Εορτάζοντες την 10ην του μηνός Οκτωβρίου…

Σήμερα η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη των κάτωθι Αγίων και Οσίων, πολλοί εκ των οποίων, σύμφωνα με τον Συναξαριστή, μαρτύρησαν για του Χριστού την Πίστη την Αγία...

• Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΛΑΜΠΙΟΣ & ΕΥΛΑΜΠΙΑ τα αδέλφια

• ΟΙ ΑΓΙΟΙ 200 ΜΑΡΤΥΡΕΣ

• Ο ΟΣΙΟΣ ΒΑΣΙΑΝΟΣ

• Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ο Ομολογητής

• Ο ΟΣΙΟΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ της Όπτινα (Ρώσος)

• ΟΙ ΑΓΙΟΙ 26 ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΕΣ Ζωγραφίτες του Αγίου Όρους

• Ο ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ο Σκυλόσοφος

• Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΗΣ ΤΟΤΜΑ (Ρώσος)

Αναλυτικά

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΛΑΜΠΙΟΣ & ΕΥΛΑΜΠΙΑ τα αδέλφια

Έζησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Μαξιμιανού (296 μ.Χ.). Ο διωγμός κατά των χριστιανών ήταν σκληρός και ανελέητος. Γι' αυτό, ο Ευλάμπιος και η αδελφή του Ευλαμπία κρύβονταν μαζί με άλλους χριστιανούς στο βουνό. Εκεί, ζούσαν καλλιεργώντας την προσευχή και τη μελέτη των Ιερών Γραφών. Κάποια μέρα, ο Ευλάμπιος πήγε στη Νικομήδεια να προμηθευθεί τροφές. Αλλά οι ειδωλολάτρες* τον αναγνώρισαν και αμέσως τον συνέλαβαν. Βέβαια, στην ερώτηση του βασιλιά αν πιστεύει στο Χριστό, ομολόγησε φανερά ότι είναι χριστιανός, οπότε τον έβαλαν μέσα σε ειδωλολατρικό ναό για να θυσιάσει με τη βία. Ο Ευλάμπιος, όμως, δια της προσευχής συνέτριψε το είδωλο του θεού Άρη. Και ενώ άρχισαν να τον μαστιγώνουν με τον πιο απάνθρωπο τρόπο, όρμησε η αδελφή του Ευλαμπία, και αφού τον αγκάλιασε, παρακάλεσε το Θεό να την αξιώσει να συμμαρτυρήσει με τον αδελφό της. Τότε έβαλαν και τους δύο σε ένα καζάνι με βραστό νερό. Άλλα δια θαύματος αυτοί δροσίζονταν, και έτσι βγήκαν σώοι και αβλαβείς. Αυτό έκανε να πιστέψουν στο Χριστό 200 ειδωλολάτρες, οι οποίοι μαζί με τον Ευλάμπιο και την Ευλαμπία αποκεφαλίστηκαν υπέρ της αλήθειας του Κυρίου. Και όπως λέει ο λόγος του Θεού, "Δόξα και τιμή και ειρήνη παντί τω εργαζομένη το αγαθόν" [1]. Δηλαδή, δόξα και τιμή και ειρήνη θα αποδοθεί στον καθένα που εργάζεται το αγαθό και πεθαίνει γι' αυτό.

[1]. Προς Ρωμαίους, Β' 10.

Απολυτίκιο. Ήχος α'. Τον τάφον σου Σωτήρ.

Της φύσεως θεσμώ, συνημμένοι ενθέως, ομόψυχοι στερρώς, ως ομαίμονες θείοι, αυτάδελφοι Μάρτυρες, εν αθλήσει ωράθητε, ώ Ευλάμπιε, συν τη σεμνή Ευλαμπία.• όθεν στέφανον, νικητικόν δεδεγμένοι, ημάς διασώζετε.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ 200 ΜΑΡΤΥΡΕΣ

Όταν κατά τον διωγμό του Μαξιμιανού (286-305) οι χριστιανοί της Νικομήδειας κατέφυγαν στα όρη για ν' αποφύγουν τον θάνατο, μετά τη σύλληψη τού Ευλαμπίου (βλέπε προηγούμενο βιογραφικό σημείωμα) συνελήφθησαν και αυτοί. Με αποτέλεσμα να κατασφαγούν όλοι μαζί με τον Άγιο Ευλάμπιο.

