινών, και αναγκών την λύσιν.

Δ ό ξ α
Γνωρισθέντες τω κόσμω, ως γνωστοί τω Κυρίω πάλαι τυγχάνοντες, λαμπρώς θαυματουργείτε, προφθάνοντες ταχέως, Ραφαήλ και Νικόλαε, τους προσιόντας θερμώς, υμών τη προστασία.

και Ν ύ ν. Θεοτοκίον.
Εξ αχράντου γαστρός σου, προελθών ο των όλων Θεός και Κύριος, μορφή τη ανθρωπίνη, προστάτιν σε δεικνύει, παντός κόσμου Πανάμωμε. όθεν εκ πάσης ημάς, απάλλαξον ανάγκης.

Ω δ ή η’. Τον Βασιλέα.
Ρώσιν παράσχου, και την κατ’άμφω υγείαν, τοις προστρέχουσι τοις θείοις σου λειψάνοις, Ραφαήλ παμμάκαρ, και σε υμνολογούσι.

Άλυπον βίον, εν αληθεί ευπραγία, καταξίωσον ημάς πιστώς ανύειν, ταις σαις ικεσίαις, Νικόλαε θεόφρον.

Δ ό ξ α
Σθένος μοι δίδου, εν ταις του βίου ανάγκαις, και παράκλησιν εν πάσαις αθυμίαις, ω τριάς αγία, νεοφανών Μαρτύρων.

και Ν ύ ν. Θεοτοκίον.
Ίασαι Κόρη, την θλιβομένην ψυχήν μου, και θεράπευσον του σώματος το άλγος, τη συμπαθεστάτη, προνοία σου Παρθένε.

Ω δ ή θ’. Κυρίως Θεοτόκον.
Μεγάλων χαρισμάτων, κατηξιωμένος, παρά Χριστού Ραφαήλ ιερώτατε, μέγας προστάτης εδείχθης ημών και στήριγμα.

Οι Μάρτυρες Κυρίου, οι δεδοξασμένοι, συν Νικολάοω Ειρήνη θεόνυμφε, της των παθών αδοξίας υμας λυτρώσασθε.

Δ ό ξ α
Υψόθεν αοράτως, σκέπετε απαύστως, ω Ραφαήλ ιερέ και Νικόλαε, συν Ειρήνη τους πίστει υμάς γεραίροντας.

και Ν ύ ν. Θεοτοκίον.
Υμνούμεν σου την χάριν, Κεχαριτωμένη. ότι ημάς διασώζεις εκάστοτε, και ασφαλώς κατευθύνεις προς θείον θέλημα.

Το Άξιόν εστι και τα μεγαλυνάρια.

Χαίροις της Ιθάκης θείος βλαστός, Ραφαήλ τρισμάκαρ, και της Λέσβου ο αρωγός. χαίροις διακόνων, Νικόλαε λαμπρότης. χαίρε σεμνή Ειρήνη, Χριστού οσφράδιον.

Πάλαι εναθλήσαντες καρτερώς, και άρτι γνωσθέντες, εν τη Λέσβω περιφανώς, λάμπετε εν κόσμω, θαυμάτων ενεργείας, εις δόξαν του Κυρίου, Άγιοι Μάρτυρες.

Δόξη λαμπρυνόμενοι θεϊκή, οράσεσι πλείσταις, εκκαλύπτετε τοις πιστοίς, αγνώστων πραγμάτων, σαφέστατα την γνώσιν, ως θείοι του Σωτήρος, Οσιομάρτυρες.

Χαίρετε της Λέσβου κλέος καινόν, Θερμής πολιούχοι, και του λόφου των Καρυών, Ραφαήλ παμμάκαρ, ομού συν Νικολάω, και τη σεμνή Ειρήνη, πυρσοί θεόφωτοι.

Χαίρει κεκτημένη ως θησαυρούς, πλουτίζοντας πάντας, ιαμάτων ταις δωρεαίς, Ραφαήλ θεόφρον, συν θείω Νικολάω, η Λέσβος τα πανέντιμα υμών λείψανα.

Πάντας τους προστρέχοντας ευλαβώς, υμών τη πρεσβεία, πάσης ρύσασθε συμφοράς, Ραφαήλ Ειρήνη, ομού συν Νικολάω, την των πταισμάτων λύσιν, ημίν αιτούμενοι.

Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί…

Το τρισάγιον. Δόξα. Και νυν.
Παναγία Τριάς. Κύριε ελέησον (τρις) Δόξα. Και νυν. Πάτερ ημών.
Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί…

Ήχος β’. Ότε εκ του ξύλου.
Εν Λέσβω αθλήσαντες, υπέρ Χριστού του Θεού, αυτήν ηγιάσατε, τη των λειψάνων υμών, ευρέσει μακάριοι. όθεν υμάς τιμώμεν, Ραφαήλ θεο΄φορε, άμα συν Νικολάω, και παρθένω Ειρήνη, ως θείους ημών προστάτας, και πρέσβεις προς Κύριον.