Ο ΟΣΙΟΣ ΒΑΣΙΑΝΟΣ

Ήταν από τη Συρία και υπήρξε στα χρόνια του βασιλιά Μαρκιανού (450). Ήλθε στην Κωνσταντινούπολη και έλαμψε με τις μεγάλες του αρετές και τα θαύματα, ώστε ο Μαρκιανός έκτισε Ναό στο όνομό του (μάλλον μετά τον θάνατο του Αγίου), που σώζεται μέχρι σήμερα. Ο αριθμός των μαθητών του Βασιανού, έφτασε μέχρι και τους 300. Μαθήτριά του ήταν και η Αγία Ματρώνα (+ 9 Νοεμβρίου). Έτσι λοιπόν αφού έζησε ο Όσιος, πολλούς έφερε στον Χριστό και πολλά θαύματα έκανε. Έφθασε σε βαθιά γεράματα και απεβίωσε ειρηνικά. Τάφηκε στον προαναφερθέντα Ναό του.

Ο ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ο Ομολογητής

Ζηλευτός αγωνιστής υπέρ της Ορθοδοξίας ο όσιος Θεόφιλος, γεννήθηκε σ' ένα χωριό κοντά στη Τιβεριούπολη. Όταν φοιτούσε στο σχολείο, διακρινόταν μεταξύ των συμμαθητών του για την επίδοση στα γράμματα, αλλά και για τη σεμνότητα του ήθους και την άριστη διαγωγή του. Νέος ακόμα, επισκέφθηκε ευσεβή μοναχό, τον Στέφανο, που είχε στήσει την κατοικία του επάνω στο όρος Σελέντιο. Υπό τις οδηγίες του ο Θεόφιλος μεγάλωνε πνευματικά και πλούτιζε τις γνώσεις του στα δόγματα της Ορθοδοξίας. Επειδή οι γονείς του ήταν αρκετά πλούσιοι, προσπαθούσε να τους κάνει προθυμότερους στην υπηρεσία θεοφιλών έργων. Και το κατάφερε. Έτσι αυτοί, μεγάλο μέρος της περιουσίας τους διέθεσαν για την ανακούφιση των φτωχών και για την κατασκευή μοναστηριού στο όρος Σελέντιο, που αργότερα έγινε μοναχός και ο Θεόφιλος. Τότε όμως, ήταν τα χρόνια που κυβερνούσε ο εικονομάχος Λέων ο Ισαυρος. Και ο Θεόφιλος δεν επαναπαύτηκε στις ασκητικές του ασχολίες. Κατέβηκε στο πεδίο της μάχης, άφησε το ήσυχο ασκητήριό του και πήγαινε σε πόλεις και χωριά, και κήρυττε υπέρ της Ορθοδοξίας. Παρακινούσε άνδρες και γυναίκες, κληρικούς και λαϊκούς να μη λιποψυχούν, αλλά να μένουν ακλόνητοι και αφοσιωμένοι στο ορθόδοξο φρόνημα της μητέρας Εκκλησίας. Καταγγέλθηκε γι' αυτό, τον συνέλαβαν και τον πήγαν στη Νίκαια, όπου υπέστη την ποινή του ραβδισμού και του πυρωμένου σιδήρου στη σάρκα του. Γύρισε νικητής στο μοναστήρι του, όπου η ψυχή του αποδημούσε στα μακάρια ουράνια σκηνώματα.

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ της Όπτινα (Ρώσος)

Γεννήθηκε στις 23 Νοεμβρίου του 1812 στο χωριό Μεγάλο Λιπόβιτς της περιφέρειας του Ταμπώφ. Ο πατέρας του ονομαζόταν Μιχαήλ Θεοδώροβιτς Γρένκωφ και η μητέρα του Μάρθα Νικολάγεβνα. Είχαν συνολικά οκτώ παιδιά και ο όσιος Αμβρόσιος ήταν έκτος στη σειρά. Το βαπτιστικό όνομα του Οσίου ήταν Αλέξανδρος και η ευσεβής οικογένεια του τον ανέθρεψε σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου, αν και ο ίδιος, από μικρός, ήταν πολύ ζωηρός αλλά και πολύ ευφυής. Σπούδασε ιερατικό σεμινάριο και στην αρχή έγινε δάσκαλος. Κατόπιν έγινε μοναχός στην Όπτινα και στις 2 Φεβρουαρίου του 1843 Διάκονος. Στα τέλη του 1845 (9 Δεκεμβρίου ) και σε ηλικία 33 χρονών, έγινε ιερέας. Σε λίγο όμως ή υγεία του χειροτέρεψε, αλλ' η ζωή του υπήρξε οσιακή και άκρως ευεργετική στους συνανθρώπους του. Είχε προορατικό χάρισμα και ίδρυσε γυναικείο κοινόβιο το 1872. ΟΙ δοκιμασίες που υπέστη ήταν πολλές, αλλ' αυτός στάθηκε βράχος υπομονής και έμπρακτος διδάσκαλος των θεϊκών αρετών. Πέθανε στις 10 Οκτωβρίου του 1891 και αγιοποιήθηκε το 1990.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ 26 ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΕΣ Ζωγραφίτες του Αγίου Όρους

Ο ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ο Σκυλόσοφος

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΗΣ ΤΟΤΜΑ (Ρώσος)
(Δια Χριστόν σαλός)
ΠΗΓΕΣ:

α) www.ecclesia.gr

β) www.saint.gr

γ) www.pigizois.net/index2.htm

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

1)Τα κείμενα του εορτολογίου προέρχονται από το βιβλίο "Αγιολόγιο της Ορθοδοξίας" του κ. Χρήστου Τσολακίδη τον οποίο ευχαριστούμε θερμά.

2) Για τους Έλληνες Αγίους της Ορθοδοξίας μας έχουμε ανοίξει ειδική κατηγορία με τον ομώνυμο τίτλο ( "Έλληνες Άγιοι!.." ), όπου έχει αρχίσει μία έρευνα για την κατ' αλφαβητική σειρά των Ελλήνων Αγίων, εορταζόντων και μη, που γεννήθηκαν στον ελλαδικό χώρο ή στον ευρύτερο χώρο του Ελληνισμού, αλλά και όλων εκείνων, που έχουν ελληνικό όνομα και οι οποίοι -σύμφωνα με τον Συναξαριστή- μαρτύρησαν για του Χριστού την Πίστη την Αγία..

* Θα ήταν πιο σωστό αντί του όρου «ειδωλολάτρης» ή «ειδωλολάτρες», που χρησιμοποιούν οι Συναξαριστές, να χρησιμοποιείται ο όρος «πολυθεϊστής» ή «πολυθεϊστές». (Βλέπε «Το Σχόλιο της Ημέρας» Τετάρτης, 18 Αυγούστου 2010).

Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης

Τέμνῃ κεφαλήν· καὶ τὸ λοιπὸν ὡς μέγα!

Ἄρας γὰρ αὐτήν, Διονύσιε τρέχεις.

Τμηθεὶς Διονύσιε τρίτῃ κεφαλὴν θέες αἴρων.

Ἔρωτι φλεγόμενος τοῦ σοῦ Δεσπότου,

τῇ φλογὶ παρέδωκας σαὐτὸν ἡδέως.

Τρίτη Ὀκτωβρίοιο θάνε Διονύσιος.

Βιογραφία

Ο Άγιος Διονύσιος καταγόταν από την πόλη των Αθηνών. Έζησε και μαρτύρησε τα χρόνια που αυτοκράτορας ήταν ο Δομετιανός. Διακρίθηκε για τη φιλοσοφική του κατάρτιση κα τη βαθιά του καλλιέργεια.