(Εκτενής και Απόλυσις, μεθ’ ήν ψάλλομεν το εξής)

Ήχος β’. Ότε εκ του ξύλου.
Πάντας τους εν πίστει ακλινεί, τοις υμών αγίοις λειψάνοις, φοιτώντας Άγιοι, και προς την αντίληψιν, την οξυτάτην υμών, αφορώντας εκάστοτε, Ραφαήλ τρισμάκαρ, Ειρήνη και Νικόλαε, Θαυματουργοί Θαυμαστοί, πάσης επηρείας και βλάβης, λύπης και πικρών νοσημάτων, ρύσασθε υμών τη θεία χάριτι.

Δέσποινα πρόσδεξαι…

Την πάσαν ελπίδα μου…

Θαύμα του Αγίου Ραφαήλ στο Σιμπίου Ρουμανίας

Το αντλούμε από προσωπική επιστολή του κ. Stefan TOMA, δρ Θεολογίας του Α.Π.Θ., στις 31.10.2006 από το Σιμπίου, σε επίσημο μάλιστα επιστολόγραφο της Μητροπόλεως Ardealului (Str. Mitropoliei Nr. 35, Sibiu, 550179 RO­MA­NIA) Ρουμανίας. Ο επιστολογράφος απέστειλε το κείμενο και στα Ρουμανικά, όπως δημοσιεύθηκε σε Δελτίο Τύπου της εκεί Μητροπόλεως, ενημερώνοντας επίσης ότι το θαύμα πέρασε και στην ιστοσελίδα της Μητροπόλεως.

(31.10.2006), Σιμπίου, Ρουμανίας
Σεβασμιώτατε, Σας γράφω με πολλή μεγάλη χαρά για να Σας πληροφορήσω ότι ο Άγιος Ραφαήλ άρχισε να κάνει θαύματα και στην Ρουμανία και συγκεκριμένα στην πόλη μου, στο Σιμπίου. Εννοώ το γεγονός ότι μια [η] μικρή κόρη ενός ιερέας [ιερέως] που είναι σύμβουλος μαζί μου στην Μητρόπολη έχει ζήσει στην οικογένειά του [..] ένα θαύμα του Αγίου Ραφαήλ.
Η κόρη του Αναστασία είχε μια σοβαρή δυσκοιλιότητα και πήγαν οι γονείς μαζί της στους γιατρούς και τίποτα δεν έγινε. Εν τω μεταξύ, ο π. Κωνσταντίνος, ο πατέρας της, διάβασε ένα μικρό βιβλιαράκι για τους αγίους Ραφαήλ, Νικόλαο και Ειρήνη που κυκλοφορούσε στα ρουμανικά. Έχει θαυμαστεί [έμεινε έκπληκτος] ο π. Κωνσταντίνος για όσα διάβασε και είχε τους αγίους στις προσευχές του. Και μετά από μία νύχτα, η Αναστασία που ήταν τριών χρονών άρχισε να πάει φυσικά στην τουαλέτα [ξεκίνησε να πάει φυσιολογικά στην τουαλέτα, χωρίς δυσκολία] και την ρωτάει τότε η αδελφή της πρεσβυτέρας, πως και έτσι; Και η μικρή Αναστασία άρχισε να πεί [της είπε] ότι την νύχτα ο Άγιος Λαφαήλ [έτσι το είπε το κοριτσάκι και ο κ. Στέφανος το διόρθωσε στο σωστό (Ραφαήλ)] ήρθε και της άγγιξε το κεφάλι. Και την ρώτησε η αδελφή της πρεσβυτέρας, και πως ήταν; Ήταν ψηλός, και σαν τον μπαμπά, δηλαδή με μαύρα ρούχα… Και πάλι την ρώτησε, από που ξέρεις ότι ήταν ο Άγιος Ραφαήλ; Και η μικρή Αναστασία πήγε και έφερε το βιβλιαράκι με την ζωή των Αγίων και είπε δείχνοντας προς τον Άγιο Ραφαήλ, να τον!… Αυτός ήταν! Από τότε η Αναστασία βγαίνει καλά στην τουαλέτα και όλα πάνε καλά με την υγεία της.
Σας γράφω για να Σας πληροφορήσω όλα αυτά! Ο Άγιος Ραφαήλ γίνεται όσο περνάει ο καιρός πιο γνωστός στην πόλη μας και σε όλη την Ρουμανία.
Σας ικετεύω να με έχετε σε προσευχές προς τον Άγιο Ραφαήλ για να μου ανοίξει ο Θεός και λόγω των προσευχών του, τις θύρες της ιεροσύνης.
Με αγάπη Χριστού και ευγνωμοσύνη, ο Στέφανος.
Όλοι οι Άγιοι της πίστεώς μας, όπου τιμώνται και γίνεται προσευχητική επίκληση της θαυματουργού παρρησίας τους, μεγαλουργούν με την θεόδοτη Χάρη τους και επιβεβαιώνουν την μοναδικότητα, την καθολικότητα–οικουμενικότητα–παγκοσμιότητα της αγίας πίστεώς μας.