Αρχικά ήταν ειδωλολάτρης και μέλος της Βουλής του Αρείου Πάγου. Το κήρυγμα όμως του Αποστόλου Παύλου άγγιξε την παιδευμένη και ευαίσθητη ψυχή του και βαπτίσθηκε. Αργότερα διαδέχθηκε στον επισκοπικό θρόνο των Αθηνών τον ευσεβή Ιερόθεο. Επιβραβεύθηκε από το θεό για τη χριστιανική του δράση με το χάρισμα να επιτελεί θαύματα.

Περιόδευσε σε πολλά μέρη της Δύσης, όπου κήρυξε τον ευαγγελικό λόγο και ερμήνευσε τις ιερές γραφές. Όταν έφθασε στο Παρίσι συνελήφθη και αργότερα αποκεφαλίσθηκε. Μαζί του μαρτύρησαν και δύο μαθητές του, ο Ρουστικός και ο Ελευθέριος. Ο ηγεμόνας της περιοχής έδωσε εντολή να μη θάψει κανείς τα άγια λείψανα των μαρτύρων, όμως κάποιοι χριστιανοί τα φύλαξαν και όταν δεν υπήρχε πλέον φόβος τα ενταφίασαν με τιμές.

Ο Άγιος Διονύσιος υπήρξε συγγραφέας πλήθους θεολογικών συγγραμμάτων, από τα όποια παραθέτουμε σε μετάφραση ορισμένα λόγια του, σχετικά με την Αγιότητα, τη Βασιλεία και την Κυριότητα του Θεού: «Αγιότητα, λοιπόν, είναι κατά τη γνώμη μας η καθαρότητα η ασημάδευτη από οποιοδήποτε μίασμα, η πλήρης και ολότελα άσπιλη. Βασιλεία είναι η τακτοποίηση κάθε ορίου, κάθε τάξης, κανονισμού, κατάστασης . Κυριότητα δεν είναι μόνο η υπεροχή πάνω στους χειρότερους, άλλο και η συνολική των καλών και αγαθών και πλήρης ολοκτησία, καθώς και η αληθινή και αμετάβλητη βεβαιότητα. Γι΄ αυτό και η κυριότητα ετυμολογείται από το "κύρος" και το "κύριο" και το "κυρίευαν". Θεότητα είναι η πρόνοια που θεάται τα πάντα και με τέλεια αγαθότητα "περιθέει" (περιέχει) και συνέχει τα πάντα, τα γεμίζει με τον εαυτό της και υπερέχει από όλα όσα απολαμβάνουν τα δώρα της πρόνοιας της» (Διονυσίου Αρεοπαγίτου, «Περί Θείων Ονομάτων». Εκδόσεις Π. Πουρναρό).

Περισσότερες και πιο συγκεκριμένες ιστορικές πληροφορίες για τη ζωή του Αγίου Διονυσίου δεν έχουμε πλην αυτών των λίγων που προαναφέραμε. Τα υπόλοιπα που αναφέρουν ορισμένοι Συναξαριστές ανήκουν στα πλαίσια της παραδόσεως και μόνο.

Ύστερα από την με αριθμ. 22/30 Σεπτεμβρίου 1999 μ.Χ. εγκύκλιο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, η μνήμη του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου συμπεριελήφθηκε να τιμάται επιπρόσθετα και στις 12 Οκτωβρίου όπου και ορίσθηκε να τιμάται η Σύναξη των εν Αθήναις Αγίων.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος πλ. α’. Τὸ συνάναρχον Λόγον.

Ἀγρευβεῖς τῷ τοῦ Παύλου Πάτερ κηρύγματι, ὑφηγητὴς ἀνεδείχθης τῶν ὑπὲρ νοῦν δωρεῶν, διαvoiα ὑψηλὴ καλλωπιζόμενος, τῶν γὰρ ἀΰλων οὐσιῶν, τᾶς ἀρχὰς μυαταγωγεῖς, ὡς μύστης τῶν ἀπορρήτων, καὶ τῆς σοφίας ἐκφάντωρ, Ἱερομάρτυς Διονύσιε.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον

Ἦχος δ’.

Χρηστότητα ἐκδιδαχθείς, καὶ νήφων ἐν πᾶσιν, ἀγαθὴν συνείδησιν ἱεροπρεπῶς ἐνδυσάμενος, ἤντλησας ἐκ τοῦ Σκεύους τῆς ἐκλογῆς τὰ ἀπόῤῥητα, καὶ τὴν πίστιν τηρήσας, τὸν ἴσον δρόμον τετέλεκας, Ἱερομάρτυς Διονύσιε. Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Κοντάκιον

Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.

Τὰς οὐρανίους διαβὰς πύλας ἐv πνεύματι, μαθητευθεὶς τῷ ὑπὲρ τρεῖς οὐρανοὺς φθάσαντι, Ἀποστόλου Διονύσιε τῶν ἀῤῥήτωv, ἐπλουτίσθης πᾶσαν γνῶσιν καὶ κατηύγασας, τοὺς ἐν σκότει ἀγνωσίας πρὶν καθεύδοντας, διὸ κράζομεν, Χαίροις Πάτερ παγκόσμιε.

Ἕτερον Κοντάκιον

Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.

Ὡς τῶν ἀρρήτων μυητὴν καὶ ὑφηγήτορα Καὶ τῶν ἀΰλων οὐσιῶν ἱεροφάντορα Ἀνυμνοῦμέν σε ἀξίως Ἱερομάρτυς. Ἀλλ’ ὡς πλήρης τῆς τοῦ Πνεύματος ἐλλάμψεως Τῆς σῆς χάριτος μετάδος ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν Τῶν βοώντων σοι, χαίροις Πάτερ Διονύσιε.

Ὁ Οἶκος

Ἄγγελος ἐξ ἀνθρώπων ἀρεταῖς χρηματίσας, ὁ μέγας Διονύσιος πᾶσαν, ὡς ὑπόπτερος, ἐμυήθη τὸν νοῦν τὴν οὐράνιον γνῶσιν· διὸ ᾄσμασιν , ὡς Ἄγγελον τιμήσωμεν, βοῶντες πρὸς αὐτὸν τοιαῦτα.

Χαῖρε, ὁ γνοὺς Χριστὸν διὰ Παύλου, χαῖρε, πολλοὺς πρὸς Χριστὸν ἐπιστρέψας.

Χαῖρε, πολυθέου σκηνῆς ὀλετήριον, χαῖρε, θεογνώστου βουλῆς σκοπευτήριον.

Χαῖρε, βίβλος θεοχάρακτος, μυστηρίων θησαυρέ, χαῖρε πίναξ θεομόρφωτε, καὶ διόπτρα οὐρανοῦ.

Χαῖρε, ὅτι τὸ Πάθος τοῦ Κυρίου κατεῖδες, χαῖρε, ὅτι προθύμως δι' αὐτὸν σφαγιάζῃ.

Χαῖρε, πηγὴ βλυστάνουσα ἄφεσιν, χαῖρε, ῥανὶς κοιλαίνουσα ἄνοιαν.

Χαῖρε, ὁδὸς ἀπλανὴς σωτηρίας, χαῖρε, φραγμὸς ἀσεβῶν παροδίας.

Χαίροις, Πάτερ παγκόσμιε.

Μεγαλυνάριον

Πρῶτος Ἀθηναίων Ἀρχιερεύς, πρῶτος τε καὶ μάρτυς γεγονέναι ἀξιωθείς, ὑπὲρ ἡμῶν ἁπάντων ποιοῦ σὴν ἱκεσίαν Θεῷ, θερμαῖς λιταῖς σου, ὦ Διονύσιε.

Ἕτερον Μεγαλυνάριον

Τῶν ὑπερκοσμίων θεωριῶν, γεγονὼς ἐπόπτης καὶ ἐκφάντωρ θεοειδής, θεαρχικωτάτων, ἐλλάμψεων τὸ κάλλος, πανσόφως διαγράφεις, ὦ Διονύσιε.


Ανάλυση ονόματος*

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ: (εκ του Διόνυσος) = αυτός που έχει θεϊκή προέλευση.